หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4630

“ฮ่าๆๆ เยี่ยมมาก ตราบใดที่ทำหน้าที่ได้ดี คุณก็จะได้รับผลตอบแทนอย่างงาม ในคฤหาสน์ตระกูลฉิว ทุกคนถือว่าเท่าเทียมกัน ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ มารหรืออสูร”

ฉิวถูหัวเราะออกมาอย่างพึงพอใจหลังจากพูดจบ

“ฉันจะทำให้ดีที่สุดอย่างแน่นอน!” เฉียนชื่อตัวสั่นเบาๆ บ่งบอกว่าเขากำลังตื่นเต้น

“ตกลง งั้นฉันจะเอาผลึกเซียนไป แต่ไม่ต้องกังวล ฉันจะชดใช้ให้ด้วยเหรียญวิญญาณม่วง”

หลังจากฉิวถูพูดจบ เขาก็โยนถุงใส่เหรียญวิญญาณม่วงให้เฉียนชื่อ

“คุณชายฉิว ผลึกเซียนเหล่านี้เป็นสิ่งแทนความเคารพที่ฉันมีต่อตระกูลฉิว มันเป็นของขวัญสำหรับการพบกันครั้งแรกของเรา!”

เฉียนชื่อไม่กล้ารับเหรียญวิญญาณม่วงเหล่านั้น

“พวกเราตระกูลฉิวไม่ถือสาเรื่องพรรค์นั้น รับเงินไปเถอะ จากนี้ก็หาผลึกเซียนมาให้พวกเราเยอะๆ!”

ฉิวถูโยนถุงใส่เหรียญวิญญาณม่วงให้เขา จากนั้นสั่งให้ลูกน้องเก็บผลึกเซียนแล้วจากไป

ขณะที่เฉียนชื่อจ้องมองเหรียญวิญญาณม่วงในมือ เขารู้สึกเหมือนฝันไป

เขาไม่นึกเลยว่าเรื่องมันจะลงเอยแบบนี้

กลับกลายเป็นว่าตอนนี้เขาทำงานให้กับตระกูลฉิว และเจ้านายของเขาช่างมีน้ำใจ

เฉียนชื่อตัดสินใจที่จะรับใช้ตระกูลฉิว ส่วนที่สัญญาไว้กับเฉินผิงว่าจะหาผลึกเซียนมาให้นั้น เฉียนชื่อลืมไปแล้ว

ถ้าเฉินผิงมาหาฉันก็จะคืนเหรียญวิญญาณม่วงให้เขา

ในขณะเดียวกัน ฉิวถูก็ก้าวออกจากบ้านพร้อมกับรอยยิ้มพอใจ

เขาประหลาดใจที่เฉียนชื่อคล้อยตามอย่างง่ายดายด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ และเขาไม่จำเป็นต้องให้สิ่งตอบแทนใดๆ

เหตุผลที่ฉิวถูยอมให้เฉียนชื่อลักลอบรับซื้อผลึกเซียนต่อไป ก็เพื่อไม่ให้ดึงดูดความสนใจของแม่ทัพอสูรคนอื่นๆ

ผลึกเซียนที่ทางการได้รับมาทั้งหมดจะถูกจัดเก็บไว้ และจะถูกส่งมาถึงมือของแม่ทัพอสูรทั้งสาม

ด้วยเหตุผลนี้เอง สามแม่ทัพอสูรจึงไม่คิดจะเข้าไปแทรกแซง ทำให้เกิดการทุจริตและยักยอกอย่างแพร่หลายในจุดรับซื้อของทางการ

ที่จริงแล้ว แม่ทัพอสูรทั้งสามต่างบ่มเพาะกองกำลังของตัวเองและสะสมทรัพยากร อย่างไรก็ตาม พวกเขาต้องทำเรื่องเหล่านี้อย่างลับๆ

เป็นเหตุผลที่ฉิวถูสั่งให้เฉียนชื่อลักลอบหาผลึกเซียนมาให้เขา

“เฉินผิง ฉันคงช่วยคุณหาผลึกเซียนไม่ได้แล้ว ทางการตรวจสอบเข้มงวดมากขึ้น ฉันคิดว่าคงจะดีที่สุดถ้าฉันคืนเงินให้คุณ”

ขณะที่พูด เฉียนชื่อก็คืนเหรียญวิญญาณม่วงให้เฉินผิง

เฉินผิงถือเหรียญวิญญาณม่วงแล้วพูดว่า “คุณเฉียน ผมไม่ได้มาหาคุณเพราะจะซื้อผลึกเซียน ผมมาเพื่อขอให้คุณร่วมมือ”

“ร่วมมือเหรอ? ร่วมมือทำอะไร?” เฉียนชื่อถามด้วยความสงสัย

หลังจากสร้างอาคมป้องกันแล้ว เฉินผิงก็พูดกับเฉียนชื่อเบาๆ “คุณเฉียน ผมค้นพบเหมืองผลึกเซียน ผมเลยอยากจะร่วมมือกับคุณสกัดผลึกเซียน”

“อะไรนะ? เหมืองผลึกเซียนเหรอ?”

เฉียนชื่อตกตะลึง เสียงของเขาดังขึ้นกะทันหัน ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ

“ใช่ เหมืองแห่งนี้เต็มไปด้วยผลึกเซียนจำนวนมาก ถ้าเราช่วยกันสกัด คุณก็ไม่ต้องลักลอบซื้อขายผลึกเซียนอีก!” เฉินผิงพูดพร้อมพยักหน้า

“เป็นไปไม่ได้ มันจะมีเหมืองผลึกเซียนเหลืออยู่ได้ยังไง? ไม่เคยมีใครได้ยินเรื่องแบบนั้นมานานแล้ว!”

เฉียนชื่อส่ายหัว เขาไม่เชื่อแม้แต่น้อย