หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5245

เหล็กกล้าสว่างวาบอย่างรวดเร็วและโหดเหี้ยม อากาศส่งเสียงเมื่อดาบพุ่งเข้าใส่อกของเฉินผิง ใบหน้าของหูหม่าซือซีด “ระวัง!” เขาร้อง ดวงตาของเฉินผิงหรี่ลง พลังพุ่งพล่านไปทั่วเส้นเลือด และพริบตานั้นกระบี่พิฆาตมังกรก็ปรากฎในมือ เขาหันไปเผชิญหน้ากับการโจมตีที่กำลังจะมาถึง เสียงปะทะดังก้องไปทั่วถนนราวกับเสียงระฆังโบสถ์

ปราณดาบประสานกัน สาดคลื่นกระแทกไปทั่วหน้าร้านค้า และทำให้ทุกป้ายสั่นสะเทือน เฉินผิงสัมผัสได้ถึงกลิ่นเลือดในลำคอ แขนรู้สึกชาขึ้นมาและผลักให้เขาถอยหลังไปสองก้าว หญิงในชุดคลุมขาวหรือก็คือหลิงเสวี่ยเดินเซเช่นกันดวงตาของเธอมีความประหลาดใจ

“วิชาดาบของเจ้า...” หลิงเสวี่ยจ้องมองรอยดาบสีดำที่กระบี่ของเฉินผิงทิ้งไว้กลางอากาศ แววตาเบิกกว้าง “นั่นมันท่าดาบเมฆาของสำนักดาบไม่ใช่เหรอ? ถึงจะยังไม่สมบูรณ์ แต่จังหวะของมันไม่ผิดแน่”

เธอรู้จักวิชานี้ด้วย?ฉันแค่เลียนแบบกระบวนท่าจากซากสำนักในชั้นสาม ความจริงนี้ฟาดใส่หัวเฉินผิงอย่างแรงราวท่อนเหล็ก

“ผมไม่เคยได้ยินชื่อสำนักดาบที่คุณว่า” เฉินผิงกล่าวพลางลดกระบี่พิฆาตมังกรลง แต่ยังคงรักษาท่วงท่า “สิ่งที่คุณเห็นคือวิชาที่ผมขัดเกลาเอง”

หลิงเสวี่ยส่ายหัว ผมสีดำพลิ้วไหว “เป็นไปไม่ได้ ข้าสัมผัสได้ถึงหัวใจของสำนักดาบ ข้าไม่มีทางจำผิด เจ้าเป็นใครกันแน่? สำนักดาบฝึกวิชาให้เจ้าหรือ?”

เฉินผิงจ้องมองเธอและเงียบ เขาไม่รู้จักสำนักที่สาบสูญไปนานแล้ว

“ข้าชื่อหลิงเสวี่ย” เธอกล่าวอย่างอ่อนโยน “ข้าเป็นศิษย์ของสำนักดาบที่ล่มสลาย หากเจ้าสืบทอดวิชานี้ เราก็เป็นศิษย์ร่วมสำนัก ไม่ใช่ศัตรู ไม่จำเป็นต้องสู้กัน”

“ผมบอกคุณแล้ว ผมไม่ใช่ศิษย์ของสำนัก” เฉินผิงขมวดคิ้ว “คุณต้องการอะไรจากผม?”

เธอมาจากชั้นสามสินะ เฉินผิงถอนหายใจ “ผมพบซากปรักหักพังที่นั่นและฝึกจากภาพแกะสลักบนผนัง ผมไม่รู้ว่ามันคือวิชาของสำนักคุณ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน