หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4666

“ฮ่าๆ ชมเกินไปแล้ว แม่ทัพฉิว ข้าไม่ชอบคุยโวนักหรอก แต่ถ้าเป็นเรื่องบำเพ็ญเพียรคู่ ข้าน่ะเก่งที่สุดในบรรดาชาวสวรรค์” หลัวต้าอวดอ้าง

เมื่อได้ยินอย่างนั้น แม่ทัพฉิวก็แทบจะหัวเราะออกมา นี่เขาคิดว่าเขาเก่งเรื่องบนเตียงเหรอ

แม่ทัพฉิวไม่เคยพบชาวสวรรค์ด้วยตัวเองมาก่อน แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าชาวสวรรค์เป็นยังไงหลังจากได้ยินสิ่งที่หลัวต้าพูด

แต่ตอนนี้ที่แม่ทัพฉิวต้องการให้หลัวต้าช่วย เขาจึงไม่กล้าพูดอะไร

“หลัวต้า มาคุยเรื่องผลึกเซียนกันเถอะ ปีนี้ฉันหาได้ไม่มากนัก” แม่ทัพฉิวพูดกับหลัวต้า

“ไม่มากเหรอ เกิดอะไรขึ้น ครั้งนี้ข้าต้องการจำนวนมาก อย่าบอกนะว่าผลึกเซียนรอบๆ นครอสูรถูกขุดจนหมดแล้ว” หลัวต้าถามด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

“ไม่ใช่อย่างนั้น เราเพิ่งค้นพบเหมืองผลึกเซียนแห่งใหม่ที่นอกนครอสูร” แม่ทัพฉิวส่ายหัวและพูด

หลัวต้าลุกขึ้นยืนทันใด “เหมืองผลึกเซียนเหรอ แล้วทำไมเจ้าถึงบอกว่าหาผลึกเซียนได้ไม่มาก ทำไมถึงไม่ไปเอามาล่ะ ข้าจะรอเจ้าสักสองสามวัน!”

ในทางกลับกัน หลัวต้าหวังว่าเขาจะได้อยู่ที่นี่นานๆ เพราะท้ายที่สุดแล้ว อยู่ที่นี่เขาบำเพ็ญเพียรคู่ได้

“หลัวต้า อย่ารีบร้อน ฉันกำลังจะบอกท่าน เหมืองผลึกเซียนถูกคนอื่นเข้ายึดครองแล้ว ฉันเลยขุดเหมืองไม่ได้”

แม่ทัพฉิวอธิบายอย่างไร้หนทาง

“ถูกคนอื่นเข้ายึดครองแล้ว เจ้าคือหนึ่งในสามแม่ทัพอสูรแห่งนครอสูรไม่ใช่หรือ ใครกันที่กล้าท้าทายเจ้า”

หลัวต้าติดต่อกับแม่ทัพฉิวมาหลายปี เขาจึงพอรู้เรื่องในนครอสูรอยู่บ้าง

“อีกฝ่ายไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแม่ทัพซิงแห่งตระกูลซิง พวกมันยึดเหมืองไปและขุดผลึกเซียนด้วยตัวเอง ฉันพยายามยึดคืน แต่โชคไม่ดีที่ฝีมือของเขาเหนือกว่า และฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากถอยกลับมาด้วยความพ่ายแพ้!”