หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4702

ในแคว้นเซียวมีผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมาก และพวกเขาเพิ่มระดับในทุกๆ วัน

องค์ชายเซียวรวบรวมผู้คนได้กว่าร้อยคน แต่ละคนมีความสามารถแตกต่างกันไป แต่ทุกคนล้วนใกล้ที่จะเพิ่มระดับบำเพ็ญเพียรของตนได้แล้ว

องค์ชายเซียวให้คนเหล่านี้มารวมตัวบนยอดเขา ซึ่งอยู่ไกลจากนครหลวง

หากมีแม้แต่คนเดียวเสียการควบคุมและทำให้เกิดอัสนีบาต แบบนั้นคงเป็นปัญหา

ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในอาณาจักรนิรันดร์ คนนับร้อยกำลังจะสร้างอัสนีบาตพร้อมกัน

“เฉินผิง เตรียมตัวไว้ให้ดี เมื่อพร้อมแล้วข้าจะส่งสัญญาณให้พวกเขาเพิ่มระดับและสร้างอัสนีบาต” องค์ชายเซียวบอกเฉินผิง

เฉินผิงพยักหน้า เขาวางวงแหวนอาคมไว้หลายชั้น จากนั้นก็ใช้อาคมเหล่านั้นปกคลุมเขาทั้งลูก

ไม่ว่าจะเป็นระดับไหนก็ตาม ช่วงที่ผู้บำเพ็ญเพียรอ่อนแอที่สุดคือระหว่างการเพิ่มระดับ

คงไม่ดีแน่หากศัตรูปรากฏตัวขึ้นในตอนนี้

“เริ่มกันเลย...” เฉินผิงกล่าว

จากนั้นองค์ชายเซียวก็หันไปหาผู้บำเพ็ญเพียรนับร้อยแล้วพูดว่า “เริ่มได้...”

เมื่อคำพูดขององค์ชายเซียวเงียบไป ท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยเมฆอัสนีบาตกะทันหัน

เมฆอัสนีบาตสะสมตัวอย่างไม่หยุดยั้ง ในที่สุดก็ทำให้ทั่วท้องฟ้ามืดมิด

สายฟ้าที่เคลื่อนไหวไปมาราวงูยักษ์แผ่กระจายไปทั่วท้องฟ้า

ภาพตรงหน้าพวกเขาราวกับวันสิ้นโลก ทำให้องค์ชายเซียวและเซียวหยวนซานกังวล

“เฉินผิง เจ้าไหวแน่นะ นี่มันไม่เสี่ยงเกินไปเหรอ” องค์ชายเซียวถาม

“ไม่เป็นไร พวกคุณควรจะถอยออกไปไกลๆ...”