หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5048

“ถ้ามีอันตราย เราก็จะเผชิญด้วยกัน ต่อให้ต้องตาย อย่างน้อยเราก็จะเดินทางสู่ปรโลกไปด้วยกัน” ม่อชิงหยุนพูดเบาๆ พร้อมยิ้มเล็กน้อย

เฉินผิงหัวเราะ “ถ้าผมอยู่ด้วย คุณไม่ตายหรอก”

เขาไม่ได้กังวล ลึกๆ แล้วเฉินผิงยังใจเย็น เขาตั้งใจว่าจะไม่ตายที่นี่ ถ้าตายเข้าจริงๆ ทุกอย่างคงจบสิ้น

“คุณไม่ชอบพ่อรูปหล่อคนนั้นเหรอ” เฉินผิงถาม

“จำเป็นต้องพูดด้วยเหรอ” ม่อชิงหยุนกลอกตา “แค่มองเขาก็ทำให้ท้องไส้ของข้าปั่นป่วนแล้ว”

เธอถอนหายใจและมองไปทางอื่น “แต่พลับพลาเทียนหยวนทรงพลังมาก หากตระกูลของข้าต้องการเป็นพันธมิตรกับพวกเขา ข้าคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากแต่งงานกับเขา”

“แล้วเคยคิดที่จะคัดค้านบ้างไหม” เฉินผิงถาม

“ข้าไม่ได้เข้มแข็งขนาดนั้น” เธอกล่าวพร้อมส่ายหัว

“ถ้าได้โอกาสเหมาะๆ ผมจะจัดการเจ้ากระจอกนั่นเอง คุณจะได้เป็นอิสระ” เฉินผิงบอกขณะเดินเคียงข้างเธอ

“เจ้าไม่น่าจะเทียบเขาได้” ม่อชิงหยุนตอบ

“ตอนนี้อาจจะยัง แต่ผมมีพันธมิตร น่าจะกำจัดเขาได้ไม่ยาก” เฉินผิงพูดด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็หันไปถามจ้าวมารสีชาด “จ้าวมาร คุณมั่นใจไหมว่าจะโค่นไอ้หน้าอ่อนนั่นได้”

“ร่างกายของเจ้าน่าจะทนไหว อย่าว่าแต่เขาเลย ข้ากำจัดทุกคนที่นี่ได้ถ้าต้องการ” จ้าวมารสีชาดตอบเรียบๆ

“ได้ยินแบบนั้นก็สบายใจ!” เฉินผิงหัวเราะ

“เจ้าคุยกับใครอยู่” ม่อชิงหยุนถามด้วยความสับสน

“เพื่อนเก่า” เฉินผิงพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ

ของวิเศษไม่มีประโยชน์กับคนตาย

พวกเขาเดินขึ้นไปที่แท่นหินด้วยกันช้าๆ ขณะที่เข้าไปใกล้โลงศพ เฉินผิงเห็นบางอย่างแปลกๆ ดวงตาของรูปปั้นนักรบทั้งสองดูเหมือนจะมองตามพวกเขา สายตาไม่ขยับไปทางอื่น ยังคงจ้องไปที่เฉินผิงและม่อชิงหยุน

เขากระพริบตาและส่ายหัว คิดว่าเขาคงคิดไปเอง แต่เมื่อมองดูอีกครั้ง เขาก็แน่ใจว่าดวงตาของรูปปั้นเคลื่อนไหว

ขนทั่วตัวเขาลุกชัน เขากำกระบี่พิฆาตมังกรแน่น ตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด

“คุณหนูม่อ คิดว่ารูปปั้นนักรบพวกนั้นไม่ปกติหรือเปล่า” เฉินผิงถาม

“ไม่นะ” ม่อชิงหยุนตอบพร้อมส่ายหัว เธอจดจ่ออยู่กับโลงศพทั้งสาม ไม่ได้เหลือบมองรูปปั้นด้วยซ้ำ

เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็เงียบไป ไม่มีประโยชน์ที่จะทำให้เธอตื่นตระหนกเกินจำเป็น

เขาตั้งสติ หายใจเข้าลึกๆ จากนั้นจึงหันไปมองโลงศพทั้งสาม แต่ละโลงเป็นสีแดงเข้ม และเมื่อมองดูใกล้ๆ พื้นผิวโลงเหมือนเป็นระลอกคลื่น คล้ายเลือดกำลังไหลผ่าน