ฉิวถูเหลือบมองเหยาเก้อและพยักหน้า “ได้ แต่อย่าปล่อยให้ความรู้สึกมาบดบังการตัดสินใจ เมื่อเป็นเรื่องผลประโยชน์ส่วนตัว ความสัมพันธ์ในตระกูลย่อมไม่มีความหมาย ถ้าฉันรู้ว่าแกปล่อยพวกมันไป ฉันจะฉีกแกให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย”
“วางใจได้ คุณชายฉิว” เหยาเก้อตอบด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด “ในเมื่อผมให้คำมั่นว่าจะจงรักต่อคุณ ผมจะไม่ลังเล”
ฉิวถูพึงพอใจและโบกมือ ปล่อยให้เหยาเก้อพาเฉียงคั่ว เฉียงหยิง และเหยาเม่ยออกไป
ในขณะเดียวกัน ภายในน้ำเต้า เฉินผิงพบว่าตัวเองถูกล้อมรอบด้วยมิติที่มืดมิด แม้ว่าจะมีสภาพแวดล้อมแปลกประหลาด แต่เขาก็ไม่ได้แสดงความกลัวออกมา เนตรส่องนภาของเขาทำงานและสำรวจบริเวณโดยรอบ
“นี่น่ะเหรอของวิเศษล้ำค่า” เฉินผิงพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงด้วยความขบขัน
“เหลวไหลสิ้นดี!” เสียงเยาะเย้ยของจ้าวมารสีชาดดังขึ้น “มันก็แค่น้ำเต้าธรรมดาที่ดัดแปลงด้วยวงแหวนอาคม ไม่มีอะไรล้ำค่า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องจิตวิญญาณ เจ้าโง่นั่นกล้าเรียกมันว่าน้ำเต้ากลืนนภาเหรอ ฮ่าๆ! ถ้านี่คือน้ำเต้ากลืนนภา แล้วอสูรกลืนสวรรค์ของข้าควรจะเรียกว่าอะไรดีล่ะ”
จ้าวมารสีชาดหงุดหงิดชื่อของน้ำเต้าอย่างเห็นได้ชัด เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ชอบให้คนอื่นใช้คำว่า “กลืน” มีเพียงอสูรกลืนสวรรค์ของเขาเท่านั้นที่คู่ควรกับชื่อนี้
“ทำไมต้องหงุดหงิดขนาดนั้น” เฉินผิงตอบพร้อมหัวเราะ “ผมรู้ว่าน้ำเต้านี้ถูกสร้างขึ้นโดยใช้วงแหวนอาคม ควบคู่กับจุติแห่งมิติและกาลเวลา มันถึงได้ดูดผมเข้ามาได้ แต่นี่มันไม่สมกับเป็นจุติแห่งมิติเลย แม้แต่ปรมาจารย์อาคมที่สร้างมันก็ฝีมือแค่กลางๆ”
เฉินผิงหัวเราะ เสียงของเขาก้องในความว่างเปล่า “ถ้าพวกเขาเปลี่ยนด้านในของน้ำเต้านี้ให้กลายเป็นอาณาจักรจริงๆ ผมก็คงประทับใจ แต่นี่มันก็แค่มิติโกลาหล เก็บไว้ขู่เด็กเถอะ!”
ผู้บำเพ็ญเพียรที่ชำนาญจุติแห่งมิติและกาลเวลาที่แท้จริงสามารถสร้างอาณาจักรทั้งใบได้ มีทั้งผืนหญ้า ต้นไม้ ภูเขา และแม่น้ำ ขนาดของการสร้างสรรค์ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งและความเข้าใจของพวกเขา แต่พื้นที่ว่างเปล่าแห่งนี้น่ะหรือ มันก็แค่ของเลียนแบบ เละเทะและไร้โครงสร้าง
สำหรับผู้บำเพ็ญเพียรที่ไม่คุ้นเคยกับความซับซ้อนของมิติเวลา วิธีดังกล่าวอาจได้ผล แต่เฉินผิง ผู้บำเพ็ญเพียรที่ชำนาญอักขระศักดิ์สิทธิ์และจุติเวลาไม่มีทางถูกขังได้ง่ายๆ
ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...