หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4631

“ตอนแรกผมก็ไม่เชื่อเหมือนกัน แต่ผมเห็นมากับตาตัวเอง ไม่มีทางเป็นเรื่องโกหก ถ้าคุณยังลังเลอยู่ก็ไปดูกับผมได้เลย หลังจากนั้นค่อยตัดสินใจว่าจะร่วมมือกับผมหรือเปล่า” เฉินผิงพูดกับเฉียนชื่อ

เฉียนชื่อรีบพยักหน้าแล้วตอบตกลง “ได้ ฉันจะไปดูกับคุณ ถ้าเหมืองผลึกเซียนมีจริง ฉันเอาด้วยแน่นอน!”

หากมีเหมืองผลึกเซียนอยู่จริงๆ เท่ากับว่านี่คือลาภก้อนโต

หลังจากนั้น เฉียนชื่อก็เดินตามเฉินผิงออกจากเมืองและตรงไปที่เหมือง

หลังกระโดดลงจากหน้าผาและเข้าไปในถ้ำ เฉียนชื่อก็ตกตะลึง

เขาไม่นึกมาก่อนว่าที่แบบนี้จะซ่อนผลึกเซียนไว้

“คุณเฉียน?”

เมื่อเห็นเฉียนชื่อ เหยาเม่ยก็รู้สึกประหลาดใจ เธอไม่นึกว่าเฉินผิงจะพาเฉียนชื่อมาด้วย

พี่ชายของเธอก็รู้จักเฉียนชื่อเช่นกัน เพราะเขาเคยขายผลึกเซียนให้เฉียนชื่อมาก่อน

อันที่จริงจะบอกว่าพวกเขาเป็นเพื่อนเก่ากันก็ได้ ถึงกระนั้น ยิ่งมีคนรู้จักเหมืองน้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

ดังนั้นเมื่อเห็นเฉินผิงพาเฉียนชื่อมาด้วย เหยาเม่ยจึงรู้สึกสับสน

“เพราะเรามีคนน้อย จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะสกัดผลึกเซียนได้หมด ผมเลยต้องพาคุณเฉียนมาช่วย” เฉินผิงอธิบาย

“แล้วพี่ชายของฉันล่ะ”

เฉียงหยิงไม่สนใจเหมืองอะไรทั้งนั้น เธอห่วงแค่พี่ชายของเธอ

“ไม่ต้องห่วง หลังจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ผมจะช่วยพี่ชายของคุณออกมา” เฉินผิงรับปากกับเฉียงหยิง

เฉียงหยิงพยักหน้าตอบรับ เพราะเธอยังคงไว้ใจเฉินผิง

ท้ายที่สุดแล้ว เฉินผิงดูเป็นคนดีพอสมควร ต่างจากเหยาเก้อ แววตาหื่นๆ และท่าทีกะล่อนของเขาทำให้เฉียงหยิงรังเกียจ

หลังจากตรวจสอบเหมืองผลึกเซียนดูแล้ว เฉียนชื่อก็พูดกับเฉินผิงอย่างตื่นเต้น “ฉันเอาด้วย เดี๋ยวฉันรับหน้าที่สกัดผลึกเอง!”