หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5010

“งั้นก็ปล่อยให้ผมตายไปเลย! ฆ่าพวกมันให้หมด!” เฉินผิงตะโกน ไม่สนคำเตือนใดๆ

จุดอื่นในสนามรบ ชายคลั่งฟาดฟันดาบยาว แต่ละครั้งผ่าศัตรูขาดครึ่ง

แม้จะทุ่มเทสู้สุดตัว แต่จำนวนศัตรูก็มากมายมหาศาล ขวานศึกของเขาชุ่มไปด้วยเลือดสดๆ และร่างกายของเขามีบาดแผลหลายแห่ง

เลือดไหลออกมาจากแผลของเขา ทำให้เสื้อผ้าเปื้อนสีแดง เหงื่อและเลือดผสมกัน ไหลลงมาตามใบหน้าและหยดลงพื้น

ไป๋อี้ก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันนัก ลมหายใจของเขาถี่และหนักหน่วงขึ้น

ทหารของเมืองซือหนิวซึ่งเคยเปี่ยมด้วยขวัญกำลังใจ กลับเริ่มอ่อนล้าเมื่อเผชิญศัตรูที่มากมายไม่จบสิ้น

หลายคนเริ่มบาดเจ็บ และพละกำลังของพวกเขาก็แทบจะหมด อาวุธที่ถืออยู่รู้สึกหนักขึ้นเรื่อยๆ การฟันแต่ละครั้งราวกับต้องใช้พลังที่เหลืออยู่ทั้งหมด

อย่างไรก็ตาม พวกเขายังคงยืนหยัด เพราะรู้ดีว่าหากถอยหนี คงมีแต่ความตายที่รอพวกเขาอยู่

หอกของหญิงสาวในชุดขาวหักเป็นสองท่อน เหงื่อท่วมหน้าผากของเธอพร้อมหายใจแรง มีศพมากกว่าสามสิบร่างนอนอยู่รอบตัวเธอ แต่ศัตรูยังคงทะลักเข้ามาไม่หยุดยั้ง

ทันใดนั้น ชายชุดดำร่างกำยำจำนวนหนึ่งก็พุ่งมาจากอีกด้านและตรงไปที่ไป๋อี้

เมื่อได้ยินเสียงแหวกอากาศจากด้านหลัง ไป๋อี้ก็หันกลับไปและป้องกันตัว แต่ก็สายเกินไป

ความสิ้นหวังปรากฎในแววตาขณะที่เขาคิดในใจ ชีวิตของข้าจะจบลงวันนี้หรือ

ในยามคับขันนั้น มีร่างหนึ่งพุ่งผ่านไป๋อี้ไปราวกับสายฟ้า

นั่วชิงนั่นเอง! ความมุ่งมั่นปรากฏบนสีหน้าของเขา และแสงสีทองจางๆ ฉายออกมาจากร่างกาย

“หัวหน้า หนีไป!” นั่วชิงตะโกนด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่นและเจ็บปวด

ร่างของเขาขยายขึ้นในพริบตา แสงสีทองเริ่มเจิดจ้า

ชายชุดดำรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติและพยายามหนี แต่นั่วชิงไม่ยอมหยุด

เสียงระเบิดดังสนั่น แสงสีทองเจิดจ้าส่องสว่างไปทั่วสนามรบ

และคลื่นกระแทกที่รุนแรงราวพายุก็พุ่งออกไป

“พวกแกตายซะให้หมด!” เฉินผิงตะโกนและตวัดกระบี่พิฆาตมังกรอีกครั้ง

ร่างเงาแปดร่างพุ่งไปข้างหน้า ราวกับมัจจุราชของศัตรู

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงเริ่มถึงขีดจำกัดของเขาแล้ว

ร่างเงาทั้งแปดเริ่มจางลง และร่างกายของเขาเริ่มสั่น

อย่างไรก็ตาม เขายังคงกัดฟันทนต่อไป กระบี่ที่ฟันแต่ละครั้งราวกับจะใช้พลังทั้งหมดของเขา

ทันใดนั้นเฉินผิงก็คำรามออกมาราวกับเขาไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป ร่างเงาทั้งแปดกลับมาที่ร่างหลักของเขาในทันที

กระบี่พิฆาตมังกรปะทุเป็นแสงสีแดงเข้ม ทำให้เขากลายเป็นอุกกาบาตสีเลือดพุ่งตรงไปยังแนวรบที่มีศัตรูหนาแน่นที่สุด

เหล่าชายชุดดำรีบสร้างแนวป้องกัน แต่ทันทีที่ปะทะกัน พวกเขาก็ถูกปราณกระบี่น่าสะพรึงกลัวฉีกเป็นชิ้นๆ

พื้นดินตรงจุดที่เฉินผิงโจมตีแตกร้าวและห้วงอากาศบิดเบี้ยว ราวกับว่าแม้แต่มิติยังทนพลังของเขาไม่ไหว