หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4730

“คุณเฉิน ผลึกพวกนี้ถูกขุดมาจากเหมืองผลึกเซียน” แม่ทัพซิงมองเฉินผิงด้วยความสับสน ไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินผิงถึงตื่นเต้นนัก

เฉินผิงก็รู้เรื่องเหมืองผลึกเซียนอยู่แล้ว

“เร็วมาก! เหมืองถูกขุดจนหมดหรือยัง”

เฉินผิงขมวดคิ้ว

แม้ว่าพวกเขาจะค้นพบเหมืองผลึกเซียน แต่ปริมาณผลึกก็ไม่สูงนัก หลังจากขุดผลึกเซียนได้แสนชิ้น ก็มีแนวโน้มว่าผลึกเซียนจะหมดเหมือง

“ยัง ตอนแรกดูเหมือนว่าผลึกในเหมืองจะมีไม่มากนัก แต่เมื่อเราขุดต่อไป เราก็พบว่าภูเขาทั้งลูกเต็มไปด้วยผลึกเซียน กะดูคร่าวๆ น่าจะมีผลึกเซียนล้านชิ้น” แม่ทัพซิงพูดพร้อมยิ้มกว้าง

“อะไรนะ” เฉินผิงอุทานพร้อมจับแขนของแม่ทัพซิงด้วยความตื่นเต้น “คุณไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม”

ผลึกเซียนล้านชิ้นเหรอ

แม้แต่ตอนที่คุยโว เฉินผิงก็กล้าอวดว่ามีแค่แสนชิ้นเท่านั้น

“คุณเฉิน ฉันไม่กล้าล้อเล่นหรอก ฉันสั่งให้เพิ่มคนงานในตอนกลางคืนแล้ว ถ้าคุณยังต้องการผลึกเซียนอีก ฉันจะส่งให้คุณได้ภายในสองสามวัน” แม่ทัพซิงพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

เมื่อรู้ว่าแม่ทัพซิงไม่ได้ล้อเล่น เฉินผิงก็หายใจเข้าลึกๆ พยายามสงบสติอารมณ์ แล้วพูดว่า “ผมจะติดต่อไปถ้าต้องการเพิ่ม คราวหน้าที่คุณส่งผลึกเซียนมาให้ อย่าลืมพาคนมาเพิ่มด้วย นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ผลึกเซียนเหล่านี้เป็นที่ต้องการอย่างมาก ผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนพร้อมที่จะใช้ทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มา นอกจากนี้เรื่องเหมืองผลึกเซียนจะต้องถูกเก็บเป็นความลับอย่างเคร่งครัด อย่าให้ข้อมูลรั่วไหลออกไปไม่ว่าจะยังไงก็ตาม!”

เฉินผิงกลัวว่าเรื่องเหมืองผลึกเซียนจะรั่วไหลออกไป ซึ่งจะดึงดูดคนให้หลั่งไหลไปที่นครอสูรแน่นอน

แม้นครอสูรจะล้อมรอบไปด้วยวงแหวนลวงตา ทำให้ฝ่าเข้าไปได้ยาก แต่ในทะเลมีปลาที่ตัวใหญ่กว่าเสมอ แม้แต่ในบรรดายอดฝีมือที่ซ่อนอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์ก็ยังมียอดฝีมือด้านอาคม

หากวงแหวนลวงตาที่ล้อมรอบนครอสูรถูกทำลาย นั่นก็จะเป็นหายนะอย่างแท้จริง

“วางใจได้ คุณเฉิน จะไม่มีใครไปจากนครอสูรทั้งนั้น” แม่ทัพซิงรับรอง

“ดี คุณไปได้แล้ว!”