หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4898

ขณะที่เฉินผิงและหูหม่าซือถูกแสงเจิดจ้าบดบัง พวกเขาก็ถูกพลังมหาศาลเข้าครอบงำในทันที พลังนั้นจับตัวพวกเขาและพาเข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆ

เฉินผิงรู้สึกว่าแขนขาของเขาเกร็ง เขาขยับตัวไม่ได้เพราะถูกแรงกดดันสะกดไว้ พลังนั้นกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง ความแข็งแกร่งของเขา จิตของเขา ความสามารถในการบอกทิศทาง สัญชาตญาณของเขาพยายามต่อต้าน แต่ก็ไร้ผล

เขาเคยนึกไว้ว่าการเดินทางสู่อาณาจักรแดนสรวงจะเป็นสิ่งสูงส่ง และอาจสงบสุขด้วยซ้ำ เขาไม่คาดคิดว่ามันจะทรมานขนาดนี้ ราวกับว่าวิญญาณของเขาถูกฉีกเป็นชิ้นๆ และถูกสร้างขึ้นใหม่

ขณะที่เฉินผิงรู้สึกถึงความปั่นป่วนภายในตัวเขา โลกรอบตัวเขาก็ดูเหมือนจะหายไป ทั้งแสงและเสียงถูกพรากไป ทุกสิ่งทุกอย่างละลายหายไปในความว่างเปล่า

ราวกับว่าเขาลอยอยู่ในความว่างเปล่ากว้างใหญ่ ไม่มีความอบอุ่น ไม่มีการเคลื่อนไหว ไม่มีชีวิต เงียบสงัด สังผังถึงหูหม่าซือไม่ได้เลย

เฉินผิงมองไม่เห็นอะไรเลย ปราณสัมผัสของเขาก็ใช้ไม่ได้ แม้แต่เนตรส่องนภาของเขาก็ไม่มีประโยชน์ในมิติประหลาดแห่งนี้

เขาหลับตาลงเล็กน้อย พยายามทรงตัวให้มั่นคง รู้สึกเหมือนล่องลอยอยู่ในความว่างเปล่าไร้ทิศทาง ลอยอยู่ในมิติที่อยู่เหนือกาลเวลา

เขาไม่รู้ว่าตัวเองลอยอยู่อย่างนั้นนานแค่ไหน จากนั้นบางอย่างก็เปลี่ยนแปลงกะทันหัน แรงกดดันเริ่มเข้ามาจากทุกทิศทาง ร่างกายของเขาคล้ายไหลเข้าสู่กระแสน้ำ เหมือนล่องลอยผ่านทางเดินที่มองไม่เห็น