หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4881

อย่างไรก็ตาม พลังของมู่ซาลดลงขณะอยู่ในบันไดสวรรค์ และตอนนี้เหลือไม่ถึงหนึ่งในสามเท่านั้น

“เป็นผู้บำเพ็ญเพียรจากอาณาจักรแดนสรวงตามคาด น่าเสียดายที่ตอนนี้พลังของแกเหลือแค่หนึ่งในสามจากเดิม แกไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันหรอก!” เวิ่นหนานซิงไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย

เขาชกหมัดสวนกลับอย่างรวดเร็ว

เมื่อทั้งสองใช้พลังปะทะกัน ทุกคนก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันน่าเกรงขาม

แม้จุดที่ทั้งสองสู้กันอยู่จะตัดขาดจากภายนอก แต่ถึงอย่างนั้นคลื่นกระแทกที่ตามมาก็ทำเอาคนที่อยู่รอบๆ หวาดหวั่น

แม้แต่หนานป้าเถียนและหลี่ชุนเฟิงที่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรจากอาณาจักรแดนสรวงก็ยังทำหน้าเครียด ขณะที่พวกเขาเฝ้ามองการต่อสู้ที่เกิดขึ้นตรงหน้า

เมื่ออยู่ในอาณาจักรนิรันดร์ ผู้บำเพ็ญเพียรจากอาณาจักรแดนสรวงเสียเปรียบชัดเจน

การที่จะขึ้นเป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรนิรันดร์ได้นั้น เวิ่นหนานซิงจะต้องแข็งแกร่งอย่างไร้ข้อกังขา

ยิ่งกว่านั้น ขั้นเซียนระดับสูงสุดแทบจะเทียบเท่าเซียนตัวจริงอยู่แล้ว

หนานป้าเถียนและหลี่ชุนเฟิงคิดว่าพวกเขาน่าจะรับหมัดเมื่อครู่ของเวิ่นหนานซิงไม่ได้

สีหน้าของหลินฉงเคร่งเครียดยิ่งขึ้น ในฐานะผู้บำเพ็ญเพียรจากอาณาจักรนิรันดร์ แม้ว่าเขาจะแกร่งเป็นอันดับสาม แต่เขารู้สึกว่าเมื่อเทียบกับเวิ่นหนานซิงแล้ว เขายังตามหลังอยู่มาก

หากเขาเป็นคนที่สู้กับเวิ่นหนานซิง หมัดเมื่อครู่คงทำให้เขากลายเป็นเถ้าถ่าน

พลังของเวิ่นหนานซิงน่ากลัวจริงๆ

เวิ่นฉิง เวิ่นชื่อและศิษย์คนอื่นของสำนักผลาญอัคคีต่างฮือฮาเมื่อได้เห็นหมัดอันทรงพลังของเวิ่นหนานซิง

ไม่มีใครในอาณาจักรนิรันดร์เทียบเวิ่นหนานซิงได้

หลังจากชกออกไป เวิ่นหนานซิงก็ไม่หยุดแค่นั้น เขาปลดปล่อยออกไปอีกหมัด

สิ่งที่ดูเหมือนหมัดธรรมดากลับมีพลังแห่งกฎแฝงอยู่ ดูเหมือนว่าเวิ่นหนานซิงจะเข้าถึงกฎแห่งสวรรค์ได้แล้ว และน่าจะขึ้นสู่อาณาจักรแดนสรวงได้ทุกเมื่อ

เมื่อเห็นอย่างนั้น มู่ซาก็กำมือขวาและชกออกไปเช่นกัน

เมื่อยอดฝีมือตัวจริงเผชิญหน้า มักจะไม่พูดพร่ำทำเพลงและเป็นการปะทะตรงๆ เสมอ

ตูม!

“ยิ่งกว่านั้น เขายังเลือกที่จะขังตัวเองอยู่ในขั้นที่สี่ เราเทียบเขาไม่ติดจริงๆ” เสิ่นจือหยานถอนหายใจ

ทุกคนจดจ่ออยู่กับการต่อสู้ระหว่างมู่ซาและเวิ่นหนานซิง จุดที่พวกเขาต่อสู้กันตกอยู่ในความโกลาหล โครงสร้างมิติเวลาโดยรอบถึงกับบิดเบี้ยว

ทันใดนั้นก็เกิดเสียงดังสนั่นอีกครั้ง ตามมาด้วยคลื่นกระแทกที่กระจายออกมาอย่างต่อเนื่อง

ทุกคนรีบถอยหนีอีกครั้ง และแดนอวสานที่ไม่อาจต้านทานได้อีกต่อไปก็เริ่มพังทลาย

ในที่สุดแดนอวสานก็หายไป มันถูกห่อหุ้มด้วยพลังวิญญาณของอาคมฟ้าดิน และแม้แต่บันไดสวรรค์ยังไม่สามารถประคองแดนอวสานเอาไว้ได้

คลื่นกระแทกทรงพลังยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ฉีเต้าจางมองไปที่เฉินผิงซึ่งอยู่ใต้อาคมฟ้าดิน เขาขมวดคิ้วและพูดว่า “ท่าไม่ดีแล้ว คลื่นกระแทกเหล่านี้อาจโดนเฉินผิงได้!”

จากนั้นฉีเต้าจางก็เหาะเข้าหาเฉินผิงเป็นคนแรก หลินฉงตามไปติดๆ พร้อมด้วยหนานป้าเถียน หลี่ชุนเฟิง เสิ่นจือหยานและห้าเจ้าแคว้น

พวกเขายืนอยู่ต่อหน้าเฉินผิง ปลดปล่อยคลื่นพลังออกมาเป็นระลอกเพื่อปกป้องเขาจากคลื่นกระแทก

เวิ่นหนานซิงชกครั้งแล้วครั้งเล่าไม่หยุด ราวกับว่าพลังของเขาไม่มีวันหมดสิ้น