หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4542

แม้ว่าเซียวหยวนซานจะเป็นผู้ปกครองสูงสุดของแคว้นเซียว แต่เขาก็ยังห้ามใจไม่ให้สบถไม่ได้

“แกร่งที่สุดในใต้หล้า!” หวู่เลี่ยงแทบจะซ่อนความตื่นเต้นไม่ได้ เสียงของเขาสั่นเครือ

คนอื่นๆ ในแคว้นเซียวคุกเข่าลงทีละคน ซึ่งไม่ได้เกิดจากการบังคับแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะพวกเขายำเกรงในตัวคุณชี่อย่างไร้ข้อกังขา

ไม่มีใครคาดคิดว่าชายวัยกลางคนที่ดูธรรมดาและอ่อนโยนจะมีพลังที่น่าเกรงขามเช่นนี้

แค่โบกมือเบาๆ เขาก็กำจัดยอดฝีมือขั้นมหายานได้!

ในสายตาของคุณชี่ ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานนั้นไม่ต่างจากมดแมลง

ในอาณาจักรนิรันดร์ ยอดฝีมือขั้นมหายานถือเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้แข็งแกร่งทั้งมวล

โดยเฉพาะยอดฝีมือขั้นมหายานระดับสูงสุดที่ไร้เทียมทาน

แทบไม่มีใครเคยเห็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสูงสุดมาก่อน

แม้ว่ายอดฝีมือขั้นมหายานจะถูกมองว่าเป็นที่สุดในอาณาจักรนิรันดร์ แต่ก็ยังถูกคุณชี่บดขยี้ราวกับแมลง

ภาพอันน่าตกตะลึงนั้นทำให้เหล่ายอดฝีมือของแคว้นเซียวคุกเข่าลงโดยไม่รู้ตัว

แม้แต่องค์ชายอย่างองค์ชายเซียวและเสี่ยวเจียนก็ยังละทิ้งศักดิ์ศรีของเชื้อพระวงศ์ พวกเขาคุกเข่าลงบนพื้นอย่างเต็มใจด้วยความเคารพ

พวกเขาอุทิศชีวิตทั้งหมดให้กับการบำเพ็ญเพียร และพวกเขาคิดว่าการไปถึงขั้นมหายานนั้นเป็นความสำเร็จสูงสุด

อย่างไรก็ตาม ในสายตาของผู้อื่น พวกเขากลับเป็นแค่แมลงตัวหนึ่ง แม้แต่หวู่เลี่ยงซึ่งเคยอยู่ในอาณาจักรแดนสรวงยังคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความยำเกรง

ชาวแคว้นเซียวนั้นไร้เดียงสาและไม่เคยพบเห็นยอดฝีมือตัวจริงมาก่อน และไม่เคยสัมผัสโลกภายนอกอันกว้างใหญ่

อย่างไรก็ตาม หวู่เลี่ยงซึ่งเป็นเซียนแห่งอาณาจักรแดนสรวงชั้นสี่เคยพบเจอคนที่แกร่งเหนือจินตนาการและมีสถานะสูงส่งมาแล้ว

ในอาณาจักรนิรันดร์นั้นมีอาคมฟ้าดินอยู่ ซึ่งชาวอาณาจักรแดนสรวงล้วนติดอยู่ที่นั่น

แม้เขาจะรู้ว่าชาวอาณาจักรแดนสรวงจำนวนมากติดอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์ แต่พลังของพวกเขาก็ลดลงอย่างมาก

พลังของหวู่เลี่ยงเองก็ลดลงเกือบครึ่งหนึ่ง

ขอแค่รอดไปได้ พวกเขาก็เต็มใจที่จะสละทรัพยากรทั้งหมด

เมื่อเห็นทรัพยากรที่อยู่ตรงหน้า เฉินผิงก็รู้สึกปลาบปลื้ม

หากได้ครอบครองทรัพยากรเหล่านี้ เขาจะสามารถยกระดับบำเพ็ญเพียรได้อย่างก้าวกระโดด

อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังอยากฆ่าพวกเขาอยู่ดี

เฉินผิงพยายามโน้มน้าวคุณชี่โดยพูดว่า “คุณชี่ ถึงจะยอมมอบทรัพยากรให้ แต่ยังไงพวกมันก็ต้องถูกกำจัด”

สั่วเทียนเจิ้งและคนอื่นๆ หันไปมองเฉินผิงและสาปแช่งเขาในใจ “ไอ้เวรนี่! เรายกทุกอย่างให้แกหมดแล้ว ทำไมถึงยังอยากให้เราตายอีก”

คุณชี่ไม่ได้พูดอะไร เขายื่นมือออกไปหาสั่วเทียนเจิ้งและพรรคพวกช้าๆ แล้วกำหมัด

เมื่อเห็นอย่างนั้น พวกสั่วเทียนเจิ้งก็หน้าซีดเผือกทันที พวกเขาตัวแข็งทื่อ

พวกเขารู้ว่าเพียงแค่คุณชี่กำมือเบาๆ ก็สามารถจบชีวิตของพวกเขาได้