หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4402

“คุณหนูหลิน ดูเหมือนเจ้าเด็กนั่นจะมีบางอย่างแปลกๆ ชัดเจนว่าเขาเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ด แต่รัศมีที่เขาแผ่ออกมาไม่ตรงกับระดับบำเพ็ญเพียรของเขา ตอนที่บอดซ้ายลงมือเมื่อครู่ ผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ดทั่วไปคงกลัวจนตัวสั่น แต่หมอนี่ไม่มีท่าทีหวาดกลัว แถมยังใช้วิชาตั้งรับได้ในทันที ยิ่งกว่านั้นเขายังนำเหรียญวิญญาณม่วงกองโตออกมาหน้าตาเฉย เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ใช่ผู้บำเพ็ญเพียรธรรมดา คุณหนูหลิน คุณไม่ควรไว้ใจเจ้าเด็กนั่น” บอดขวาเตือนด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

หลินเข่อติ้งกลอกตาใส่บอดขวาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “เห็นฉันตาบอดหรือไง? คิดว่าฉันมองไม่เห็นจนต้องให้แกบอกเหรอ?”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น บอดขวาก็กลัวจนไม่กล้าพูดอะไรอีก

เหตุผลที่หลินเข่อติ้งพูดจาไม่ดีกับบอดซ้ายและบอดขวาก็เพราะว่าพวกเขาเคยแอบดูเธอมาก่อน

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เห็นอะไรเลย แต่หลินเข่อติ้งยังคงไม่ลืมเรื่องนั้น

ทั้งบอดซ้ายและบอดขวาต่างก็ต้องชดใช้ให้กับสิ่งที่พวกเขาทำ ทว่ากลับกลายเป็นโชคดีของพวกเขา เพราะพวกเขาได้พ่อของหลินเข่อติ้งช่วยเอาไว้ ซึ่งช่วยให้พวกเขาไม่ถูกตามล่า

เมื่อหลายปีก่อน ผู้ใช้วิชามารถูกทุกคนล้วนถูกผู้คนรังเกียจ

ตอนนี้พ่อของหลินเข่อติ้งมอบหมายให้บอดขวาและบอดซ้ายมากับเธอเพราะหวังว่าทั้งสามจะปรองดองกันได้

“บอดขวา ก่อนหน้านี้ฉันแค่หยั่งเชิง ฉันไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ด้วยซ้ำ อย่าชมไอ้เด็กนั่นมากเกินไป ถ้าฉันทุ่มสุดตัวคงจัดการมันได้แล้ว” บอดซ้ายตะคอกด้วยความไม่พอใจ