หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4722

ในนครหลวง เซียวหยวนซานและผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากของแคว้นเซียวก็ได้เห็นปรากฏการณ์อันน่าสะพรึงเช่นกัน

เซียวหยวนซานวางแผนที่จะพาคนของเขาไปป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายบุกเข้ามาในนครหลวง

แต่ทันทีที่เตรียมการเสร็จ แสงสีขาวก็ทะลุผ่านความว่างเปล่า พุ่งไปโดนเงาดำ ก่อนที่พวกเขาจะมองเห็นได้ชัดๆ อีกฝ่ายก็สลายไปในทันที

แม้ว่าเซียวหยวนซานจะมองไม่เห็นว่าคนๆ นั้นเป็นใคร แต่ก็แน่ใจว่าทรงพลังกว่าตัวเขามาก

อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายกลับหายวับไปอย่างไร้ร่องรอย

องค์ชายเซียวถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ “ท่านพ่อ หรือนี่จะเป็นพรที่คุณชี่ได้มอบให้กับแคว้นเซียว”

“น่าจะเป็นอย่างนั้น” เซียวหยวนซานพยักหน้า

คุณชี่ต่อชะตาให้กับแคว้นเซียวเป็นเวลาหลายพันปี หมายความว่าหลายพันปีนับจากนี้ แคว้นเซียวจะไม่ถูกคุกคาม

ตราบใดที่คนของแคว้นเซียวไม่ก้าวออกไปจากดินแดนของตน ก็อาจกล่าวได้ว่าแคว้นเซียวคือแคว้นไร้พ่าย

จะไม่มีใครลอบเข้ามาในแคว้นเซียวเพื่อฆ่าคนได้

เฉินผิงไม่นึกว่าเพียงแค่โบกมือ คุณชี่ก็สามารถรับประกันความปลอดภัยของแคว้นเซียวได้

เหลือเชื่อจริงๆ

เซียวหยวนซานมาถึงห้องของเฉินผิงและพูดว่า “เฉินผิง รัศมีที่เคยอยู่รอบๆ แคว้นเซียวหายไปเกือบหมดแล้ว อย่างไรก็ตาม ยังมีอยู่อีกสามแห่ง ยังคงลอยอยู่เหนือแคว้นเซียว และไม่มีทีท่าว่าจะไปในเร็วๆ นี้”

“ผมจะไปพบพวกเขา คิดว่าพวกเขาคงไม่ไปไหนจนกว่าจะเห็นผม”

เฉินผิงระบุตำแหน่งของทั้งสามคนได้แล้ว เขาค่อยๆ ลุกขึ้นยืนแล้วออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว ร่างกายของเขาพุ่งกระโจนออกไป

หลินเข่อฟ่าน ฮั่วจางเหวิ่ง และม่อเช่อิงกำลังรอเฉินผิงอยู่กลางอากาศ แต่ทันใดนั้นพวกเขาก็สังเกตเห็นระลอกคลื่นในอากาศ

ร่างของเฉินผิงค่อยๆ ปรากฏขึ้น เมื่อเห็นเฉินผิง หลินเข่อฟ่านก็ดูเหมือนจะไม่แปลกใจ

ฮั่วจางเหวิ่งและม่อเช่อิงมองเฉินผิงด้วยความตกใจ พวกเขาไม่นึกว่าเฉินผิงจะยังอายุน้อยแค่นี้