“ลุงหลาง ท่านพูดถูก! เจี่ยงเจิ้งเต๋อจะมาเทียบชั้นกับท่านได้ยังไงกันเล่า! ท่านเป็นถึงปรมาจารย์ใหญ่เชียวนะ!” ฉินเฟิงพยายามพูดประจบประแจงเอาใจเขา
เขาไม่กล้าก้าวล่วงเยี่ยหลางเพราะฝ่ายหลังเป็นผู้หนุนหลังที่แข็งแกร่งที่สุดของตนในยามนี้แล้ว ถึงเขาจะเป็นทายาทของตระกูลฉิน แต่ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากเคารพยำเกรงปรมาจารย์ทุกคนในตระกูล
“ไอ้เด็กสารเลว ถ้าแกคุกเข่าขอโทษฉันเสียเดี๋ยวนี้ ฉันก็อาจจะยอมให้แกตายเร็วขึ้นสักหน่อยก็ได้ มิฉะนั้นแกก็คงได้แต่โทษตัวเองที่ต้องมาเผชิญจุดจบอันน่าสยดสยอง!” เยี่ยหลางคำรามพลางปลดปล่อยพลังอันชวนตื่นตะลึงออกมา ทั่วทั้งห้องปกคลุมไปด้วยพลังกดดันขึ้นมาในชั่วเวลาเพียงไม่กี่วินาที!
ครู่ต่อมาฉินเฟิงก็รู้สึกแน่นหน้าอกแล้วเริ่มหายใจลำบาก
เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังกดดันของเยี่ยหลาง กู่หลิงเอ๋อร์ก็หน้าซีดเผือดขึ้นมาทันที เธออดมิได้ที่จะอ้าปากหอบหายใจมาทางเขา
เมื่อเห็นกู่หลิงเอ๋อร์หายใจไม่ออก เฉินผิงก็ยื่นมือออกมากุมมือเธอไว้ พลังบริสุทธิ์ระลอกหนึ่งไหลเข้าสู่ร่างกายของเธอภายในชั่ววินาทีพริบตาเดียว กู่หลิงเอ๋อร์สัมผัสได้ถึงกระแสพลังอุ่นร้อนที่ไหลผ่านไปทั่วทั้งร่างของเธอ
หลังจากนั้นสักพัก เยี่ยหลางเลิกปลดปล่อยพลังของตนเองแล้วจ้องมองเฉินผิงอย่างเยือกเย็น
“เฉินผิง ไม่ว่าแกจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน เมื่อลุงหลางอยู่ที่นี่ ก็ไม่มีทางที่แกกับผู้หญิงของแกจะหนีรอดไปได้หรอก แกจงคุกเข่าขอโทษเขาเสียดีกว่านะ!” ฉินเฟิงกล่าวอย่างผู้ชนะ
ตอนที่ฉินเฟิงบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงของเฉินผิง กู่หลิงเอ๋อร์ก็หน้าแดงก่ำ เธอก็อดมิได้ที่จะลอบมองเฉินผิง
เฉินผิงสีหน้าเมินเฉยพลางหัวเราะเยาะ “ถ้าแกมีปัญญาล่ะก็ แกจะลองดูก็ได้นะ!”
วินาทีต่อมา เขาก็หายวับไปในอากาศ!
ทุกคนตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นฉินเฟิงก็สัมผัสได้ถึงพลังอันตรายที่กำลังมาเยือน เขาคิดจะหลบตามสัญชาตญาณ แต่มันก็สายเกินไปเสียแล้ว
เฉินผิงเตะผ่าหมากใส่เขาจนเกิดเสียงแตกหักที่ฟังดูน่าสยดสยองขึ้นคำรบหนึ่ง
เมื่อเขาเบนสายตาไปมองร่างกายท่อนล่างของฉินเฟิง เขาก็ต้องตกตะลึงเพราะมีเลือดไหลโกรก โอ้พระเจ้า! ส่วนสงวนของเขาถูกทำลายไปเสียแล้ว! ฉันล่ะสงสัยนักเชียวว่าหลังจากเป็นเช่นนี้แล้ว เขายังจะดื่มด่ำยามแนบชิดกับผู้หญิงได้อยู่หรือเปล่า!
“ได้! แกรอก่อนเถอะ ฉันจะแก้แค้นให้แกเอง!” เยี่ยหลางรับรองก่อนจะหันไปมองเฉินผิง ถึงกระนั้นเขาก็ไม่อาจต้านทานต่อความรู้สึกตื่นเต้นได้เลย อา! ตอนนี้ส่วนสงวนของฉินเฟิงก็ถูกทำลายไปแล้ว หลังจากฉันจัดการเฉินผิงเรียบร้อย กู่หลิงเอ๋อร์ก็จะเป็นของฉันแต่เพียงผู้เดียว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...