หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 529

เช้าวันรุ่งขึ้น เซินเมิ่งเฉินก็ขับรถไปรับไป๋จ่านถังและเฉินผิงที่โรงแรมก่อนจะมุ่งหน้าไปยังรีสอร์ทของหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่

ซู่ชีเม่าตื่นแล้วเช่นกันและเขาก็เตรียมตัวจะไปที่นั่นเพื่อทำการสืบสวน

เมื่อเขาเห็นทั้งสามคน เขาก็กล่าวว่า “ถ้าพวกคุณจะไปเที่ยวเล่นที่นั่นก็ไม่เป็นไร แต่อย่ามาขวางการทำงานของผมก็แล้วกัน ผมคงไม่มีเวลาว่างพอที่จะไปช่วยพวกคุณหากว่ามีใครตกอยู่ในอันตราย”

“ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น?” เซินเมิ่งเฉินถามเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจ “ฉันมองเห็นว่าวันนี้คุณจะต้องเจอกับการนองเลือด คุณควรเป็นเด็กดีพักผ่อนอยู่ที่โรงแรมดีกว่า”

“อะไรนะ? ถ้าแน่จริง คุณก็ลองพูดแบบนั้นอีกครั้งสิ!”

คำพูดของเซินเมิ่งเฉินทำให้เขาเดือดดาล เขายิ่งแค้นเธออยู่แล้วเพราะเธอเคยด่าเขาตอนที่เกิดเหตุรถชนก่อนหน้านี้ เธอถึงขนาดกล้ามาบอกเขาว่าจะเจอกับการนองเลือด คำพูดของเธอกำลังทำให้เขาหมดความอดทน

“ฉันแค่เตือนคุณด้วยความหวังดี คุณจะเชื่อฉันหรือไม่ก็แล้วแต่คุณ”

เซินเมิ่งเฉินกลอกตาใส่ซู่ชีเม่า จากนั้นจึงหันไปยิ้มแล้วพูดกับไป๋จ่านถัง “ไปกันเถอะค่ะ”

ไป๋จ่านถังเหลือบตามองเฉินผิงแล้วก็ก้าวขึ้นไปยังฝั่งที่นั่งผู้โดยสารทิ้งให้เฉินผิงไปนั่งด้านหลัง

เมื่อเซินเมิ่งเฉินเหยียบคันเร่ง รถก็ทะยานออกไปทันที

“ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมจ้าวอู๋ฉีถึงได้ให้ฉันพาลูกเศรษฐีสองคนนี่มาด้วย” ซู่ชีเม่าบ่นพึมพำกับตัวเองขณะที่ขึ้นไปนั่งบนรถแล้วขับตรงไปยังรีสอร์ทหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่

ระยะทางเพียงแค่ร้อยไมล์จากโรงแรมที่พักของพวกเขาทางตะวันตกตอนใต้ของเมืองไป่ไห่ พื้นที่ของรีสอร์ทนั้นกว้างใหญ่สามารถรองรับนักท่องเที่ยวได้มากมาย ซึ่งนั่นเป็นแหล่งรายได้มหาศาลของหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่

หุบเขาซีหนานส๋วนเยว่มีสมาชิกจำนวนมาก จึงต้องใช้เงินจำนวนมากเช่นกันเพื่อให้เหมาะกับวิถีชีวิตของพวกเขา กำไรจากรีสอร์ทนั้นเพียงพอสำหรับค่าใช้จ่ายพวกนั้นและโดยเฉพาะกำไรจากการขายยาสมุนไพร

เห็นได้ชัดว่าเซินเมิ่งเฉินตื่นเต้นเป็นอย่างมากเมื่อพวกเขาไปถึงที่รีสอร์ท เธอมองไปรอบๆ ด้วยสีหน้ากระตือรือร้นจนกระทั่งเธอนึกขึ้นได้ว่าทำไมเธอถึงมาเที่ยวที่นี่