หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4555

“ซิงเฉียน คุณอยู่ที่แดนใต้มาหลายปี ดังนั้นคุณคงคุ้นเคยกับภูมิประเทศรอบเขาเทียนโหมว ผมมีแผนที่ของแดนใต้ที่มีการทำเครื่องหมายเอาไว้ คุณรู้อะไรบ้างไหม?”

เฉินผิงหยิบแผนที่ซึ่งเขาเอามาจากถุงใส่ของของหลัวต้าออกมา แล้วส่งให้ซิงเฉียน

ซิงเฉียนศึกษาแผนที่อย่างระมัดระวัง สายตาของเขาจับจ้องไปยังจุดที่มีวงกลมสีแดง

คิ้วของเขาขมวดอย่างเห็นได้ชัดขณะที่ตรวจสอบแผนที่

“คุณเฉิน คุณได้แผนที่นี้มาจากไหน?” ซิงเฉียนถาม

เฉินผิงลังเล ไม่แน่ใจว่าจะอธิบายอย่างไร เพราะตัวเขาเองก็ไม่รู้มากนักเกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของหลัวต้า

เมื่อเห็นเฉินผิงลังเล ซิงเฉียนก็รู้ว่าเขากำลังถามเรื่องที่ไม่ควรพูดและรีบเปลี่ยนเรื่อง “จุดที่ทำเครื่องหมายเอาไว้เป็นพื้นที่ต้องห้ามในแดนใต้ หลายปีมาแล้วที่เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรไม่กล้าเสี่ยงเข้าไปที่นั่น พื้นที่นั้นเคยเป็นที่ตั้งของเมืองโบราณ แต่ในระหว่างศึกแห่งทวยเทพเมืองนั้นถูกทำลายจนหมดสิ้น และทุกคนในนั้นก็ตายหมด” ซิงเฉียนอธิบาย

“แต่ทำไมมันถึงกลายเป็นพื้นที่ต้องห้ามล่ะ?” เฉินผิงรู้สึกสับสน

เมืองหลายแห่งถูกทำลายในศึกแห่งทวยเทพเช่นกัน มีผู้บำเพ็ญเพียรนับไม่ถ้วนล้มตาย ที่นี่ต่างจากที่อื่นยังไง?

ซิงเฉียนบอกว่า “ที่แห่งนั้นแปลกมาก ในอดีตมีผู้บำเพ็ญเพียรบางคนพยายามสำรวจ แต่ก็ไม่มีใครกลับมา ไม่พบศพของพวกเขาด้วยซ้ำ เมื่อเวลาผ่านไปที่นี่จึงกลายเป็นเขตต้องห้าม ไม่มีใครไปที่นั่นอีกแล้ว นอกจากนี้มันยังตั้งอยู่ในบริเวณชายขอบของแดนใต้และไม่มีทรัพยากรล้ำค่าอยู่เลย”

เฉินผิงฟังอย่างตั้งใจ สายตาของเขาจ้องไปที่แผนที่ เขารู้สึกหัวหมุนด้วยความไม่สบายใจ

หลัวต้าคงไม่ทำเครื่องหมายไว้บนแผนที่โดยไม่มีเหตุผล

และตอนนี้เมื่อรู้ว่ามันเป็นพื้นที่ต้องห้าม เฉินผิงจึงเชื่อว่าสถานที่แห่งนี้มีความลับบางอย่าง

ตอนแรกเฉินผิงวางแผนที่จะบำเพ็ญเพียรต่ออีกสักพักด้วยทรัพยากรที่เขาเพิ่งได้มา แต่ความลึกลับของที่แห่งนั้นกระตุ้นความอยากรู้ของเขา

เมื่อเห็นความมุ่งมั่นบนใบหน้าของเฉินผิง ซิงเฉียนก็รีบขัดขึ้นมา “คุณเฉิน คุณคงไม่คิดที่จะไปที่นั่นใช่ไหม? ผมไม่แนะนำให้ทำอย่างนั้น พื้นที่นั้นรกร้างและไม่มีทรัพยากร ไม่มีประโยชน์ที่จะเสี่ยงเข้าไป”

หากมีคนรู้เรื่องนี้มากเกินไปอาจเป็นปัญหาได้

หลังจากบอกลาจี้อวิ๋นแล้ว เฉินผิงก็ออกเดินทาง

เป็นที่รู้กันว่าเขาเทียนโหมวมีผู้ใช้วิชามารและสัตว์อสูรมากมาย แต่เฉินผิงก็ใช่ว่าจะไม่รู้ทาง เขาเคยไปที่นั่นหลายครั้งและคุ้นเคยกับภูมิประเทศเป็นอย่างดี

ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ ผู้ใช้วิชามารหรือสัตว์อสูรที่กล้ายั่วยุเขาจะต้องพบกับความตาย

แม้แต่คนที่ไปถึงขั้นมหายานระดับห้ายังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินผิง

ในอาณาจักรนิรันดร์มีผู้บำเพ็ญเพียรที่ระดับสูงกว่าขั้นมหายานระดับห้าไม่มากนัก หากไปถึงขั้น มหายานระดับสูงสุดก็จะได้รับพลังที่ไม่มีใครเทียบได้

สำหรับผู้บำเพ็ญเพียรขั้นเซียน พวกเขาไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทางโลกอยู่แล้วและจดจ่ออยู่กับการบำเพ็ญเพียรเพื่อขึ้นเป็นเซียนเท่านั้น พวกเขาแทบจะไม่เคยแสดงตัว