หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4728

สรุปบท ตอนที่ 4728 เจ้าไม่คู่ควร: หัตถ์เทวะราชันมังกร

อ่านสรุป ตอนที่ 4728 เจ้าไม่คู่ควร จาก หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

บทที่ ตอนที่ 4728 เจ้าไม่คู่ควร คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ หัตถ์เทวะราชันมังกร ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย อาร์ม อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

“จงหลี่ กลับเข้าไป!” เฉินผิงสั่งให้จงหลี่กลับเข้าไปในกระบี่พิฆาตมังกร จากนั้นเขาก็เก็บทุกอย่างเอาไว้

หลินเข่อฟ่าน ฮั่วจางเหวิ่ง และม่อเช่อิงยังไม่พอใจแค่นั้น พวกเขาหันไปหาเฉินผิงและถามว่า “เฉินผิง นอกจากอาวุธเหล่านี้แล้ว เจ้ามีของวิเศษที่น่าสนใจชิ้นอื่นอีกไหม ทำไมไม่เอาออกมาให้พวกเราชมสักหน่อยล่ะ”

“ที่จริงผมมีสัตว์พาหนะอยู่สองตัว แต่พวกมันยังเด็กและค่อนข้างหัวรั้น พวกมันอาจทำร้ายคุณโดยไม่ได้ตั้งใจ”

“สัตว์พาหนะเหรอ” ดวงตาของหลินเข่อฟ่านเบิกกว้าง ท่าทางของเขาดูไร้เดียงสา “เร็วเข้า เอาออกมาให้ข้าดูที...”

“เคยได้ยินว่าเซียนในอาณาจักรแดนสรวงมีสัตว์พาหนะ ไม่ยักรู้ว่ามีผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานที่มีสัตว์พาหนะด้วย”

ฮั่วจางเหวิ่งก็อยากรู้อยากเห็นเช่นกัน

“น่าแปลกใจตรงไหน เงินทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ หากท่านต้องการ ข้าเป็นสัตว์พาหนะให้ท่านก็ยังได้ เฉินผิง” ม่อเช่อิงกล่าว

เขาโดนเฉินผิงล้างสมองไปแล้ว ความภักดีของเขามากจนถึงขั้นยอมเป็นสัตว์พาหนะของเฉินผิง

“ผมไม่รับคุณเป็นสัตว์พาหนะหรอก สัตว์พาหนะของผมแข็งแกร่งกว่าคุณมาก” เฉินผิงพูดด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

ม่อเช่อิงชะงักไป ดูอายๆ เล็กน้อย

เขาเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้า แต่กลับมีค่าน้อยกว่าสัตว์พาหนะของเฉินผิง

“ฮ่าๆๆ ม่อเช่อิงเอ๋ย เจ้าไม่คู่ควรที่จะเป็นสัตว์พาหนะด้วยซ้ำ!” ฮั่วจางเหวิ่งหัวเราะออกมาดังๆ

“เฉินผิง เอาออกมาให้เราดูสิ ข้าอยากรู้ว่าสัตว์พาหนะแบบไหนกันที่แข็งแกร่งกว่าม่อเช่อิง”

หลินเข่อฟ่านเริ่มใจร้อน

“ก็ได้ ในเมื่อพวกคุณอยากดู ผมก็จะจัดให้ แต่ต้องถอยออกไปห่างๆ”

เฉินผิงเปิดแหวนเก็บของและปล่อยกิเลนเพลิงออกมา

เมื่อเห็นรูปลักษณ์ของกิเลนเพลิง หลินเข่อฟ่าน ฮั่วจางเหวิ่ง และม่อเช่อิงก็ตกตะลึงอย่างยิ่ง

จากนั้นแต่ละคนก็มองดูด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความชื่นชม

กิเลนเพลิงน่ารักมาก มันดูไม่ดุร้ายเลย

“มัน...” เฉินผิงพูดไม่ออก

ในทะเลจิตสำนึกของเฉินผิง จ้าวมารสีชาดไม่พอใจมาก

“บังอาจ เจ้าโง่นี่พูดอะไรของมัน กล้าดียังไงถึงมาบอกว่าอสูรกลืนสวรรค์ของข้าน่าเกลียด...”

จ้าวมารสีชาดโกรธจัด ถ้าตอนนี้ไม่ได้เป็นแค่วิญญาณ เขาคงออกมาอัดม่อเช่อิงแล้ว

“ก็ไม่ได้น่าเกลียดขนาดนั้นหรอก แต่สัตว์พาหนะทั้งสองตัวของเจ้าดูค่อนข้างเล็กและไม่น่าจะทรงพลัง พลังของม่อเช่อิงเทียบไม่ได้กับสัตว์พาหนะตัวน้อยทั้งสองจริงหรือ” ฮั่วจางเหวิ่งถามด้วยความสับสน

“ถูกต้อง ไม่มีทางที่ข้าจะโค่นพวกมันทั้งสองไม่ได้” ม่อเช่อิงเสริม

พวกมันไม่ใช่สัตว์พาหนะที่โตเต็มวัยด้วยซ้ำ

“ถ้าไม่เชื่อผม ก็ลองวัดพลังกับอสูรกลืนสวรรค์ได้เลย” เฉินผิงพูดด้วยรอยยิ้ม

กิเลนเพลิงตัวเล็กเกินไป อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของม่อเช่อิง อย่างไรก็ตาม อสูรกลืนสวรรค์เป็นสัตว์พาหนะของจ้าวมารสีชาด ซึ่งสามารถดูดกลืนทุกสิ่งได้ด้วยการเขมือบเพียงครั้งเดียว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร