หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 477

อู่ตงเห็นเฉินผิงมองไปที่ซ่งเถี่ย เลยกระซิบว่า “คุณเฉินถ้าคุณสนใจในตัวของเธอละก็ ผมจะหาทางติดต่อกับผู้จัดการของเธอให้ ถ้าคุณไม่เต็มใจที่จะจ่ายเงิน ซูเปอร์สตาร์พวกนี้ยินดีที่จะให้คุณไปกับเขา เหมือนกับว่าได้รับการคุ้มกัน”

เฉินผิงจ้องไปที่เขาแล้วพูดขึ้นว่า “หุบปากแล้วกินอาหารของนายไปซะ!”

ไม่นานนักทั้งเฉินผิงและซ่งเถี่ยก็ทานอาหารเสร็จ พวกเขาทั้งคู่ออกจากร้านอาหารในเวลาเดียวกัน

พวกเขามองดูซ่งเถี่ยเข้าไปในรถยี่ห้อเบนท์ลี่ย์ บอดี้การ์ดทั้งสี่ของเธอตรวจสอบพื้นที่อย่างรวดเร็วก่อนจะหุนหันออกไป

เฉินผิงและอู่ตง ก็ขึ้นรถของพวกเขาและขับออกไปเช่นกัน

อู่ตงนั้นขับตามหลังรถเบนท์ลี่ย์นั่น ทำให้เฉินผิงรู้สึกสงสัย “นายกำลังจะทำอะไรน่ะ? นายขับรถตามพวกเขาทำไม?”

อู่ตงรีบแก้ตัวทันที “คุณเฉินอย่าเข้าใจผิดครับ ผมไม่ได้ขับรถตามเธอ แต่โรงแรมที่เราจองเอาไว้อยู่ข้างหน้านั่น”

เมื่อเฉินผิงได้ยินเช่นนั้น เขาจึงเอนตัวลงพิงหลังไว้กับเบาะพร้อมปิดตาลงเพื่อที่จะพักผ่อนสักหน่อย

โครม!

เสียงนั่นดังสนั่น รถของเฉินผิงหยุดลงทันทีเฉินผิงลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ

“เกิดอะไรขึ้น?”

“คุณเฉินดูนั่นสิครับ”

อู่ตงรู้สึกกลัวจนหน้าซีด เขาชี้นิ้วไปที่ด้านหน้า

เฉินผิงมองเห็นว่ามีรถสีดำคันหนึ่งไม่มีป้ายทะเบียน พุ่งชนไปยังรถเบนท์ลี่ย์ของซ่งเถี่ย มีชายกลุ่มหนึ่งลงมาจากรถสีดำคันนั้น พวกเขามาพร้อมกับอาวุธมีดในมือ

ภายในรถเบนท์ลี่ย์ของซ่งเถี่ย และบอดี้การ์ดของเธอยังคงมึนงงจากการถูกชน เมื่อพวกเขามองเห็นคนพวกนั้นเดินตรงมาหาพร้อมมีดในมือ บอดี้การ์ดคนหนึ่งถีบประตูออกและหยิบปืนของเขาออกมา

โชคร้ายยิ่งนัก ชั่วเวลาที่เขาหยิบปืนขึ้นก็เกิดแสงวูบหนึ่ง ทันใดนั้นแขนของเขาก็ถูกตัดออก เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดเริ่มดังขึ้น