“เจี่ยงเจิ้งเต๋อ ที่นี่มีกฎอยู่และผมก็เป็นคนตั้งกฎพวกนั้นเอาไว้ คุณอยากจะเสี่ยงท้าทายดูงั้นหรือ? ซุนซือเหมี่ยวพูดในขณะที่เดินอย่างสง่าผ่าเผยไปหยุดอยู่ตรงหน้าเจี่ยงเจิ้งเต๋อ
เฉินผิงเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า เขาจึงขยับไปอยู่ทางด้านข้างให้พื้นที่กับชายสองคนนี้ เขารู้ว่าเจี่ยงเจิ้งเต๋อมาเพื่อจะแก้แค้นเขา แต่เขาก็ยินดีถ้าพวกเขาสองคนจะลงมือต่อสู้กันก่อนเพราะถึงอย่างไรเขาก็ได้ประโยชน์จากมันถ้าเกิดพวกเขาต่อสู้กันจริง
“กฎห่วยๆ ของคุณนั่นน่ะหรือ อย่าคิดว่าคุณจะทำตัวเป็นหัวหน้าสั่งการผมได้เพียงเพราะตระกูลไป๋ที่อยู่เบื้องหลังตำหนักยา ยังไงผมก็สามารถตบคุณให้ตายได้อยู่แล้ว” เจี่ยงเจิ้งเต๋อกัดฟันขมขู่ออกมาอย่างไม่พอใจ
ซุนซือเหมี่ยวเป็นหมอที่มีความเชี่ยวชาญสูงและความสามารถในการต่อสู้ของเขาก็เทียบเท่าระดับปรมาจารย์ แต่ก็ยังไม่เท่ากับเจี่ยงเจิ้งเต๋อ
พอได้ยินคำพูดนั้นมันก็ทำให้เขาหงุดหงิดอยู่บ้าง “เจี่ยงเจิ้งเต๋อ คุณรู้หรือเปล่าว่าคนอย่างคุณไม่มีสิทธิ์จะมาวิจารย์ตระกูลไป๋?”
ทันทีที่เขาพูดประโยคนั้นจบ ไป๋จ่านถังก็กระโดดขึ้นมาจากกลุ่มผู้ชมขึ้นมายืนอยู่บนเวทีประลอง เขามีผู้ติดตามมาด้วยสองสามคน แต่ล่ะคนดูมีพลังที่แข็งแกร่งเห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นระดับขึ้นปรมาจารย์
เจี่ยงเจิ้งเต๋อท่าทางแข็งทื่อทันทีที่เห็นว่าไป๋จ่านถังอยู่ที่นี่ “คือว่าคุณไป๋ เจ้าเฉินผิงคนนั้นเขาฆ่าคนในครอบครัวของผม ผมจะต้องฆ่าเขาเพื่อล้างแค้น”
ผู้ชมด้านล่างที่ได้ยินแบบนั้นก็อ้างปากค้างด้วยความตกใจ หลายคนรู้เรื่องที่เจี่ยงเจิ้งจงถูกฆ่าตาย แต่ไม่มีใครรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไง อันที่จริงไม่มีใครรู้นอกจากคนที่อยู่ในเหตุการณ์วันนั้น
ตอนนี้เจี่ยงเจิ้งเต๋อได้เปิดเผยเรื่องราวออกมา คนอื่นๆ จึงต่างก็รู้ว่าเฉินผิงคนที่ฆ่าเจ้าโล้นตายด้วยหมัดเดียวนั้นเป็นคนที่ฆ่าเจี่ยงเจิ้งจง ไม่น่าแปลกใจที่เขาถึงได้แข็งแกร่งและกล้าที่จะออกมาท้าทายต่อสู้กับเจ้าโล้นด้วยมือข้างเดียวแบบนั้น
“ผมไม่สนใจว่าคุณจะแก้แค้นใคร ตำหนักยาเป็นผู้จัดงานชุมนุมเพื่อศิลปะการต่อสู้ในครั้งนี้ ผมคงไม่อาจยืนดูอยู่เฉยๆ เพื่อให้คุณทำลายงานนี้ได้” ไป๋จ่านถังคำรามกร้าวด้วยความไม่พอใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...