หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4632

“ฉันไม่แน่ใจนัก แม่ทัพซิงบอกพวกเราให้เตรียมตัวไว้ ส่วนเหตุผลนั้นฉันก็ไม่รู้เหมือนกับคุณนั่นแหละ” ไป่เฉิงตอบพร้อมส่ายหัว

เฉินผิงรู้ว่าไป่เฉิงเป็นเพียงเสนาธิการธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่ค่อยจะรู้ข้อมูลวงในมากนัก นอกจากนี้ ในบรรดาเสนาธิการมากมาย ไป่เฉิงไม่ใช่คนที่ปราดเปรื่องที่สุด

“แม่ทัพซิงอยู่ที่ไหน? ผมมีเรื่องจะคุยกับเขา” เฉินผิงถาม

“เขาอยู่ในโถงใหญ่ กำลังหารือกับพวกระดับผู้นำ คุณค่อยไปพบเขาทีหลังก็ได้” ไป่เฉิงตอบ

เฉินผิงพยักหน้าและตั้งใจจะรอข้างนอก เขาไม่อยากเข้าไปเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งระหว่างแม่ทัพอสูรมากเกินไป

แม้ขณะนี้เขาจะถือว่าเป็นเสนาธิการของตระกูลซิง แต่เขาต้องทำเพราะความจำเป็น ไม่ช้าก็เร็วเขาก็ต้องไป

“คุณเฉิน แม่ทัพซิงต้องการพบคุณ...”

ในขณะนั้นประตูห้องโถงใหญ่ก็เปิดออก แม่ทัพคนหนึ่งเดินเข้ามาหาและเฉินผิงก็พูด

“เขาต้องการพบผมเหรอ?”

เฉินผิงชะงัก เขาไม่นึกว่าแม่ทัพซิงจะรู้ว่าเขากลับมาแล้ว จึงเดินตามแม่ทัพคนนั้นเข้าไปในห้องโถง

ในขณะนั้นภายในห้องโถงใหญ่มีแม่ทัพในชุดเกราะอยู่เพียงหกคน และไม่มีเสนาธิการแม้แต่คนเดียว

เห็นได้ชัดว่าเสนาธิการไม่ควรอยู่ด้วยตอนหารือเรื่องลับ เพราะท้ายที่สุดแล้วพวกเขาเป็นเพียงผู้สนับสนุนหรือไม่ก็แขก ไม่ใช่สมาชิกที่แท้จริงของตระกูลซิง

“เฉินผิง นั่งลงสิ...”

เมื่อเห็นเฉินผิงเข้ามา แม่ทัพซิงก็พูดช้าๆ

เฉินผิงนั่งลงแล้วถามว่า “แม่ทัพซิง ท่านรู้ไหมว่าทำไมตระกูลฉิวถึงโจมตีกะทันหัน?”

แม่ทัพซิงไม่ได้ตอบเฉินผิง แต่กลับถามว่า “คุณออกไปจากเมืองใช่ไหม?”

“ใช่...” เฉินผิงพยักหน้า

“นายกองโจวถูกลูกชายคนโตของตระกูลฉิวฆ่าตาย ตอนนั้นผมก็อยู่ที่นั่นด้วย...”

เฉินผิงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างละเอียด

เมื่อได้ยินอย่างนั้น แม่ทัพซิงก็อดขมวดคิ้วไม่ได้ จากนั้นเขาก็พูดว่า “อย่าบอกเรื่องนี้กับใครอีก ไปช่วยคนของคุณจากคุกได้แล้ว”

เฉินผิงส่งคำสั่งปล่อยตัวพิเศษให้เฉินผิงด้วยการสะบัดมือเบาๆ

แม้ว่าเฉินผิงจะไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ทัพซิงถึงไม่อยากให้เขาเปิดเผยเรื่องนี้ เพราะการร่วมมือกับแม่ทัพหยานต่อต้านตระกูลฉิวเป็นความคิดที่เข้าท่า แต่เขาก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ เพียงแค่รับคำสั่งปล่อยตัวพิเศษแล้วออกไป

เฉินผิงตามไป่เฉิงไปที่คุก และใช้คำสั่งปล่อยตัวพิเศษปลดปล่อยเฉียงคั่ว

เมื่อเฉียงคั่วก้าวออกมาจากคุก เขาก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่ แม้เขาจะเป็นชายร่างใหญ่สูงถึงแปดฟุตก็ตาม

เฉียงคั่วหันไปหาเฉินผิงแล้วถามว่า “คุณเฉิน ผมคงชดใช้บุญคุณครั้งนี้ไม่หมด ว่าแต่คุณได้พบน้องสาวของผมหรือเปล่า? เธอสบายดีไหม?”