หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4726

หลังคิดอยู่สักพัก เฉินผิงก็พูดว่า “ผมยกธนูศักดิ์สิทธิ์ให้คุณได้ แต่คุณคงดึงสายธนูไม่ได้ มันคงไม่มีประโยชน์ถ้าอยู่ในมือคุณ...”

“อะไรนะ” หลินเข่อฟ่านชะงัก “แล้วเจ้าดึงสายได้ไหม”

“แน่นอน ผมทำได้ ธนูศักดิ์สิทธิ์เป็นของผม”

“ถ้าเจ้าทำได้ ข้าก็ทำได้เหมือนกัน...” หลินเข่อฟ่านประกาศ เขารีบตั้งท่ายิงและเริ่มดึงสาย

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าหลินเข่อฟ่านจะพยายามมากเพียงใด ธนูศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่ยอมขยับ เขาดึงสายไม่ได้เลย

แม้ว่าจะเค้นเรี่ยวแรงออกมาจนหมด มันก็ยังไร้ผล

หลินเข่อฟ่านประหลาดใจ

ฮั่วจางเหวิ่งและม่อเช่อิงมองด้วยความเหลือเชื่อ แม้ธนูศักดิ์สิทธิ์จะเป็นอาวุธวิเศษ แต่การที่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นเซียนใช้มันไม่ได้ก็ยากที่จะเชื่อ

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงที่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานกลับทำได้

“บอกแล้วว่าคุณดึงสายไม่ได้หรอก อย่าเปลืองแรงเลย”

เฉินผิงหยิบธนูศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมา

“งั้นเจ้าลองดู...”

หลินเข่อฟ่านไม่อยากยอมแพ้ เขาอยากเห็นนักว่าเฉินผิงจะดึงสายธนูศักดิ์สิทธิ์ได้ไหม

“ได้ เดี๋ยวผมทำให้ดู...”

เฉินผิงถือธนูศักดิ์สิทธิ์แล้วออกจากห้อง หลินเข่อฟ่าน ฮั่วจางเหวิ่ง และม่อเช่อิงรีบเดินตามเขาออกไป

เฉินผิงตั้งธนูและเล็งไปยังพื้นที่ว่างเปล่า นิ้วของเขาเกี่ยวสายธนูเบาๆ พลังพุ่งผ่านตัวเขา ทำให้รัศมีภายในร่างกายทวีความรุนแรงขึ้น

ในขณะที่ดึงสายธนูศักดิ์สิทธิ์ ประกายแสงนับไม่ถ้วนก็เริ่มรวมตัวกันรอบๆ ธนู พวกมันกลายเป็นลูกศรในที่สุด

เฉินผิงปล่อยสายธนู และศรก็เปลี่ยนเป็นลำแสง มันพุ่งทะลุท้องฟ้า เกิดริ้วสีดำกลางอากาศราวกับว่ามิติถูกฉีกขาด

หลินเข่อฟ่าน ฮั่วจางเหวิ่ง และม่อเช่อิงตกตะลึงอย่างยิ่ง