หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4721

หลินเข่อฟ่านกลืนน้ำลาย สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันใด

“ฮั่วจางเหวิ่ง ก่อนหน้านี้เห็นเจ้าบอกว่าจะบุกเข้าไปในแคว้นเซียวและจับตัวเฉินผิง ข้าอนุญาตแล้ว ไปจับตัวเฉินผิงมาซะ!” หลินเข่อฟ่านสั่งฮั่วจางเหวิ่ง

ฮั่วจางเหวิ่งสะดุ้งเล็กน้อย พลางหัวเราะอย่างเก้ๆ กังๆ “องค์ชาย ท่านคงได้ยินผิดไป ข้าไม่ได้พูดแบบนั้น”

“ไม่ได้พูดเหรอ” หลินเข่อฟ่านจ้องฮั่วจางเหวิ่ง

“ไม่ได้พูดอย่างแน่นอน! ขอสาบานต่อสวรรค์!”

ฮั่วจางเหวิ่งทำท่าจะยกมือขึ้นสาบานอย่างจริงจัง

“องค์ชาย ฮั่วจางเหวิ่งไม่เคยพูดว่าจะจับตัวเฉินผิง” ม่อเช่อิงพูดแทรกขึ้นมา

“เห็นไหม ม่อเช่อิงยังแก้ตัวให้ข้า ข้าสาบานว่าข้าไม่เคยพูดแบบนั้น!” ฮั่วจางเหวิ่งเหงื่อท่วมตัว

ถ้าหลินเข่อฟ่านยืนกรานสั่งให้เขาบุกข้าไปจับตัวเฉินผิงในแคว้นเซียว เขาจะไม่ลงเอยเหมือนกับคนก่อนหน้านี้ที่ร่างแหลกในพริบตาหรืออย่างไร

“อย่างไรก็ตาม เมื่อครู่นี้ฮั่วจางเหวิ่งอ้างว่าเขาจัดการกับแคว้นเซียวได้ด้วยตัวเอง ดังนั้นถ้าเราปล่อยให้เขาถล่มแคว้นเซียว เฉินผิงก็จะออกมาเอง!” ม่อเช่อิงพูดเสริมด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

ชั่วขณะนั้นฮั่วจางเหวิ่งตกตะลึง เขานึกว่าม่อเช่อิงอยู่ข้างเขา แต่นึกไม่ถึงว่าม่อเช่อิงจะตลบหลังเขาเสียอย่างนั้น

“ม่อเช่อิง แค่พูดน่ะมันง่าย” ฮั่วจางเหวิ่งโต้ตอบด้วยท่าทีไม่พอใจ มือที่จับไม้เท้าของเขาสั่นเล็กน้อย “เมื่อครู่ข้าก็แค่พูดไปเรื่อย ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น ข้าตกใจแทบแย่”

“ตาแก่ ก็ข้าเห็นเจ้ามั่นใจขนาดนั้น” ริมฝีปากของม่อเช่อิงเผยรอยยิ้ม มีประกายเย้ยหยันในดวงตา “เจ้าเพิ่งพูดไม่ใช่หรือว่าเจ้าคนเดียวจัดการแคว้นเซียวได้ แล้วทำไมตอนนี้ถึงปอดแหกขึ้นมา”

“นั่นมันขึ้นอยู่กับสถานการณ์!” ฮั่วจางเหวิ่งรีบแก้ตัว “ไม่ใช่ว่าข้ากลัวตาย แต่ใครจะอยู่ช่วยองค์ชายถ้าไม่มีข้า”