หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 476

เฉินผิงยิ้มกับตัวเอง ทั้งสามตระกูลนั่นจะต้องกักขังแม่ของเขาไว้อย่างแน่นอน ในเมื่อเรื่องทุกอย่างเป็นเช่นนี้แล้ว คนอื่นๆ ก็ย่อมต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยกันทั้งนั้น

ตอนนี้เฉินผิงรู้แล้วว่าเพราะเหตุใดจึงมีปรมาจารย์มากมายปรากฏตัวขึ้นที่เมืองเฟิง ทั้งสามตระกูลนั่นต้องรวบรวมกำลังพลอยู่อย่างแน่นอน

เพื่อให้ผู้ฝึกยุทธสำเร็จระดับขึ้นปรมาจารย์ พวกเขาจำเป็นจะต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากในการซื้อยาสารพัดโรค เว้นเสียแต่ว่าเขาจะมาจากครอบครัวที่มั่งคั่ง ไม่เช่นนั้นมันคงเป็นการยากที่จะไปสู่เป้าหมายได้

ดังนั้นผู้ฝึกยุทธส่วนใหญ่จึงไม่มีทางเลือกนอกจากทำงานเป็นยามให้กับผู้อื่น เมื่อความสามารถของเขาสูงมากพอ เขาก็จะได้รับค่าจ้างที่สูงขึ้นด้วยเช่นกัน บางตระกูลจ้างผู้ฝึกยุทธที่มีความสามารถสูงเพื่อปกป้องครอบครัวและทรัพย์สินของพวกเขา โดยที่ต่างฝ่ายต่างมีข้อตกลงร่วมกัน

ทั้งสามตระกูลนั่นคงเสนอค่าตอบแทนที่น่าเย้ายวนใจ ปรมาจารย์ทั้งหลายจึงมายังที่เมืองเฟิง

ขณะที่เฉินผิงและอู่ตง กำลังทานอาหารอยู่ก็เกิดความวุ่นวายขึ้น พวกเขาเงยหน้าขึ้นมองเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง เธอสวมชุดคลุมและแว่นกันแดดอันใหญ่จนแทบจะปิดครึ่งใบหน้าของเธอ มองเห็นเพียงแค่ปลายคางแหลมและปากเล็กๆ ของเธอเท่านั้น

ที่ด้านหลังของเธอยังมีบอดี้การ์ดในชุดสูทอีกสี่คน พวกเขามองสำรวจไปรอบๆ ระหว่างที่กำลังเดิน ทั้งสี่คนนั้นท่าทางดูขึงขังและพร้อมที่จะเข้าต่อสู้

ดวงตาของอู่ตงเป็นประกายในทันใด และน้ำลายที่กำลังไหลออกมาจากปากของเขา “โอ้ นั่น! นั่นใช่ ซ่งเถี่ยที่เป็นดาราดังใช่มั้ย?”

เฉินผิงมองไปที่เธออย่างเคลิบเคลิ้มชั่วขณะหนึ่ง ชุดที่เธอใส่เปิดเผยให้เห็นรูปร่างอันแสนดูดีของเธอ โดยเฉพาะเอวที่เพรียวบาง ท่อนขาที่เรียวยาว เท้าทั้งสองข้างของเธอถูกประดับด้วยรองเท้าส้นสูงคู่หนึ่ง ความสวยของเธอเสมือนเดินออกมาจากภาพวาดก็ไม่ปาน

หนึ่งในบอดี้การ์ดตะโกนขึ้น “พวกเราต้องการห้องส่วนตัว!”

พนักงานคนหนึ่งตอบกลับไปว่า “ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงครับ ตอนนี้ห้องของเราเต็มหมดแล้ว เหลือโต๊ะว่างเพียงแค่ในส่วนของห้องอาหารหลักเท่านั้นครับ”