หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4686

“ข้าไม่รู้” หยุนหลี่ส่ายหัว

เฉินผิงชะงักแต่ก็ถามอีกครั้ง “ใครคือผู้ปกครองตำหนักทวยเทพ นอกจากตำหนักลำดับสิบแล้ว อีกเก้าคนอยู่ที่ไหน”

“ข้าไม่รู้...”

หยุนหลี่ยังคงส่ายหัว

เฉินผิงมองหยุนหลี่ ดวงตาเต็มไปด้วยความสับสน

หรือว่าหมอนี่ตั้งใจกวนประสาทฉันและอ้างว่าไม่รู้อะไรเลยแต่ฉันไม่มีรู้จริงๆว่าคุณชี่เป็นใครฉันไม่ได้โกหก...

“แต่อย่างน้อยก็น่าจะรู้ว่าราชาของพวกคุณแข็งแกร่งระดับไหน ใช่ไหม”

เฉินผิงยังคงถามต่อไป แต่หยุนหลี่ก็ส่ายหัว

“ข้าไม่รู้ ข้าคิดว่าแม้แต่ท่านพ่อก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากตอบคำถามของเจ้า ข้าแค่ตอบไม่ได้!”

“เข้าใจแล้ว” เมื่อเห็นท่าทางของหยุนหลี่ เฉินผิงก็รู้ว่าหยุนหลี่ไม่ได้โกหก

ลำดับชั้นในตำหนักทวยเทพอาจจะเข้มงวดมาก ทำให้พวกระดับล่างแทบไม่รู้เรื่องของเบื้องบนเลย

เมื่อพิจารณาดูแล้ว ภายในตำหนักทวยเทพ ตำหนักลำดับสิบน่าจะอยู่ระดับล่างสุด

“ในเมื่อต่างฝ่ายต่างรู้จักกันแล้ว และคุณก็บรรลุเป้าหมายแล้ว ถึงเวลาไปได้หรือยัง” เฉินผิงถาม

หยุนหลี่บอกว่าเขาต้องการพบเฉินผิงเพราะอยากรู้ว่าเฉินผิงเป็นใครกันแน่

ตอนนี้พวกเขาได้พบกันและได้รู้จักกันแล้ว เฉินผิงจึงคิดว่าหยุนหลี่ควรจะไป

“ข้ายังไม่ค่อยพอใจ เราน่าจะประลองกันสักหน่อย เอาแค่เบาๆ ก็พอ”

หยุนหลี่อยากเห็นว่าเฉินผิงจะเอาชนะผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้าได้จริงหรือไม่

อย่างไรก็ตาม หากพวกเขาสู้กันจริงๆ หยุนหลี่ก็กังวลว่าเขาอาจเอาคอตัวเองไปพาดเขียง

เขาถึงได้เสนอให้ประลองแบบเบาๆ กับเฉินผิง เพียงเพื่อทดสอบความสามารถของเฉินผิงเท่านั้น โดยไม่ทำให้ตัวเขาเองตกอยู่ในอันตราย

เฉินผิงมองหยุนหลี่และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เขามองออกว่าหยุนหลี่วางแผนอะไรอยู่

นี่มันเกิดอะไรขึ้น

“ไม่ต้องห่วง ผมรู้ว่าเมื่อไหร่ควรหยุด”

เฉินผิงพยักหน้า

เมื่อเฉินผิงพูดจบ ร่างทั้งสองก็เคลื่อนไหว ทิ้งระยะห่างระหว่างพวกเขาทันที

บรรยากาศตึงเครียดขึ้นทันใด ราวกับว่าอากาศรอบตัวจับเป็นน้ำแข็ง แม้แต่สายลมที่พัดเบาๆ ยังหยุดลง รอคอยการต่อสู้ที่กำลังจะเริ่มขึ้น

เฉินผิงสูดหายใจเข้าลึกๆ สายตาของเขาคมกริบราวกับนกอินทรี พลังวิญญาณในตัวเขาพุ่งพล่านไม่หยุด

เขาค่อยๆ ยกมือขวา หันฝ่ามือขึ้นฟ้า พร้อมกับพึมพำเบาๆ กระบี่ยาวอันสง่างามและเก่าแก่ค่อยๆ ปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่า ไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากกระบี่พิฆาตมังกรของเฉินผิง

กระบี่ส่องประกายด้วยแสงสีฟ้าอ่อน เสียงคำรามแผ่วเบาของมังกรสะท้อนออกมาจากกระบี่ แผ่รัศมีทรงพลังที่บ่งบอกว่ามันสามารถโค่นทุกสิ่งที่ขวางทาง

เมื่อเห็นอย่างนั้น หยุนหลี่ก็หรี่ตาลง สีหน้าของเขาดูเหลือเชื่อ

ในฐานะบุตรของผู้ปกครองตำหนักลำดับสิบ เขาเป็นคนรอบรู้เฉลียวฉลาด แน่นอนว่าเขาจำรัศมีที่ไม่ธรรมดากระบี่พิฆาตมังกรได้

“นี่คือ... กระบี่วิเศษของเจ้าหรือ” เสียงของหยุนหลี่สั่นเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจที่เฉินผิงนำกระบี่พิฆาตมังกรออกมา