หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4543

ขณะที่คุณชี่กำหมัดแน่นขึ้น อากาศก็เริ่มสั่นไหว

ไม่นานพลังอันละเอียดอ่อนนับไม่ถ้วนก็มาบรรจบกัน

ทุกคนมองคุณชี่ด้วยความงุนงง

โดยเฉพาะสั่วเทียนเจิ้งและพรรคพวกที่ดูสับสน พวกเขาเชื่อในตอนแรกว่าตัวเองคงไม่รอดแน่ แต่ดูเหมือนว่าคุณชี่จะไม่ได้ทำอะไรพวกเขา

เฉินผิงก็งุนงงเช่นกันขณะที่มองคุณชี่ เขาไม่รู้ว่าคุณชี่กำลังทำอะไรอยู่

รัศมีนั้นรวมตัวกันเป็นร่างมนุษย์ และค่อยๆ กลายเป็นร่างของหลัวต้า

เมื่อเห็นเช่นนั้น ทุกคนก็ตกตะลึง

ไม่มีใครเข้าใจว่าคุณชี่กำลังทำอะไรอยู่

แม้แต่หลัวต้าก็ยังมึนงง เขามองร่างกายของตัวเองตั้งแต่หัวจรดเท้า

เขานึกว่าตัวเองตายไปแล้ว

“ท่านหลัวต้า?” สั่วเทียนเจิ้งจ้องมองหลัวต้าที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมาด้วยความเหลือเชื่อ

หลัวต้าหันไปหาสั่วเทียนเจิ้งแล้วถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”

สั่วเทียนเจิ้งพูดอึกอักอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ยังอธิบายไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เซียวหยวนซานและคนอื่นๆ ต่างมองคุณชี่ด้วยความเหลือเชื่อ ไม่อาจเข้าใจได้ว่าทำไมเขาถึงฟื้นคืนชีพหลัวต้าหลังจากที่ฆ่าไปแล้ว

ที่จริงพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นไปได้หรือไม่ที่จะฟื้นคืนชีพคนที่ร่างแหลกสลายไปแล้ว

“คุณชี่ คุณกำลังทำอะไรอยู่?” เฉินผิงรู้สึกสับสน

“ศัตรูของคุณ คุณก็ต้องกำจัดเอง ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยให้คุณมอบบทเรียนให้เขา” คุณชี่พูดด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

เฉินผิงรู้สึกสับสนอย่างมาก เพราะไม่มีทางที่เขาจะฆ่าหลัวต้าได้ด้วยความสามารถในตอนนี้

เซียวหยวนซานและคนอื่นๆ ต่างก็ตกตะลึง พวกเขาไม่รู้ว่าคุณชี่เป็นใคร และไม่รู้ว่าทำไมคุณชี่ถึงมีนิสัยประหลาด

เมื่อได้ยินคำพูดของคุณชี่ สั่วเทียนเจิ้งและคนอื่นๆ ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

พวกเขาจะรอด แม้จะเสียทรัพยากรก็ตาม

เฉินผิงจ้องมองคุณชี่อย่างว่างเปล่า แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจจุดยืนของคุณชี่ได้แล้ว

พลังของคุณชี่นั้นมหาศาลจนเขาสามารถครอบครองอาณาจักรนิรันดร์ได้อย่างง่ายดาย

ไม่มีใครรู้ว่าทำไมยอดฝีมือทรงพลังอีกคนจึงปรากฏตัวขึ้นกะทันหัน

ชาวแคว้นเซียวทุกคนทำหน้าเคร่งเครียด พวกเขากลัวว่าคนๆ นั้นจะเป็นยอดฝีมือที่อยู่เบื้องหลังสมาพันธ์ผนึกมาร

ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง วันนี้คงจบไม่สวยแน่

เมื่อรัศมีกดดันนั้นทวีความรุนแรงขึ้น ร่างของชายชราก็ค่อยๆ โผล่ออกมาจากความว่างเปล่า ผู้มาเยือนมีเคราสีขาวราวกับหิมะและสวมชุดคลุมสีน้ำเงินอมเขียว มีดวงตาที่ทอประกายเจิดจ้า

“ใครบังอาจก่อเรื่องในอี้ไป๋?” ชายชราเริ่มพูดช้าๆ

“เจ้าแคว้นอี้ไป๋!”

“ท่านเจ้าแคว้น...”

เซียวหยวนซานจำผู้อาวุโสที่อยู่ตรงหน้าเขาได้ และคุกเข่าลงทันทีด้วยความยำเกรง

เมื่อเห็นอย่างนั้น ชาวแคว้นเซียวก็เริ่มส่งเสียงอื้ออึงเช่นกัน

สั่วเทียนเจิ้งและพรรคพวกซึ่งมาจากแดนเหนือไม่รู้จักเจ้าแคว้นอี้ไป๋ อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินว่าผู้ที่อยู่ตรงหน้าคือผู้ปกครองสูงสุดแห่งอี้ไป๋ พวกเขาก็ก้มหัวลงพร้อมกัน

เจ้าแคว้นทั้งห้าแห่งอาณาจักรนิรันดร์ล้วนทรงพลังอย่างที่สุด