หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 485

เช้าวันรุ่งขึ้น ซ่งจู่เต๋อก็รวบรวมทีมชุดใหญ่เพื่อมุ่งหน้าไปที่เขาเหิงชาน มีชายในชุดคลุมไม่กี่คนที่ถือเชือกและขวานเอาไว้ พวกเขาดูออกจะแปลกประหลาดอยู่บ้างเมื่อยู่ท่ามกลางผู้คน

อู่ตงอธิบายให้เฉินผิงฟังว่าคนเหล่านี้เป็นผู้เชี่ยวชาญในการค้นหาทางเข้าเหมืองเส้นเลือด ถึงจะรู้ตำแหน่งของเหมืองเส้นเลือด แต่พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะลงมือขุดได้ เว้นเสียแต่ว่าพวกเขาจะพบทางเข้าเหมืองเส้นเลือด ถ้าหากพวกเขาฝืนขุดลงไปก็อาจจะทำให้เหมืองเส้นเลือดไม่มั่นคงจนก่อให้เกิดปัญหาและเรื่องประหลาดอีกมากมาย

หลังจากนั้นผู้คนนับสิบชีวิตก็เริ่มมุ่งหน้าไปที่เหมือง ซ่งเถี่ยขอโดยสารรถคันเดียวกับเฉินผิง จากนั้นอู่ตงก็ขับรถไปที่ตีนเขาเหิงชาน เมื่อพวกเขาไปถึงตรงนั้นก็ต้องเดินเท้าขึ้นเขาไปเอง

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงตีนเขาเหิงชานแล้วลงจากรถ ก่อนหน้านี้พวกเขานึกว่าเขาเหิงชานคงไม่สูงมากนักเมื่อเทียบกับเขาลูกอื่นๆ ยามนี้มันกลับตั้งตระหง่านสูงเสียดฟ้าและมีเมฆปกคลุมยอดเขา ทุกคนเตรียมจึงเตรียมข้าวของแล้วเริ่มมุ่งหน้าขึ้นเขาไป

ตอนที่เฉินผิงเห็นบ้านที่สร้างขึ้นมาจากแผ่นหินบลูสโตน พวกเขาก็เพิ่งจะเดินไปได้ไม่ไกลนัก มีทั้งเค้กและผลไม้เป็นจำนวนมากวางอยู่รอบบ้าน ยิ่งไปกว่านั้นก็ยังมีเทียนจุดเอาไว้ข้างหน้าอีกด้วย

หลายคนในทีมคุกเข่าลงกับพื้นราวกับกำลังอธิษฐานอะไรสักอย่าง สิ่งนี้ทำให้เฉินผิงรู้สึกสงสัยกับภาพที่ได้เห็น

ทำไมจู่ๆ ถึงได้มีบ้านอยู่กลางป่าขึ้นมาได้? ยิ่งไปกว่านั้นทำไมถึงได้มีคนมาอธิษฐานตั้งมากมายเสียขนาดนั้นด้วยเล่า?

“คุณเฉิน พวกเขากำลังอธิษฐานต่อเทวาภูผา ผู้คนจะมาอธิษฐานต่อเทวาภูผาก่อนจะขึ้นไปค้นหาเหมือนเส้นเลือด มันก็คล้ายๆ กับความเชื่อของชาวประมงนั่นแหละครับ” อู่ตงอธิบายเมื่อเห็นเฉินผิงมีสีหน้างุนงง

ในยามนี้เอง ซ่งจู่เต๋อก็นำทีมของเขามายืนอยู่หน้าบ้านแล้วจัดเตรียมเครื่องเซ่นไหว้ จากนั้นเขาก็จุดเทียนสามเล่มแล้วคำนับก่อนจะพาทุกคนคุกเข่าหน้าบ้าน

แม้แต่ซ่งเถี่ยก็คุกเข่าลงกับพื้นพร้อมกับพวกเขา ควรทราบว่าเธอเป็นดาราซูเปอร์สตาร์และเคยชินกับการที่มีผู้คนมารองมือรองเท้า แต่เธอกลับคุกเข่าลงกับพื้นหินโดยไม่ลังเลแล้วหมอบกราบอย่างนอบน้อม

หรือว่าเขาจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์? เฉินผิงอดที่จะมองผู้เฒ่าให้มากขึ้นสักหน่อยมิได้