หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 450

หลังจากสิ้นเสียงคำรามกึกก้อง เจี่ยงเจิ้งเต๋อก็เหวี่ยงแขนไปที่เฉินผิง จนเกิดเป็นเงาทะมึนขนาดใหญ่ตั้งตระหนง่านอยู่เหนือชายผู้นั้นราวกับภูเขามหึมา

หมัดนั้นทำให้สนามประลองสั่นสะเทือนจนเสาหินอันแข็งแกร่งที่ยึดมันไว้ก็ยังต้องแตกร้าว ผู้ที่เฝ้าชมอยู่ข้างๆต่างพากันตื่นตระหนก

“เฉินผิง!” ทั้งกู่หลิงเอ๋อร์และซูอวี่ฉีร้องตะโกนเรียก พวกเธอแทบจะรีบกระโจนเข้าไปหาเขาเดี๋ยวนั้นเลย

“ทุกคนห้ามขยับทั้งนั้น”

เฉินผิงรีบร้องห้ามไม่ให้พวกเธอทำอะไร เพราะพวกเธอก็ไม่สามารถจะช่วยอะไรได้

ไป๋จ่านถังกับฉินเฟิงซึ่งอยู่ข้างเวทีก็หันกลับไปมองพวกผู้หญิง

เธอทั้งคู่ดูน่าทึ่งมาก จึงเป็นธรรมดาที่จะเป็นจุดสนใจของ่ใครๆ เพียงแค่เห็นครั้งเดียวทั้งไป๋จ่านถังและฉินเฟิงก็ตาลุกเป็นประกายเสียแล้ว

ชายทั้งสองสังเกตเห็นจี้หยกที่ซูอวี่ฉีสวมอยู่ มันเป็นสิ่งที่พวกเขากำลังตามหาอยู่

ทั้งไป๋จ่านถังและฉินเฟิงรีบกระโจนเข้าหาซูอวี่ฉีโดยไม่ลังเล

“ว๊าย!” ซูอวี่ฉีร้องออกมาด้วยสัญชาตญาณอย่างหวาดกลัว

กู่หลิงเอ๋อร์รีบจู่โจมเข้ามาอย่างรวดเร็วเพื่อปกป้องเธอ พร้อมทั้งอู่ซีก็เช่นกัน ทั้งสองคนพร้อมที่จะขวางไม่ให้ทั้งไป๋จ่านถังและฉินเฟิงเข้าถึงตัวซูอวี่ฉีได้

โชคร้ายที่พลังของพวกเธอไม่อาจต่อกรกับการต่อสู้อันทรงพลังของไป๋จ่านถังและฉินเฟิงได้ จึงถูกพลังนั้นผลักให้กระเด็นออกไปก่อนที่พวกเขาจะเข้าถึงตัวด้วยซ้ำ

ทันใดนั้นเฉินผิง ที่กำลังต่อสู้อยู่ก็เห็นว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นที่นอกเวที ดวงตาของเขาก็ลุกเป็นประกายด้วยความโกรธอย่างอำมหิตขณะที่จะกระโดดลงมาจากเวที

“อย่าแม้แต่จะคิดหนีเลยไอ้เวร”

หมัดของเจี่ยงเจิ้งเต๋อเกือบจะมาถึงตัวอยู่แล้ว

“ แม่…งเอ๊ย!”

เฉินผิงไม่มีอารมณ์จะต่อสู้แล้ว

ผัวะ!

หลายคนที่เห็นเช่นนั้นต่างก็ตกตะลึง เพราะพวกเขาต่างรู้ดีว่าเจี่ยงเจิ้งเต๋อนั้นทรงพลังเพียงใด จึงแทบจะไม่เชื่อสายตาเลยว่าเฉินผิงจะสามารถซัดเขาจนกระเด็นทรุุดลงไปกลางเวทีได้ในฝ่ามือเดียว เขาน่าจะมีพลังมากกว่าที่ฉันเคยคาดคิดไว้เสียแล้ว