หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5026

“เฉินผิง ข้าจะคอยเอาใจช่วย! เจ้าชนะแน่!” หูหม่าซือตะโกนให้กำลังใจ

ผู้บำเพ็ญเพียรจากทวีปชางฉวนต่างหันมามองเฉินผิงด้วยความเหลือเชื่อ สำหรับพวกเขา การเผชิญหน้าระหว่างเซียนพเนจรระดับหนึ่งกับเซียนพเนจรระดับห้านั้นถือว่าเกินตัว จะบอกว่าห่างกันคนละชั้นยังน้อยไปด้วยซ้ำ

แม้ว่าฝีมือของเฉินผิงจะไม่ธรรมดา แต่ระดับบำเพ็ญเพียรของพวกเขาห่างกันไกล

“อย่างนั้นก็ได้ เราคงต้องตัดสินกันด้วยกำลัง ถ้าเจ้าไม่รู้จักเจียมตัว ข้าจะช่วยสั่งสอนให้เอง!” ฮั่วจ้าวพูดขณะเดินไปข้างหน้า ปลดปล่อยคลื่นพลังเข้ากดดัน

เฉินผิงยิ้มอย่างใจเย็น เขาสะบัดมือเบาๆ เพื่อสลายรัศมีนั้น เขาหันไปหาม่อชิงหยุนและพูดว่า “ช่วยดูฮั่วจิงจิงให้ด้วย อย่าปล่อยให้เธอหนีไปได้”

เฉินผิงไม่กล้าฝากฝังเรื่องนั้นกับหูหม่าซือ เขาไม่เชื่อว่าหูหม่าซือจะคุมสติได้ ขืนควบคุมตัวเองไม่อยู่ต่อหน้าคนนับหมื่นคงแย่แน่ และถ้าดูจากความอารมณ์ร้อนของฮั่วจิงจิง สถานการณ์คงจะพลิกผันอย่างรวดเร็ว

เฉินผิงชักกระบี่พิฆาตมังกรแล้วกระโจนขึ้นไปบนฟ้าเพื่อเผชิญกับฮั่วจ้าวตรงๆ “เอาล่ะ เข้ามาเลย” เฉินผิงพูดพร้อมท้าทาย

“เดี๋ยวก่อน!” ฮั่วจ้าวยกมือขึ้น “เฉินผิง ถ้าเราจะสู้กันอย่างยุติธรรม เจ้าต้องไม่ให้คนอื่นสิงร่าง แบบนั้นมันไม่ใช่พลังของตัวเจ้าเอง”

“ไม่มีปัญหา” เฉินผิงตกลงโดยไม่ลังเล

เขารู้ว่าฮั่วจ้าวยังกลัวจ้าวมารสีชาดไม่หาย แต่เฉินผิงไม่คิดที่จะใช้แผนสิงร่างอยู่แล้ว เขามีกระบี่พิฆาตมังกร กิเลนเพลิง และอสูรกลืนสวรรค์ที่ยากจะคาดเดา เขาจึงมั่นใจว่าจะชนะการต่อสู้ครั้งนี้ได้ด้วยตัวเอง

“เข้ามาเลย!” ฮั่วจ้าวตะโกนขณะที่เขาโจมตีฉับพลัน

ตูม!

เสียงระเบิดดังก้องไปทั่วท้องฟ้า ร่างของฮั่วจ้าวเลือนหายไปในความว่างเปล่า ทิ้งภาพติดตาไว้เบื้องหลัง พริบตานั้นเขาลอยอยู่เหนือหัวเฉินผิงนับร้อยฟุต

เขาประสานมือ พลังวิญญาณหมุนวนรอบตัวราวหินหลอมเหลว ก่อเกิดพลังมหาศาล เมฆด้านบนในระยะห้าสิบกิโลเมตรสลายไป

วงโค้งสีแดงเข้มพุ่งขึ้นไป ราวพระจันทร์สีเลือดที่พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

ตูม!

เสียงระเบิดดังสนั่นสะเทือนสวรรค์ แสงสีแดงเข้มปะทะกับฝ่ามือสีทองกลางอากาศ ทำให้เกิดพลังปะทุรุนแรง พลังวิญญาณระเบิดออกมาเป็นคลื่นกระแทก ทำลายอาคารที่อยู่รอบๆ ในรัศมีหลายกิโลเมตร

เมื่อฝุ่นจางลง ทุกคนก็อ้าปากค้าง ฝ่ามือสีทองที่แสนทรงพลังถูกผ่าเป็นสองส่วน

“อะไรกัน” ม่านตาของฮั่วจ้าวหดตัว ใบหน้าของเขากระตุกอย่างไม่อาจควบคุม

เขาจ้องเฉินผิงและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ “เป็นแค่เซียนพเนจรระดับหนึ่ง ทำไมถึงทำลายฝ่ามือดาวตกของข้าได้”