“ช่างร้ายกาจจริงๆ!” เฉินผิงประหลาดใจมากที่เฉียนเฟิงถึงขนาดยอมเสียโฉมเพื่อเป้าหมายของเขา
“เพราะแบบนั้นคุณถึงไม่อนุญาตให้เซินเมิ่งเฉินไปที่หุบเขาซีหนานส๋วนเยว่เพียงลำพังสินะครับ? แล้วก็เพราะว่าผม ครั้งนี้คุณถึงอนุญาตเธอไปใช่ไหม?” เฉินผิงถามขึ้นมา
เซินเตี้ยนซานพยักหน้ารับเล็กน้อย “ครับ ผมเชื่อมั่นในตัวคุณ อีกอย่างมันก็ถึงเวลาแล้วที่จะสะสางเรื่องนี้ ผมเกรงว่าผมคงจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินครึ่งเดือน”
“คุณป่วยงั้นหรือ? ผมพอจะรู้เรื่องยาอยู่บ้างนิดหน่อย บางทีผมอาจจะช่วยตรวจให้คุณได้!” เฉินผิงเอ่ยขึ้นกับเขา
เซินเตี้ยนซานส่ายหน้า “ผมเปิดเผยความลับมากมายเกินไป ตอนนี้แม้แต่สวรรค์ก็คงช่วยอะไรผมไม่ได้ คุณเฉิน คุณไม่ต้องเป็นห่วงผม แต่ว่าผมมีเรื่องบางอย่างที่จะต้องเตือนคุณก่อนที่ผมจะตาย”
“คุณเซิน เชิญบอกมาได้เลยครับ!”
“คุณเฉิน คุณเป็นคนพิเศษ แน่นอนมีคนมากมายที่อยากติดตามคุณแต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีใจภักดี ส่วนใหญ่แล้วพวกเขามีจุดมุ่งหมาย ตัวอย่างเช่น ไป๋จ่านถัง…”
“ผมเข้าใจ ระหว่างผมกับไป๋จ่านถังเรามีเพียงผลประโยชน์ร่วมกันเท่านั้น!” เฉินผิงคลี่ยิ่ม ที่เขาต้องการจากตระกูลไป๋มีเพียงยาสมุนไพรจากตำนักยาเท่านั้น ส่วนข้อแลกเปลี่ยน หากมีอะไรเกิดขึ้นกับตระกูลไป๋เขาจะต้องช่วยเหลือพวกเขา ถ้าหากตระกูลไป๋ล้มลงก็จะไม่มีใครจัดหายามาให้เขาได้อีกแล้ว พูดอีกอย่างก็คือ ระหว่างพวกเขานั้นคือการมีผลประโยชน์ร่วมกัน
“คุณเฉิน สิ่งที่ลูกสาวพูดในวันนี้นั้นเป็นความจริง คุณจะต้องเจอกับเรื่องร้ายแรงเร็วๆ นี้ แต่เพราะว่าตัวตนของคุณนั้นลึกลับมากเกินไปผมจึงไม่สามารถมองเห็นได้ทั้งหมด ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณเพื่อทำนายว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น” เซินเตี้ยนซานยังคงอธิบายเรื่องราวให้กับเขา
“ผมจะช่วยคุณได้อย่างไร?” เฉินผิงถามเขา
“ผมต้องการเลือดหนึ่งหยดจากคุณ!”
“ไม่มีปัญหา!” เฉินผิงกัดนิ้วของเขาโดยไม่ลังเลแล้วแค้นหยดเลือดออกมา
เซินเตี้ยนซานใช้นิ้วมือแตะหยดเลือดของเฉินผิงแล้วนำมาแตะเบาๆ ที่หน้าผากของเขา เขาจ้องเฉินผิงใกล้ๆ โดยไม่กระพริบตา
ใบหน้าของเซินเตี้ยนซานเริ่มซีดเผือด หลังจากนั้นก็มีเหงื่อเย็นผุดขึ้นมาที่หน้าผาก
พร๊วด!
เฉินผิงตกตะลึงที่ได้ยินแบบนั้น นั่นไม่ใช่วันที่ตาเฒ่ามังกรชวนเขาไปที่เกาะไร้นามหรอกหรือ? หรือว่าถ้าเขาไปที่นั่นมันจะเกิดเรื่องร้ายแรงอะไรขึ้น?
ช่างมันเถอะ ถึงอย่างไรวันนั้นเขาก็จะไปที่เกาะไร้นาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...