หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4727

“นี่มันอะไรกัน ไม่น่าจะใช่ของธรรมดา...”

เมื่อเห็นเตาหลอมเสินหนง ม่อเช่อิงก็ประหลาดใจ

“นี่คือเตาหลอมวิเศษสำหรับกลั่นยาใช่ไหม”

ฮั่วจางเหวิ่งลูบเตาหลอมเสินหนงด้วยความประหลาดใจเช่นกัน

“เฉินผิง เจ้ารู้เรื่องกลั่นยาด้วยเหรอ หรือว่าเจ้าเป็นนักกลั่นยา” หลินเข่อฟ่านถาม

เฉินผิงที่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสองสามารถสู้กับคู่ต่อสู้ที่มีระดับเหนือกว่าตัวเองได้ แม้แต่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้าก็ไม่ใช่คู่มือของเขา

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขามีพรสวรรค์ และเขาทุ่มเทให้กับการพัฒนาฝีมือไม่เคยหยุด

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาเป็นนักกลั่นยาด้วย

“ผมฝึกกลั่นยาแก้เบื่อน่ะ” เฉินผิงตอบ จากนั้นก็ใส่หญ้าเซียนทั้งหมดลงในเตาหลอมเสินหนง

เพียงชั่วพริบตา เม็ดยาก็ส่งกลิ่นหอมกรุ่น

เฉินผิงชี้เตาหลอมเสินหนงแล้วเอ่ย “ยาเสร็จแล้ว พวกคุณสามคนแบ่งกันกินได้เลย”

หลินเข่อฟ่านมองเฉินผิง “เจ้ากลั่นยาเหล่านี้ให้เราเหรอ”

“ใช่แล้ว ผมกลั่นยาแบบนี้ได้ทุกเมื่อตามต้องการ พวกคุณเอาไปกินได้เลย”

เฉินผิงโบกมืออย่างเฉยเมย

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ม่อเช่อิงและฮั่วจางเหวิ่งก็อดตื่นเต้นไม่ได้ พวกเขาโน้มตัวไปเหนือเตาหลอมเสินหนงทันที รีบคว้ายาหลายเม็ดขึ้นมาอย่างกระตือรือร้น

แม้ว่าหลินเข่อฟ่านจะเป็นองค์ชาย แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปแย่งด้วย

เม็ดยาถูกแบ่งให้ทั้งสามอย่างรวดเร็ว

“เฉินผิง นอกจากของวิเศษพวกนี้แล้ว เจ้ายังมีอย่างอื่นอีกไหม เราขอดูหน่อย!”

หลินเข่อฟ่านรู้ว่าเฉินผิงต้องมีของวิเศษอีกหลายอย่าง ไม่น่าจะมีแค่ธนูศักดิ์สิทธิ์และเตาหลอมเสินหนง

“ก็ไม่มากเท่าไหร่ มีแค่ไม่กี่อย่าง เช่นระฆังมังกร กระบี่พิฆาตมังกร และแส้ปราบมาร...”

ขณะที่เฉินผิงพูด เขาก็นำของวิเศษต่างๆ ออกมา