หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4629

ฉิวถูเดินนำลูกน้องและถีบประตูอย่างแรง จากนั้นก็ปรากฏตัวต่อหน้าเฉียนชื่อ

เฉียนชื่อตกใจมาก มีผลึกเซียนกองพะเนินอยู่ตรงหน้าเขา

เมื่อเห็นผลึกเซียนอยู่ตรงหน้าเฉียนชื่อ ฉิวถูก็ตะโกนออกมา “บังอาจมาก กล้าดียังไงถึงลักลอบซื้อขายผลึกเซียนในนครอสูร!”

ฉิวถูไม่รีบร้อนเปิดเผยว่าเฉียนชื่อเป็นผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์ เพราะเขาเกรงว่าเมื่อเฉียนชื่อจนมุม อีกฝ่ายก็อาจจะสู้กลับ

การลอบซื้อขายผลึกเซียนไม่ใช่ความผิดร้ายแรงนัก แต่ถ้าคนทำคือผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์ที่ซ่อนตัวในนครอสูร มันคงเป็นความผิดมหันต์แน่นอน

“คุณชายฉิว?”

เมื่อเห็นว่าฉิวถูบุกเข้ามาด้วยตัวเอง เฉียนชื่อก็ตกตะลึง

ปกติแล้วนี่คืองานของผู้บังคับกฎของนครอสูร คนระดับฉิวถูคงไม่มีวันนำคนมาจับพวกลักลอบซื้อขายผลึกเซียน

“ถ้ารู้ว่าฉันเป็นใครก็ดีแล้ว” เขากล่าว “ยอมรับผิดซะและอย่าหาเรื่องเจ็บตัว” ฉิวถูพูดพร้อมส่งเสียงฮึดฮัด

เมื่อตระหนักว่าฉิวถูยังไม่รู้ว่าเขาเป็นมนุษย์ เฉียนชื่อก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นก็ก้มหัวลงแล้วพูดว่า “คุณชายฉิว ฉันทำผิด ฉันลักลอบค้าผลึกเซียน... ฉันขอสารภาพและพร้อมที่จะรับโทษ...”

เมื่อเห็นท่าทีของเฉียนชื่อ ฉิวถูก็รู้สึกยินดี คนแบบนี้ย่อมเกลี้ยกล่อมได้ไม่ยาก

“ลอบซื้อขายผลึกเซียนถือเป็นความผิด แต่เมื่อคุณให้ความร่วมมือ ฉันก็จะช่วยให้คุณไม่ต้องเข้าคุก แต่ฉันจะเอาผลึกเซียนไปแทน” ฉิวถูกล่าว

เฉียนชื่อมองฉิวถูเหมือนไม่อยากเชื่อ “คุณพูดจริงเหรอ? คุณชายฉิว ฉันไม่ต้องติดคุกจริงเหรอ?”

“ฉันพูดจริง มีคนจำนวนมากที่ซื้อขายผลึกเซียนอย่างผิดกฎหมาย แม้แต่จุดรับซื้อของทางการก็ยังมีคนขโมยผลึกไปใช้เอง เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นไปทั่ว และเราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหลับตาข้างหนึ่ง” ฉิวถูเอ่ยเสียงเรียบ

เฉียนชื่อชะงักไป เขาไม่อยากเชื่อว่าคำพูดนั้นจะออกมาจากปากของฉิวถู เพราะท้ายที่สุดแล้ว ฉิวถูคือคนที่จวนเจ้าเมืองส่งมา

หรือว่าจวนเจ้าเมืองจะเริ่มผ่อนปรนต่อการซื้อขายผลึกเซียนโดยไม่ได้รับอนุญาต?

ตอนนั้นเอง คำพูดของฉิวถูก็ทำให้เฉียนชื่อตื่นตะลึง

เขาไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีวันที่นครอสูรเลิกเหยียดคนต่างเผ่า

หมายความว่าตอนนี้คนต่างเผ่าได้รับอนุญาตให้อยู่ในนครอสูรแล้วใช่ไหม?ถ้าอย่างนั้นแล้วฉันจะเข้าร่วมฝ่ายต่อต้านไปทำไม?ไม่จำเป็นต้องต่อต้านพวกเขาแล้ว!

“คุณชายฉิว ฉันพร้อมที่จะฝ่าฟันทุกอุปสรรคเพื่อคุณ!”

เฉียนชื่อคุกเข่าลงต่อหน้าฉิวถูอย่างตื้นตัน

เฉียนชื่ออยู่ในนครอสูรด้วยความหวาดระแวง กลัวว่าจะถูกจับได้ เขาไม่กล้าแม้แต่จะออกไปเดินในถนนสายหลัก

หากยอมทำงานรับใช้ตระกูลฉิว เขาก็ไม่ต้องกลัวอีกแล้ว จากนี้เขาจะเดินเชิดหน้าไปตามท้องถนนได้อย่างผ่าเผย