หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5107

ที่ตำหนักลำดับแปด

ในห้องโถงหลัก ฮั่วจ้าว ฮั่วจิงจิงและองค์ชายฮั่วอยู่ที่นั่น สีหน้าของพวกเขาดูอึดอัด

ใบหน้าขององค์ชายฮั่วเต็มไปด้วยความกลัวและความกังวล

ผู้บำเพ็ญเพียรผู้หนึ่งนั่งอยู่ที่จุดสูงสุดในตำหนักลำดับแปด เขาดูอ่อนเยาว์ราวกับเด็กหนุ่ม เขานั่งอย่างสงบนิ่ง จิบชาจากถ้วยในมือช้าๆ

คนผู้นี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเจ้าตำหนักชี่ ผู้ปกครองตำหนักลำดับเจ็ดแห่งตำหนักทวยเทพจากชั้นสาม

ฮั่วจ้าวและอีกสองคนดูหวาดกลัวเจ้าตำหนักชี่

“เจ้าตำหนักฮั่ว ไม่ต้องกลัว ข้าแค่มาตรวจสอบ ได้ยินมาว่าเจ้าทรยศตำหนักทวยเทพ เจ้าตำหนักลำดับสี่ถึงได้ส่งข้ามา ข้าอยากรู้ว่าใครกันที่ชักจูงเจ้าให้ทรยศได้?” เจ้าตำหนักชี่ถามอย่างเรียบเฉย

ฮั่วจ้าวตอบเจ้าตำหนักชี่ “ถ้าไม่ทรยศตำหนักทวยเทพ เราก็คงไม่รอดเหมือนกัน ทรัพยากรที่เราได้รับก็ลดน้อยลงทุกวัน ยิ่งไปกว่านั้น เรายังไม่ได้รับอนุญาตให้แต่งงานหรือบำเพ็ญเพียรคู่กับเผ่าพันธุ์อื่นด้วยซ้ำ เป็นผลเสียต่อตัวเราเอง ไม่ช้าก็เร็ว ตำหนักทวยเทพและแม้แต่ชาวสวรรค์ทั้งหมดจะล่มสลาย!”

“บังอาจนัก...”

เจ้าตำหนักชี่ขมวดคิ้วและโบกมือเบาๆ ทันใดนั้นฮั่วจ้าวก็กระเด็นออกไป หล่นกระแทกลงพื้นอย่างแรง

ตอนนั้นฮั่วจ้าวรู้สึกเหมือนเลือดสูบฉีดขึ้นหัว เกือบจะเป็นลมอยู่ตรงนั้น

เจ้าตำหนักชี่ไปถึงขั้นเซียนพเนจรระดับสูงสุดแล้ว เขาไม่ใช่คนที่ฮั่วจ้าวจะรับมือได้

“ท่านพ่อ!”

ฮั่วจิงจิงและองค์ชายฮั่วรีบวิ่งเข้าไปช่วยพยุงฮั่วจ้าว

ฮั่วจิงจิงมองดูพ่อของเธอกระอักเลือดสดๆ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธเคือง

เธอชักดาบออกจากฝักอย่างรวดเร็ว คมดาบสั่นไหว เปี่ยมล้นด้วยพลังวิญญาณทรงพลัง เล็งดาบไปยังเจ้าตำหนักชี่ผู้นั่งอยู่เบื้องบน เสียงของเธอสั่นเครือด้วยความโกรธ “เจ้าตำหนักชี่! กล้าทำร้ายท่านพ่อ! เหล่าศิษย์แห่งตำหนักลำดับแปด จงฟังคำสั่งข้า วันนี้เราจะทุ่มทุกสิ่งแม้กระทั่งชีวิต เพื่อให้เขาต้องชดใช้!”

เจ้าตำหนักชี่ลุกขึ้นยืนช้าๆ สายตาของเขามองผ่านฝูงชนราวกับคมมีด เสียงของเขาเต็มไปด้วยถ้อยคำเสียดสี “เจ้าพวกชั้นต่ำบังอาจคิดทรยศอย่างนั้นหรือ เจ้าตำหนักฮั่ว เพราะเฉินผิงใช่ไหมเจ้าถึงกล้าต่อต้านตำหนักทวยเทพ”

เขาหยุดครู่หนึ่ง เสียงดังขึ้นกะทันหัน ดังก้องไปทั่วห้องโถงใหญ่ “เฉินผิง! ถ้าไม่แสดงตัวออกมาตอนนี้ ข้าสาบานว่าวันนี้คนที่ไม่คู่ควรกับตำหนักทวยเทพจะต้องถูกเนรเทศ และตำหนักลำดับแปดจะถูกกวาดล้าง!”

“เจ้าตำหนักชี่ ก็บอกแล้วว่าเฉินผิงไม่อยู่ที่นี่ ต่อให้กำจัดพวกเราจนหมด เขาก็ไม่มีทางโผล่มาหรอก!”

ฮั่วจ้าวพูด

“งั้นหรือ ในเมื่อเฉินผิงไม่อยู่ที่นี่ ข้าก็คงต้องจัดการกับพวกเจ้าก่อน” เจ้าตำหนักชี่หัวเราะอย่างเย็นชา “หลังจัดการเรียบร้อยแล้ว ข้าจะไปหาเขา อยากรู้นักว่าเขาเป็นใครกันแน่!”

ทันทีที่พูดจบ เสียงฝีเท้าสองคู่ก็ดังก้องมาจากนอกห้องโถง

ม่อชิงหยุนใช้ไหล่พยุงเฉินผิง แล้วพาเขาเข้าไปในห้องโถง

ผิวของเฉินผิงซีดเล็กน้อย ยังคงมีรอยเลือดจางๆ ที่มุมปาก เห็นได้ชัดว่าอาการบาดเจ็บของเขายังไม่หายดี และรัศมีในตัวเขาผันผวนอย่างผิดปกติ การเผชิญหน้ากับยอดฝีมือจากชั้นสามก่อนหน้านี้บั่นทอนพลังของเขาไปมาก