หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4639

“ผมไม่โทษคุณหรอก เมื่อถึงคราวของคุณ ผมจะจัดการให้เร็วที่สุด คุณจะได้ไม่ต้องเจ็บปวด” เฉินผิงพูดช้าๆ

เหยาเก้อตัวสั่น เขาเห็นความสามารถของเฉินผิงมาแล้วด้วยตาตัวเอง เฉินผิงคงฆ่าเขาได้ง่ายดายไม่ต่างกับขยี้มด

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้พวกเขามีตระกูลฉิวคุ้มหัว เหยาเก้อจึงคิดว่าเฉินผิงไม่น่าจะทำอะไรพวกเขาได้

“ฮึ อย่าได้ใจไปหน่อยเลย เราอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณ แต่วงแหวนอาคมนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อจัดการคุณโดยเฉพาะ!”

หลังจากเฉียนชื่อพูดจบ ม้วนคัมภีร์ก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา แล้วเขาก็ขยี้มันทิ้งโดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว

ทันใดนั้น แสงพลังวิญญาณอันน่าตื่นตะลึงก็เริ่มส่องไปทั่วเหมือง

แสงอันเจิดจ้าส่องประกายไปทั่ว และตรงจุดที่เฉินผิงยืนอยู่ถูกล้อมรอบด้วยเสาที่ก่อเกิดจากแสงเจิดจ้าเหล่านั้น ราวกับว่าเขาถูกปิดล้อมด้วยกรงแสงที่กักขังไว้อย่างแน่นหนา

เมื่อเห็นเฉินผิงถูกขัง เฉียนชื่อและเหยาเก้อก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นก็หัวเราะออกมาดังลั่น

“เฉินผิง วงแหวนอาคมนี้ปรมาจารย์อาคมอาวุโสที่ตระกูลฉิวพามาสร้างขึ้นเพื่อนายโดยเฉพาะ ฉันรู้ว่านายพอรู้ศาสตร์อาคมอยู่บ้าง แต่การทำลายวงแหวนอาคมนี้คงเกินความสามารถของนาย” เหยาเก้อพูดพร้อมหัวเราะ

เขารู้จักเฉินผิงเป็นอย่างดี รวมถึงความลับทั้งหมดของเฉินผิงด้วย ตอนนี้เฉินผิงติดอยู่ในวงแหวนอาคมและไม่มีทางหนี

“ใช่แล้ว วงแหวนอาคมนี้มีความสามารถพิเศษ มันจะค่อยๆ บีบอัดพื้นที่รอบตัวคุณ บดขยี้ร่างกายคุณไปเรื่อยๆ จนกลายเป็นผุยผงในที่สุด จะไม่มีศพเหลือให้เห็นด้วยซ้ำ คุณยอมแพ้จะดีกว่า คุณชายฉิวสนใจกระบี่วิเศษของคุณ ถ้ายอมยกให้ เขาก็อาจจะไว้ชีวิตก็ได้ ถ้าเขาอารมณ์ดีนะ!” เฉียนชื่อบอก

ฉิวถูปรารถนากระบี่พิฆาตมังกรที่เฉินผิงครอบครอง ในฐานะนักดาบ ฉิวถูย่อมอยากได้อาวุธที่ทั้งทรงพลังและมีวิญญาณสถิต

เฉินผิงหัวเราะ “พวกคุณเชื่อจริงๆ เหรอว่าวงแหวนอาคมนี้จะขังผมได้?”

เฉียนชื่อเพ่งมองเฉินผิง เขาพูดเหมือนไม่ค่อยเชื่อ “อะไรของคุณ? คุณคิดเหรอว่าจะหนีออกมาได้?”

“ดูเหมือนพวกคุณจะรู้จักผมน้อยเกินไป ไม่มีอาคมใดในอาณาจักรนิรันดร์ที่จะขังผมได้!”

หลังจากเฉินผิงพูดจบ รัศมีอันเข้มข้นก็แผ่ออกมาจากตัวเขา

เฉินผิงยิ้มเยาะ “ช่างไร้เดียงสาจริงๆ ที่คิดว่าวงแหวนอาคมแบบนั้นจะขังผมได้”

“เฉินผิง หยุดต่อต้านได้แล้ว เห็นแก่ความสัมพันธ์ของนายกับน้องสาวของฉัน ฉันจะช่วยพูดให้นายเอง นายอาจจะยังรักษาชีวิตไว้ได้!” เหยาเก้อพูดขึ้น

เฉินผิงเหลือบมองเขาด้วยสีหน้าเหยียดหยาม “คิดตัวเองคู่ควรที่จะพูดกับผมเหรอ?”

หลังจากพูดจบ เขาก็ย่ำเท้าเบาๆ

เมื่อเท้าของเขาสัมผัสพื้น พลังวิญญาณก็กระจายออกมาจากใต้เท้า พุ่งออกไปอย่างรวดเร็วทุกทิศทาง

ตูม!

เกิดเสียงดังสนั่น ทั่วเหมืองเริ่มสั่นไหว เสาแสงที่ล้อมรอบเฉินผิงสลายไปในทันที และวงแหวนอาคมก็ถูกทำลายด้วยพลังมหาศาล