หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5025

“พอเห็นลูกสาวของแกแล้ว ฉันว่าเธอดูเหมือนสาวบริสุทธิ์ ไม่รู้ว่าเธอจะรับมือกับฉันได้หรือเปล่า...” ขณะที่พูด เฉินผิงก็ดึงฮั่วจิงจิงเข้ามาในอ้อมแขนของเขา มือของเขาเริ่มขยับ

“หยุด!” ฮั่วจ้าวระเบิดโทสะ

แม้จะโกรธจัด แต่เขาก็สลายแรงกดดันน่าสะพรึงกลัวออกไป ทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรของทวีปชางฉวนโล่งอก ไม่อย่างนั้นคงมีคนอีกมากมายที่ถูกบดขยี้ด้วยรัศมีของเขา

“เฉินผิง! บังอาจทำแบบนี้ต่อหน้าทุกคน เจ้าไม่ละอายใจเลยหรือ” ฮั่วจ้าวพยายามอดกลั้น เผชิญหน้ากับเฉินผิงด้วยคำพูดแทนที่จะใช้กำลัง

“ทำไมต้องละอาย ฉันไม่ใช่ขโมย ฉันไม่ปล้นสะดมเหมือนพวกแก ฉันไม่ข่มเหงคนอ่อนแอ แย่งชิงทรัพยากรหรือขโมยดินแดนของพวกเขา พวกแกตำหนักทวยเทพสูงส่งนักไม่ใช่หรือไง ทวีปชางฉวนสำคัญกับพวกแกยังไง ทำไมถึงต้องรุกรานที่นี่” เฉินผิงถามฮั่วจ้าวกลับ

“ไม่ใช่เรื่องของเจ้า ปล่อยลูกของข้าซะ จากนั้นข้าจะถือว่าเจ้าไม่เคยขัดแย้งกับตำหนักทวยเทพ” ฮั่วจ้าวประกาศ

เฉินผิงหัวเราะเบาๆ “สำคัญตัวเองเกินไปหรือเปล่า แกเป็นแค่เจ้าตำหนักลำดับแปด คิดเหรอว่าจะบงการตำหนักทวยเทพได้ ถ้าไม่มีตำแหน่งนั้น แกมันก็แค่ชาวสวรรค์ชั้นต่ำ ได้แต่พล่ามไปเรื่อย”

“เจ้า-” ฮั่วจ้าวโกรธมากจนแทบพูดไม่ออก

แต่เขารู้ว่าเฉินผิงพูดถูก ในฐานะเจ้าตำหนักลำดับแปดแห่งตำหนักทวยเทพ เขาไม่ได้มีอำนาจมากมาย แทบจะไร้ตัวตนในตำหนักทวยเทพ

นับตั้งแต่ที่เขาถูกพวกตระกูลฮั่วอัญเชิญไปที่อาณาจักรนิรันดร์ เขาก็กลับมาในสภาพบอบช้ำ ถูกเยาะเย้ยถากถาง หนำซ้ำตำหนักทวยเทพยังเริ่มส่งทรัพยากรให้ตำหนักลำดับแปดน้อยลง

เมื่อไม่มีทางเลือก ฮั่วจ้าวจึงนำคนของเขามายังชั้นแรก เข้ายึดครองเมืองเฟยหู่และใช้เป็นฐานเก็บทรัพยากรที่ชิงมาได้ พลังและอิทธิของเขาเริ่มฟื้นคืนอีกครั้ง