หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5098

อย่างไรก็ตาม ที่ระดับต่ำกว่าชั้นสาม เฉินผิงแทบจะไร้พ่าย

หากก้าวขึ้นสู่ระดับบำเพ็ญเพียรขั้นต่อไปได้ เขาจะเอาชนะใครก็ตามที่อยู่ในชั้นสามได้อย่างง่ายดาย

ผู้บำเพ็ญเพียรที่ก้าวข้ามขั้นเซียนพเนจรได้ล้วนข้ามจากชั้นสามไปสู่ชั้นสี่

ท้ายที่สุดแล้ว มีเพียงผู้บำเพ็ญเพียรในชั้นสี่เท่านั้นที่ถือว่าเป็นเซียนอย่างแท้จริง

“จ้าวมาร ช่วยปรากฏตัวในหอคอยแล้วประลองฝีมือกับผมได้ไหม ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนพลังเต็มเปี่ยม และผมต้องการหาคนมาทดสอบ!” เฉินผิงพูดกับจ้าวมารสีชาด

“อะไรนะ เจ้าอยากวัดฝีมือกับข้าหรือ” จ้าวมารสีชาดเยาะเย้ย

“ผมแค่อยากลอง ส่วนคุณเป็นแค่วิญญาณ ดังนั้นคงไม่เสียหาย” เฉินผิงตอบ

จอมมารสีชาดกล่าว “เจ้าหนู มาถึงแค่ขั้นเซียนพเนจรระดับสี่แต่กลับกล้าอวดดีขนาดนี้ อะไรทำให้เจ้าคิดว่าจะประลองฝีมือกับข้าได้ ถ้าบอกว่าข้าคนเดียวเอาชนะเจ้าได้ แบบนั้นคงดูใจร้ายไปหน่อย แต่ขอบอกไว้ก่อน แค่ข้าพ่นลมหายใจครั้งเดียวเจ้าก็ตายแล้ว”

หลังจากหยุดครู่หนึ่ง เขาก็พูดต่อ “ถึงแม้เจ้าจะไปถึงขั้นเซียนพเนจรระดับสี่ แต่สำหรับข้า เจ้ายังเป็นแค่มดปลวก ตบทีเดียวก็ตายแล้ว! ข้าแนะนำให้เจ้าเจียมตัวไว้ ที่นี่คืออาณาจักรแดนสรวง เจ้าน่าจะปลอดภัยในระดับที่ต่ำกว่าชั้นสาม แต่พอไปถึงชั้นสาม เจ้าไม่มีทางรู้เลยว่าเมื่อไหร่จะได้เจอกับยอดฝีมือ หากยังอวดดีแบบนี้ต่อไป เจ้าอาจโดนถ่มน้ำลายใส่เพียงครั้งเดียวแล้วตาย...”

เฉินผิงพูดไม่ออก

ตอนแรกเขาต้องการแค่การประลองกับจ้าวมารสีชาดในหอสะกดมาร เพื่อทดสอบความแข็งแกร่งของเขา

แต่แล้วคำเหยียดหยามของจ้าวมารสีชาดก็ทำให้ความมั่นใจของเขาพังครืน

ถึงกระนั้นจ้าวมารสีชาดก็พูดถูก ความสามารถของเฉินผิงในตอนนี้อาจขึ้นไปถึงชั้นสามได้ แต่หากเสี่ยงเข้าไปในชั้นสี่และเผชิญหน้าคนทั้งอาณาจักรแดนสรวง เขาคงหมดทางสู้

เฉินผิงไม่สนใจจ้าวมารสีชาดและหันไปพูดกับม่อชิงหยุน “ม่อชิงหยุน ไปกันเถอะ...”

ม่อชิงหยุนพยักหน้าและเดินตามเฉินผิงออกจากหอสะกดมาร

ถึงแม้จะผ่านไปเพียงไม่กี่ชั่วโมงข้างนอก แต่ในหอคอยผ่านมาสิบกว่าวันแล้ว ไม่เช่นนั้นเฉินผิงคงไม่สามารถเพิ่มระดับไวขนาดนี้

“เราจะไปไหนกัน” ม่อชิงหยุนถาม

“กลับบ้านกันก่อน...” เฉินผิงตัดสินใจกลับไปที่บ้านตระกูลม่อก่อน คิดว่าจะให้ม่อชิงหยุนพักอยู่กับม่อหวูจื่อสักพัก ก่อนจะพาเธอไปที่ตำหนักลำดับแปดของตำหนักทวยเทพ

ทันทีที่เฉินผิงมาถึงคฤหาสน์ตระกูลม่อพร้อมกับม่อชิงหยุน เขาก็เห็นชายชราคนหนึ่งที่สวมชุดดำลอยอยู่เหนือคฤหาสน์

ม่อหวูจื่อและคนอื่นๆ ในตระกูลงุนงงเมื่อเห็นชายชราชุดดำ