หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4684

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงเพียงแค่โบกมือ จากนั้นก็หันไปมองความว่างเปล่า เขาพูดเบาๆ “ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว พวกมันอยู่ที่นี่...”

อากาศสั่นไหวชั่วขณะ ตามมาด้วยร่างของหยุนหลี่ที่ค่อยๆ ปรากฏขึ้นพร้อมกับชื่อหลานที่อยู่ข้างเขา

ร่างในชุดคลุมสีดำสิบสองร่างอยู่ข้างหลังพวกเขา แต่ละคนอยู่ที่ขั้นมหายานระดับห้าเป็นอย่างน้อย ทุกคนถือดาบซึ่งแผ่เจตจำนงสังหารออกมา

สั่วเทียนเจิ้งเดินตามหลังเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรในชุดดำ แม้ว่าจะไปไหนไม่ได้ แต่ก็นับว่าฉลาดที่เขารักษาระยะห่างมากสมควร

เฉินผิงสบตากับหยุนหลี่ ทั้งคู่ขมวดคิ้วพร้อมกัน

หยุนหลี่ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ขั้นมหายานระดับสองเหรอ”

ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินมาว่าเฉินผิงเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับเก้าเท่านั้นเขากลายเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสองได้ยังไงกัน

หยุนหลี่นึกว่าเขามาพบผิดคน เพราะเขาไม่เคยเจอเฉินผิงมาก่อน

ในขณะเดียวกันเซียวหยวนซานก็ตกตะลึงเช่นกัน เขาไม่ทันได้สังเกต แต่ตอนนี้เขาตระหนักได้เฉินผิงไปถึงขั้นมหายานระดับสองในเวลาไม่กี่วัน เป็นการเพิ่มระดับที่เร็วเกินกว่าจะเข้าใจได้

สั่วเทียนเจิ้งซึ่งอยู่ข้างหลังก็ตกใจไม่แพ้กัน เขาอ้าปากค้าง

เขาชี้ไปที่เฉินผิงแล้วพูดติดขัด “เฉินผิง แก... จู่ๆ แกกลายเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสองได้ยังไง”

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่สนใจสั่วเทียนเจิ้ง เขาหันไปหาหยุนหลี่แล้วถามว่า “ตามหาผมอยู่เหรอ”

ในตอนนั้น เฉินผิงไม่เห็นสั่วเทียนเจิ้งในสายตา

หยุนหลี่พยักหน้าเล็กน้อย “ข้าคือหยุนหลี่จากตำหนักลำดับสิบ...”

หยุนหลี่พูดกับเฉินผิงอย่างสุภาพ

เมื่อได้เห็นอย่างนั้น ทุกคนก็ตกใจเล็กน้อย สงสัยว่าหยุนหลี่ไม่ได้มาแก้แค้นเฉินผิงหรอกหรือ

เขาดูนอบน้อม ไม่แสดงท่าทีของศัตรู

เฉินผิงตอบอย่างให้เกียรติ “ผมคือเฉินผิง...”

“เฉินผิง เราคุยกันแบบส่วนตัวได้ไหม” หยุนหลี่เสนอ

เขาอยากคุยกับเฉินผิงแบบส่วนตัวเหรอเกิดอะไรขึ้น

เซียวหยวนซานและคนอื่นๆ ต่างรู้สึกสับสนเล็กน้อย

ที่จริงแล้ว แม้แต่เฉินผิงเองก็สับสนเช่นกัน เขาไม่เข้าใจว่าหยุนหลี่ทำอะไรอยู่

หรือว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาหาเรื่องฉัน