หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5285

เฉินผิงหันไปทางเหล่ากุ้ย “ท่านเจ้าเมือง ผมคงไม่มีเวลาไปถ้ำหมื่นดาบแล้ว ส่วนรางวัลผมจะเก็บไว้ แต่คงต้องขอตัวก่อน”

“เจ้าลองคิดใหม่ดีกว่า” คำพูดของเหล่ากุ้ยแฝงไปด้วยความเสียดาย “สำหรับนักดาบ การได้เข้าไปในถ้ำหมื่นดาบเป็นโอกาสที่หายาก”

“โอกาสไม่มีความหมายอะไรถ้าผมตาย” เฉินผิงกล่าวพร้อมรอยยิ้มเศร้าๆ “เอาไว้สะสางกับเคหาสน์ดาบศักดิ์สิทธิ์เรียบร้อยแล้ว ผมจะกลับมาหาท่าน”

เหล่ากุ้ยพยักหน้าช้าๆ “ตกลง คนของข้าจะพาเจ้าออกไปตามเส้นทางลับเพื่อไม่ให้ใครเห็น เลยเมืองเจี่ยนเชิงไปมีสุสานดาบแห่งหนึ่ง ในเมื่อเจ้าไม่ได้เข้าไปในถ้ำหมื่นดาบ ก็ลองไปฝึกฝนที่สุสานก็แล้วกัน”

“ขอบคุณท่านเจ้าเมือง” เฉินผิงโค้งคำนับ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา คนของสำนักดาบก็เดินผ่านเส้นทางลับและทิ้งเมืองอันพลุกพล่านไว้เบื้องหลัง

บนเนินเขานอกกำแพงเมือง เฉินผิงมองย้อนกลับไป ใต้แสงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้า เงาของเมืองเจี่ยนเชิงพร่าเลือนคล้ายจะหายไปในความทรงจำ

“เฉินผิง เราจะไปไหนต่อ?” ม่อเฉินถาม เสียงของเขาเบาลงแต่สงบ

สายตาของเฉินผิงทอดไปทางทิศตะวันตก ลมอ่อนๆ พัดชายเสื้อของเขาจนปลิวไปด้านหลังเหมือนใบเรือ “ไปดูสุสานดาบก่อน”

ม่อเฉินพยักหน้าช้าๆ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นราวกับศิษย์พี่ให้คำแนะนำก่อนต่อสู้ “สุสานดาบไม่เหมือนถ้ำหมื่นดาบ ถ้ำนั้นมีไว้เพื่อขัดเกลาวิชาดาบ แต่สุสานคงอยู่เพื่อเข่นฆ่า หากเข้าไปโดยปราศจากเจตนารมณ์อันแน่วแน่ เจ้าจะเป็นฝ่ายพลาดท่า”

เขาหยุดครู่หนึ่งหลังเตือน แล้วพูดต่อ “ทุกสิ่งในสุสานดาบขึ้นอยู่กับความเข้าใจของผู้มาเยือนแต่ละคน บางคนเกิดมาเฉลียวฉลาด ส่วนสติปัญญาของบางคนบอบช้ำจนเกินเยียวยา”

ม่อเฉินอธิบายอันตรายของสุสานดาบให้เฉินผิงฟัง

รอยยิ้มของเฉินผิงดูไร้ซึ่งความกังวล “ความกลัวก็แค่ประตูที่ถูกปิดไว้” เขาพูด “ต้องมีใครสักคนไขกุญแจ ซึ่งก็คือผมเอง”

รัศมีละเอียดอ่อนผุดขึ้นมาจากตัวเขา สุสานดาบเปล่งเสียงสะท้อน คมดาบสั่นไหวราวกับรับรู้ได้ ดังกังวานราวกับถ้วยแก้วที่ถูกสัมผัส

ม่อเฉินมองดูจากไกลๆ รู้สึกลมหายใจของตัวเองสะดุด “เร็วขนาดนี้เชียวหรือ? เขาเชื่อมจิตกับสุสานดาบได้แล้ว เขากำลังสอดประสานกับเจตนารมณ์แห่งดาบ...”

การประสานแตกสลาย เสียงกรีดร้องดังก้องไปทั่วหุบเหว ขณะที่รัศมีสีดำจางๆ ที่ล่องลอยอยู่ท่ามกลางดาบสั่นไหว บางสิ่งที่ไม่ปรากฏเห็นปั่นป่วนสายหมอก ลำธารดำสนิทที่ส่งกลิ่นเหม็นไหลเข้าหากัน พุ่งตรงไปยังแท่นศิลาที่เฉินผิงยืนอยู่ ส่งกลิ่นเหม็นของหลุมศพและดาบเปื้อนเลือด พื้นดินสั่นสะเทือน

ตูม!

พื้นแตกร้าวด้วยพลังรุนแรง ราวกับมีสัตว์อสูรยักษ์กำลังเคลื่อนไหวอยู่ใต้ผิวโลก

ในหุบเขาที่รู้จักกันในชื่อสุสานดาบ พื้นดินใต้แท่นศิลาโบราณแตกร้าว กรงเล็บกระดูกอันน่าสะพรึงกลัวผุดขึ้นมาจากรอยแยก ทำลายล้างหินและความเงียบงันพร้อมกัน เสียงดังก้องไปทั่วพื้นหุบเขา ราวกับว่าสุสานดาบได้ตื่นขึ้นมา