หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4729

“ตกลง แต่ถ้าข้าทำร้ายสัตว์พาหนะของท่าน หวังว่าท่านจะไม่ถือโทษข้า เฉินผิง” ม่อเช่อิงกล่าว

“ตกลง แต่ถ้าคุณบาดเจ็บ หวังว่าคุณจะไม่ถือโทษผมเช่นกัน” เฉินผิงตอบอย่างใจเย็น

ที่จริงเขาไม่ใช่เจ้าของอสูรกลืนสวรรค์ และมันไม่เชื่อฟังเขาอยู่แล้ว ถ้ามันบาดเจ็บ คนที่จะถือโทษก็คือจ้าวมารสีชาด

“ไม่ต้องห่วง แค่นี้สบาย...”

ร่างของม่อเช่อิงหายไปในทันทีขณะที่เขาพุ่งตรงไปที่อสูรกลืนสวรรค์

เขาเร็วมากจนไม่เห็นแม้แต่เงา

เมื่อม่อเช่อิงเคลื่อนไหว อสูรกลืนสวรรค์ก็สัมผัสได้ถึงบางอย่าง และปากของมันก็อ้ากว้าง

แรงดึงดูดทรงพลังดึงม่อเช่อิงเข้าไปในท้องของมันโดยตรง

คนอื่นๆ ไม่ทันได้ตอบสนอง เงาของม่อเช่อิงหายไปอย่างรวดเร็วจนพวกเขามองไม่ทันด้วยซ้ำ

“เขาอยู่ที่ไหน ม่อเช่อิงไปไหนแล้ว” ฮั่วจางเหวิ่งถาม

หลินเข่อฟ่านและเฉินผิงรีบหาให้ทั่ว แต่ก็ไม่พบร่องรอยของม่อเช่อิง

ในขณะนั้น เฉินผิงสังเกตเห็นท้องของอสูรกลืนสวรรค์ ทันใดนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้และรีบวิ่งไปหา

“คายออกมา! คายออกมาเร็วเข้า! เขาไม่ใช่คนเลว! เขาเป็นสหายฉัน!”

เฉินผิงเขย่าตัวอสูรกลืนสวรรค์

มันอ้าปาก และม่อเช่อิงก็ออกมา

ในขณะนั้นม่อเช่อิงแทบจะเอาตัวไม่รอด ร่างกายของเขาปกคลุมไปด้วยเมือกเหนียวๆ และเขาก็ไอไม่หยุด

“บ้าเอ๊ย น่ากลัวเป็นบ้า!”

ดวงตาของม่อเช่อิงเต็มไปด้วยความกลัว เขาแทบจะเสียสติ

หลินเข่อฟ่านและฮั่วจางเหวิ่งต่างก็ตะลึง พวกเขาไม่รู้เลยว่าม่อเช่อิงเข้าไปในท้องของอสูรกลืนสวรรค์ได้อย่างไร

ให้ตายสิน้องเขยของข้ามั่งคั่งไม่ใช่เล่นเขามีของที่ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนเขาแค่ขี้งกไปหน่อยเขาไม่ได้ให้ของขวัญข้าเลยสักชิ้นเดียวแต่ไม่เป็นไรเมื่อหลินเข่อติ้งแต่งงานเขาต้องหาของหมั้นดีๆ มาให้ข้าไม่อย่างนั้นข้าจะไม่ยอมให้เขาแต่งกับหลินเข่อติ้งยังไงเขาก็ต้องยอมข้า!

รอยยิ้มปรากฏที่มุมปากของหลินเข่อฟ่าน ราวกับแน่ใจว่าไม่ช้าก็เร็ว ของวิเศษทั้งหมดที่เฉินผิงครอบครองจะต้องเป็นของเขา

สองวันต่อมา แม่ทัพซิงก็เอาผลึกเซียนมาให้เฉินผิงด้วยตัวเอง

เฉินผิงรู้ว่าถึงแม้แม่ทัพซิงจะนำผลึกเซียนมาให้ จำนวนก็คงไม่มากมายขนาดนั้น คงไม่ถึงแสนชิ้น ดังนั้นเพื่อความสะดวก เฉินผิงจึงตัดสินใจไปพบแม่ทัพซิงที่นอกแคว้นเซียว

“คุณเฉิน คุณขอให้ฉันส่งผลึกเซียนมาให้ ฉันก็เลยเร่งรีบมาที่นี่” แม่ทัพซิงพูดขณะที่เหงื่อท่วมหน้าผาก

เขาไม่มีเรือเหาะและต้องเหาะมาโดยใช้พลังวิญญาณ ระยะทางไกลพอสมควร และต้องใช้พลังมหาศาล

“ขอบคุณ” เฉินผิงรับถุงใส่ของ “ในนี้มีผลึกเซียนกี่ชิ้น”

“หนึ่งแสนชิ้น”

“หนึ่งแสนชิ้นเหรอ” เฉินผิงสะดุ้ง “นี่คุณเอาผลึกเซียนมากมายขนาดนี้มาจากไหน”