หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4450

เขาไม่ได้บอกเรื่องอาณาเขตแห่งดาบกับหลินเข่อติ้ง เพราะถึงอย่างไรตัวตนของเธอก็ยังคงเป็นปริศนาสำหรับเขา เฉินผิงไม่อาจบอกทุกเรื่องกับหลินเข่อติ้งได้

“รีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ ฉันรู้สึกไม่สบายใจที่ต้องอยู่ที่นี่!” หลินเข่อติ้งเริ่มรู้สึกกลัว มีบางอย่างในที่แห่งนี้ที่ทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่รีบร้อนที่จะไป บางทีท่ามกลางสิ่งของที่กระจัดกระจายเหล่านี้ อาจจะมีของวิเศษปนอยู่ก็ได้

“ไม่ต้องรีบ เราหาต่อดีกว่า เราอาจจะพบของวิเศษชิ้นอื่นก็ได้ ไหนๆ เราก็มาถึงที่นี่แล้ว เราก็ควรกอบโกยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้!”

หลังจากเฉินผิงพูดจบ เขาก็เริ่มรื้อค้นสิ่งของ

“หยุดหาเถอะ แทนที่จะทำแบบนั้น คุณเอาทุกอย่างไปหมดเลยดีกว่า!”

หลังจากหลินเข่อติ้งพูดจบ เธอก็หยิบถุงใส่ของออกมา เธอใช้มือกวาดของทั้งหมดบนพื้นเข้าไปในถุงใส่ของอย่างรวดเร็ว

ไม่ว่าจะเป็นของวิเศษหรือขยะ ทุกอย่างถูกเก็บมาจนหมด

แทนที่จะค้นหาอยู่ที่นี่ต่อไป คงดีกว่าถ้าเอาออกไปดูข้างนอกแทน

หลินเข่อติ้งทนอยู่ที่นั่นไม่ได้อีกแม้แต่วินาทีเดียว

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็ได้แต่หัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ “ก็ได้ ออกไปกันเถอะ คิดว่าคนอื่นๆ คงเริ่มกังวลแล้ว”

หลังจากเฉินผิงพูดจบ เขาก็เหลือบมองไปรอบๆ พวกเขาอยู่ที่ชั้นสี่ของหอคอยจริงๆ แต่เนื่องจากอยู่ในคนละมิติ พวกเขาจึงไม่สามารถมองเห็นจี้อวิ๋นและคนอื่นๆ

อย่างไรก็ตาม มิติแห่งนี้สามารถฝ่าออกไปได้ ในเมื่อคนที่ถูกผนึกไว้ที่นี่ก่อนหน้านี้สามารถล่อให้คนอื่นเข้ามาในมิตินี้ได้โดยใช้ของวิเศษจากมิติต่างๆ ดังนั้นจะต้องมีทางออก เพราะท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาอยู่ในพื้นที่เดียวกัน ไม่ว่ามิติจะเปลี่ยนไปอย่างไร พวกเขาก็ยังคงอยู่ในหอคอย

ดังนั้นการกลับไปหาจี้อวิ๋นและคนอื่นๆ ก็น่าจะเป็นเรื่องง่าย

เฉินผิงนำกระบี่พิฆาตมังกรของเขาออกมา เขาส่งจิตดาบเข้าไปในกระบี่ กระบี่พิฆาตมังกรเปล่งเสียงคำรามของมังกรออกมา

“ผมจะลองฝ่ามิติแห่งนี้ออกไป...”

หลังจากเฉินผิงพูดจบ เขาก็เตรียมตัวฟัน ตั้งใจจะทำลายมิติด้วยพลัง

ขณะที่เฉินผิงกำลังจะชักกระบี่ออกจากฝัก จู่ๆ ก็เกิดความผันผวนของมิติ จี้อวิ๋นและคนอื่นๆ ปรากฏตัวขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ

เมื่อเห็นอย่างนั้นเฉินผิงก็รีบยั้งมือ หากเขาฟันออกไปก็อาจจะทำให้ใครบางคนบาดเจ็บโดยไม่ได้ตั้งใจ

“ได้สิ เราต่างก็มีสายเลือดมังกร ผมปล่อยให้พวกคุณถูกขังไว้ที่นี่ไม่ได้หรอก” เฉินผิงกล่าว

เฉินปี่ชิงและเฮยเสวียนเฟิงมีสายเลือดมังกรทั้งคู่ แม้ว่าจะไม่ได้มาจากเผ่าเดียวกัน แต่เมื่อเพื่อนร่วมเผ่าพันธุ์ประสบปัญหา เฉินผิงก็คงเพิกเฉยไม่ได้

“ขอบคุณมาก คุณเฉิน!

เฉินปี่ชิงและเฮยเสวียนเฟิงรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งขณะที่พวกเขาโค้งคำนับเฉินผิง

ขณะลงมาจากชั้นสี่ การเดินทางกลับราบรื่นอย่างน่าประหลาดใจ

เฉินผิงทำลายอาคมที่ปิดกั้นทางเดินจากชั้นสามไปยังชั้นสองได้อย่างง่ายดาย

อาคมสะกดระหว่างชั้นสองไปยังชั้นแรกก็ไม่ต่างกัน

แม้ว่าเฉินปี่ชิงและเฮยเสวียนเฟิงจะตกตะลึงอย่างมากเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในชั้นหนึ่งและชั้นสอง แต่พวกเขาก็ไม่รู้มาก่อนว่ามีเรื่องโหดร้ายเช่นนี้เกิดขึ้นใต้ฝ่าเท้าของพวกเขา

พวกเขาไม่อาจเข้าใจได้ว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของใครกันแน่ ทำไมถึงมีศพอยู่ที่ชั้นหนึ่งและชั้นสอง? หรือว่าจะมีคนใช้ปราณซากศพบำเพ็ญเพียรในหอคอยนี้? คนๆ นั้นอยู่ที่ชั้นไหน? ในเมื่อหอคอยนี้มีหลายชั้น ถ้าพูดตามหลักเหตุผลแล้วคนๆ หนึ่งจะทำแบบนี้ได้ยังไงโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็น? ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนที่ขังอยู่ที่นี่ต่างไม่ใช่ผู้บำเพ็ญเพียรธรรมดา พวกเขาทุกคนแข็งแกร่งและทรงพลัง!