หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4665

“หลัวต้า ในที่สุดท่านก็มา...”

เมื่อได้ยินเสียงนั้น แม่ทัพฉิวก็ดีใจทันทีและรีบวิ่งออกไป

ที่ลานของคฤหาสน์ตระกูลฉิว ชายร่างสูงใหญ่ แข็งแรงบึกบึนกำลังจ้องแม่ทัพฉิวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

หากเฉินผิงอยู่ที่นี่ เขาคงจำได้ทันทีว่าชายร่างใหญ่คนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลัวต้า คนที่คุณชี่ฆ่าและชุบชีวิตให้

ในขณะนั้นหลัวต้าดูพอใจ ซึ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากสภาพน่าสังเวชตอนที่เกือบจะถูกฆ่าก่อนหน้านี้

“แม่ทัพฉิว เจ้าหาซื้อผลึกเซียนมากเกินไปจนเงินไม่พอใช้แล้วหรือไง ครั้งนี้ข้าต้องการผลึกเซียนมากที่สุดเท่าที่เจ้าจะหาได้” หลัวต้ามองแม่ทัพฉิวและถาม

ที่แท้ผลึกเซียนในถุงใส่ของของหลัวต้าทั้งหมดซื้อมาจากแม่ทัพฉิว ไม่แปลกใจที่ชายคนนี้มีแผนที่ซึ่งระบุตำแหน่งของนครอสูรไว้

เขาสามารถเดินทางผ่านวงแหวนลวงตาหลายชั้นจนเข้ามาถึงนครอสูร เป็นฝีมือของแม่ทัพฉิวที่ทำให้หลัวต้าเข้าออกได้อย่างอิสระ

“หลัวต้า เข้าไปคุยข้างในกันเถอะ!”

แม่ทัพฉิวเชิญหลัวต้าเข้ามาในห้อง

หลังจากที่หลัวต้านั่งลงในห้องโถงแล้ว แม่ทัพฉิวก็ต้อนรับแขกตามมารยาทด้วยการปรบมือ แล้วเด็กสาวสองคนที่ดูอ่อนหวานและงดงามก็มานั่งข้างๆ หลัวต้า

หลัวต้าโอบกอดหญิงสาวสองคน มือใหญ่ของเขาลูบคลำร่างกายของพวกเธออย่างไม่กระดากอาย โดยไม่สนใจแม่ทัพฉิว

ดูเหมือนว่าแม่ทัพฉิวจะไม่ใส่ใจ ราวกับว่าเขาชินกับเรื่องนี้แล้ว

แม้ว่าหลัวต้าจะมีตำแหน่งในตำหนักทวยเทพ และทรัพยากรของตำหนักทวยเทพก็มีมากมาย แต่มีอย่างหนึ่งที่ทำให้เขาไม่สบอารมณ์ นั่นคือไม่มีผู้บำเพ็ญเพียรหญิงในตำหนักทวยเทพ

ตามกฎของตำหนักทวยเทพแล้ว ชาวสวรรค์ต้องหาผู้บำเพ็ญเพียรหญิงเพื่อบำเพ็ญเพียรคู่ ซึ่งทำไปเพื่อรักษาความบริสุทธิ์ของสายเลือดชาวสวรรค์

ด้วยเหตุนี้ จึงไม่มีผู้บำเพ็ญเพียรหญิงเพียงพอ ส่งผลให้ชาวสวรรค์หลายคนไม่สามารถหาคู่บำเพ็ญเพียรได้

หลัวต้าก็ไม่มีข้อยกเว้น โชคดีที่เขาเข้ามาที่นครอสูรเพื่อซื้อผลึกเซียนได้ ดังนั้นในเมืองนี้ซึ่งไม่มีกฎหรือข้อห้าม หลัวต้าจึงมีอิสระที่จะหาคู่นอนตามต้องการ

แม่ทัพฉิวทำได้เพียงรีบปิดประตู หลัวต้าใจร้อนจริงๆ

แม่ทัพฉิวพ่นควันออกช้าๆ และกำลังจะสูดควันเข้าไปอีกครั้ง เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเสียงในห้องเงียบกะทันหัน

“แม่ทัพฉิว เข้ามาได้...” เสียงของหลัวต้าดังขึ้น

แม่ทัพฉิวชะงัก มองยาสูบในมือทียังสูบไม่หมด เมื่อไม่มีทางเลือก เขาจึงจำต้องดับยาสูบ

เร็วเกินไปแล้วฉันยังสูบไม่เสร็จด้วยซ้ำ! ยังไม่ถึงนาทีเลยเขาใช้เวลาแค่ครู่เดียว

แม่ทัพฉิวผลักประตูออก และหญิงสาวสองคนก็เดินออกไป ท่าทางของพวกเธอแสดงให้เห็นว่ายังไม่พอใจ

ในขณะเดียวกัน หลัวต้าก็ยิ้มแย้ม ใบหน้าแดงก่ำและเบิกบาน เขาดูพอใจมาก

“ฝีมือของท่านน่าประทับใจขึ้นเรื่อยๆ หลัวต้า”

หลังจากแม่ทัพฉิวเข้ามาในห้อง เขาก็พูดสิ่งที่ไม่ตรงกับความคิดตัวเองออกไป