หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4700

“ฮั่วชิง? เขามีพลังระดับไหน” เฉินผิงต้องรู้เสียก่อนว่าฮั่วชิงแข็งแกร่งแค่ไหน

หากอีกฝ่ายเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นเซียน เฉินผิงคงต้องหาทางซ่อนตัว

“ความสามารถของเขาพอๆ กับข้า แต่เขามันเจ้าเล่ห์เพทุบาย และมีนิสัยมืดมน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาออกคำสั่งประหารเพราะหวังจะฆ่านกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว เมื่อผู้บำเพ็ญเพียรนับไม่ถ้วนเห็นคำสั่งประหาร พวกเขาจะพยายามฆ่าเจ้าเพื่อแลกกับผลึกเซียนแสนชิ้น แบบนั้นเขาจะได้ไม่ต้องลงมือเอง หลังกำจัดเจ้าได้แล้ว พวกเขาต้องไปที่ตำหนักลำดับสิบเพื่อรับรางวัล เมื่อถึงเวลานั้น ท่านพ่อจะไม่มีทางมอบผลึกเซียนแสนชิ้นให้ ถ้าเป็นอย่างนั้น ท่านพ่อก็จะถูกมองว่าไว้ใจไม่ได้ จากนั้นเป้าหมายของฮั่วชิงในการทำให้ท่านพ่อขุ่นเคืองก็จะลุล่วง” หยุนหลี่ดูจะไม่ชอบหน้าฮั่วชิงอย่างมาก

“เขาเป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้า ทำไมไม่กำจัดเขาหรือขับไล่ออกจากตำหนักลำดับสิบไปเลย ดูจากการที่ผู้บำเพ็ญเพียรแค่คนเดียวอย่างเขากล้าท้าทายเจ้าตำหนัก ดูเหมือนว่าตำหนักลำดับสิบจะไม่ได้ทรงพลังขนาดนั้น” เมื่อได้ยินคำพูดของหยุนหลี่ เฉินผิงก็รู้สึกยากที่จะเชื่อ

เขานึกไม่ออกจริงๆ ว่าผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานคนเดียวจะกล้าท้าทายเจ้าตำหนักแบบนี้

หยุนหลี่ถอนหายใจและพูดว่า “อ้อ เจ้าคงไม่รู้ตัว มีคนหนุนหลังฮั่วชิง เขามาอยู่ที่ตำหนักลำดับสิบเพียงชั่วคราวเท่านั้น”

“เขาใช้เส้นสายด้วยเหรอ” เฉินผิงชะงักไป

เขาไม่นึกว่าแม้แต่ในโลกอย่างอาณาจักรแดนสรวงจะยังมีระบบอุปถัมภ์อยู่อีก

ที่จริงแล้วนี่ไม่ใช่เรื่องแปลกในโลกมนุษย์ การใช้เส้นสายมีอยู่ทุกที่

“เจ้าจะทำยังไงต่อ ข้าคงไม่อาจปรากฎตัวก่อนที่บันไดสวรรค์จะมาถึง ข้าเลยช่วยเจ้าไม่ได้” หยุนหลี่ถามเฉินผิง

“สถานการณ์เปลี่ยน เราก็ต้องเปลี่ยนตาม หากมีคนอยากตายนักผมก็จะสนองให้ เส้นสายของเขาไม่อยู่ในสายตาของผม” เฉินผิงพูดอย่างใจเย็น

หยุนหลี่พูดกับเฉินผิง “ถ้าฮั่วชิงกล้าปรากฏตัว หวังว่าเจ้าจะจัดการเขาได้ จะได้กำจัดปัญหาให้ท่านพ่อ”