หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4922

ในขณะนั้น มีชายสองคนต่อสู้กันอย่างดุเดือดบนเวที ร่างกายบอบช้ำและมีเลือดเปื้อนตามหัว แต่ที่น่าประหลาดคือไม่มีใครใช้วิชาบำเพ็ญเพียร

บนเวทีนี้ หากมีใครเล่นตุกติกจะโดนดูถูกเหยียดหยาม

แม้ว่าเลือดจะออกมากจนท่วมหัว ก็ห้ามใช้วิธีอื่นใดเพื่อรักษาตัวเอง เช่นเดียวกับการโจมตีอีกฝ่าย

ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องของความแข็งแกร่ง ความอดทน และความอึดของร่างกาย

“นี่มันวิธีหาเงินที่ใช้ได้เลย...”

เฉินผิงดูทั้งสองที่ต่อสู้กันบนเวที และทันใดนั้นความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัว

เขาอาจไม่มีทักษะหรือประสบการณ์ในระดับเดียวกับคนเหล่านี้ แต่ถ้าพูดถึงความแข็งแกร่งทางกาย ไม่มีใครเทียบเขาได้

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงคิดจะหาเงินด้วยการขึ้นไปต่อสู้บนเวที ชายวัยกลางคนก็พูดว่า “เจ้าต้องล้อข้าเล่นแน่ คิดจะหาเงินด้วยวิธีนี้เหรอ เจ้าอาจถึงตายได้เลย ถ้าตกลงมาจากเวทีสูงร้อยเมตรโดยไม่ใช้พลังบำเพ็ญเพียร เจ้าจะรอดจากแรงกระแทกได้หรือ”

“อะไรนะ ขนาดตกลงมาจากเวทีก็ห้ามใช้พลังบำเพ็ญเพียรเหรอ”

เฉินผิงถึงกับพูดไม่ออก ถ้ามีคนกระโดดลงมาจากเวทีสูงร้อยเมตรตัวเปล่า คนๆ นั้นก็คงบ้าไปแล้ว

ต่อให้ร่างกายแข็งแกร่งสักแค่ไหน แต่ถ้ากระโดดลงมาจากเวทีสูงร้อยเมตรก็คงกลายเป็นเศษเนื้อ

เฉินผิงอดหัวเราะไม่ได้เมื่อได้ยินอย่างนั้น แม้แต่ในอาณาจักรแดนสรวงก็ยังมีเรื่องแบบนี้ เหมือนกับในโลกมนุษย์ที่การแข่งขันถูกจัดขึ้นโดยกำหนดตัวผู้ชนะไว้ล่วงหน้าแล้ว

สุดท้ายคนที่ได้รับเลือกก็จะเป็นฝ่ายชนะไป ซึ่งทำให้เฉินผิงสงสัยว่าการประลองแบบนี้มีจุดประสงค์อะไรกันแน่

“ถ้าอย่างนั้น จะประลองไปเพื่ออะไรกันล่ะ” ซิ่วรุ่ยแค่นเสียง