หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5017

“คุณหนู!” ผู้อาวุโสหลี่ตกใจและหวาดกลัวมาก

ม่อชิงหยุนพูดด้วยสีหน้าเจ็บปวด “ผู้อาวุโสหลี่ เกรงว่าข้าน่าจะยังกลับไม่ได้ถ้าร่างกายเป็นแบบนี้”

เมื่อเห็นอย่างนั้น ผู้อาวุโสหลี่ก็อดถอนหายใจไม่ได้ “ท่านใช้แสงศักดิ์สิทธิ์ปราบมาร ทำหอกตระกูลม่อหัก และตอนนี้ยังบาดเจ็บและกลับไปไม่ได้ แล้วข้าจะแก้ตัวกับนายท่านยังไง”

“ผู้อาวุโสหลี่ โปรดกลับไปแจ้งท่านพ่อก่อน หลังจากพักฟื้นสักสองสามวัน ข้าถึงจะกลับไป” ม่อชิงหยุนพูด

“คุณหนูม่อ คุณบาดเจ็บเพราะพวกเรา เราจะช่วยรักษาคุณเอง เราจะให้ทรัพยากรที่จำเป็นจนกว่าคุณจะหายดี ส่วนเรื่องความปลอดภัยไม่ต้องห่วง ผมจะปกป้องคุณ”

เมื่อเห็นม่อชิงหยุนอยู่ในสภาพนั้น เฉินผิงก็อดรู้สึกผิดไม่ได้

“ผู้อาวุโสหลี่ ตามที่เฉินผิงพูดนั่นล่ะ ท่านกลับไปได้เลย” ม่อชิงหยุนบอกผู้อาวุโสหลี่

ผู้อาวุโสหลี่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าและพูดว่า “ตกลง คุณหนูม่อ ระวังตัวด้วย!”

พอพูดจบ ผู้อาวุโสหลี่ก็โบกมือเบาๆ เกิดสายฟ้าแลบในความว่างเปล่า ห้วงมิติสั่นไหว ร่างของผู้อาวุโสหลี่ถูกความมืดกลืนกินและหายไปทันที

“เรากลับกันเถอะ...”

เฉินผิงพร้อมกับคนอื่นๆ พาร่างที่เหนื่อยล้าของพวกเขากลับไปที่เมืองซือหนิว

ส่วนองค์ชายฮั่ว เฉินผิงยังไม่ปล่อยเขาไป เขาตั้งใจจะใช้องค์ชายฮั่วต่อรองกับฮั่วจ้าว

หากเฉินผิงปล่อยองค์ชายฮั่ว ฮั่วจ้าวอาจจะบุกโจมตีในวันถัดมาเลยก็ได้

ถ้าเป็นอย่างนั้น เฉินผิงคงรับมือไม่ไหวแน่

เมื่อกลับมาที่เมืองซือหนิว สิ่งแรกที่เฉินผิงทำคือจัดการกับร่างของซิ่วรุ่ย

ส่วนนั่วชิงนั้น เขาระเบิดตัวเอง จึงกลายเป็นเถ้าถ่านและไม่เหลือแม้แต่ศพ

แม้เขาจะรู้จักซิ่วรุ่ยได้ไม่นาน แต่เฉินผิงก็มองว่าเขาเป็นเพื่อนคนหนึ่ง

หูหม่าซือก็เสียใจเช่นกัน หลังอยู่ด้วยกันพักหนึ่ง หูหม่าซือจึงเริ่มยอมรับในตัวซิ่วรุ่ย

เฉินผิงจ้องมองร่างไร้วิญญาณของซิ่วรุ่ยด้วยสายตาที่เย็นชาราวน้ำแข็งขณะที่กล่าวว่า “สหาย ขอให้ไปสู่ภพหน้าอย่างสงบสุข ผมจะล้างแค้นให้คุณเอง วางใจได้ ผมจะกวาดล้างตำหนักลำดับแปดให้เกลี้ยง”

หลังจากเฉินผิงไปแล้ว เสียงสะอื้นของไป๋อี้ก็ดังไปทั่วห้อง แม้ว่านั่วชิงจะเป็นลูกน้อง แต่เขาก็ภักดีเสมอมา ถึงกับทำลายตัวเองเพื่อช่วยไป๋อี้ ซึ่งทำให้ไป๋อี้เศร้าใจเป็นที่สุด

หลังจากนั้น เฉินผิงจึงไปหาม่อชิงหยุน

ม่อชิงหยุนอยู่ในสภาพย่ำแย่ ใบหน้าของเธอซีดเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นเฉินผิงเธอก็ยังยิ้มออกมาได้

“คุณหนูม่อ ผมจะพาคุณไปยังที่หนึ่งที่ช่วยรักษาคุณได้” เฉินผิงบอกม่อชิงหยุน

“ที่ไหน” ม่อชิงหยุนถามด้วยความสับสน

“พอไปถึงเดี๋ยวคุณก็รู้เอง!” หลังจากเฉินผิงพูดจบ เขาก็ก้าวไปข้างหน้า จับมือม่อชิงหยุนและเข้าไปในหอสะกดมารกับเธอทันที

เมื่อม่อชิงหยุนเข้ามาในหอสะกดมาร เธอก็ตกตะลึง

ภายในหอสะกดมารมีมณีสวรรค์มากมายนับไม่ถ้วน

ปราณเซียนในหอคอยเข้มข้นมากกว่าภายนอกเป็นพันเท่า