หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5307

เคร้ง!

เหล็กกระทบกัน เสียงปะทะดังสนั่นจนกระเบื้องหลังคาสั่น และเสียงร้องของอีกาดังก้องไปในยามพลบค่ำ

คลื่นกระแทกรุนแรงทำเอาแขนของฉินเฟิงชา ดาบแทบจะหลุดจากมือขณะที่เขาเซถอยหลังไปสามก้าว ดวงตาเบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ

“ทำไม...ทำไมพลังของเจ้าถึงฟื้นคืนเร็วขนาดนี้?”

สามวันก่อนหน้านี้ เฉินผิงยังกระอักเลือดจากการโจมตีของหวังเฉิงกวงอยู่เลย แต่ความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ผิดจากข่าวลือที่ฉินเฟิงได้ยินมา

เพราะรู้อย่างนั้นฉินเฟิงถึงกล้ามาที่สำนักดาบ

แต่เฉินผิงยังคงเดินเข้ามาโดยไม่ตอบ

กระบี่พิฆาตมังกรวาดวงโค้งสีทอง ทุกครั้งที่เฉินผิงฟาดฟันกระบี่พิฆาตมังกรจะสว่างไสวขึ้นเรื่อยๆ ราวกับเขาใช้แสงอาทิตย์เป็นอาวุธ

ฉินเฟิงเหงื่อท่วมตัว อัดพลังวิญญาณทั้งหมดลงในวิชาดาบธารน้ำแข็ง คลื่นปราณดาบสีฟ้าครามพุ่งออกไป ทำให้พื้นหินกลายเป็นแผ่นน้ำแข็งที่ลื่นราวกระจก

พื้นตำหนักกลายเป็นสีขาว เกล็ดน้ำแข็งแผ่ไปทั่ว พยายามตรึงเท้าของเฉินผิงให้อยู่กับที่

เฉินผิงพ่นลมหายใจ “วิชาหลอกเด็ก”

พริบตาถัดมาเขาก็ใช้ท่าเท้าประกายไฟ พุ่งทะยานไปบนพื้นน้ำแข็งราววิญญาณ ทุกย่างก้าวที่เหยียบพื้นจะสร้างระลอกคลื่นสีทองพัดพาไอเย็นออกไป

“วิชาดาบธารน้ำแข็ง พิภพเยือกแข็ง!” ฉินเฟิงคำราม ใช้มือทั้งสองฟาดดาบยาวลงพื้น คมดาบกระทบน้ำแข็งแตกร้าว และพลังทะลักทะลวงออกมาเป็นระลอกคลื่น

หนามน้ำแข็งพุ่งขึ้นมาจากเบื้องล่างอย่างฉับพลัน ทันใดนั้นก็ลอยขึ้นด้านบนและประสานกัน ก่อตัวเป็นกรงขนาดมหึมาล้อมรอบเฉินผิง ผนังด้านในกรงเปล่งประกายด้วยหนามสีฟ้าขาว

“ฮ่าๆๆ! เฉินผิง คราวนี้เจ้าไม่รอดแน่! คุกน้ำแข็งนี้สร้างขึ้นจากพลังวิญญาณของข้า ยิ่งเจ้าฝืนสู้ มันจะยิ่งเย็นลงเท่านั้น ถ้ายังรักชีวิตก็ยอมแพ้ซะ!”

ม่อเฉินและหูหม่าซือตะโกนพร้อมกันและพุ่งเข้าไปช่วย แต่กลับถูกองครักษ์สวมเกราะของฉินเฟิงขวางไว้

“หลีกไป!” เสียงตะโกนดังขึ้นด้วยความคับข้องใจ

แววตาของหลิงเสวี่ยดูกังวล พุ่งผ่านเหล่าองครักษ์ไป ดาบของเธอเปล่งประกายแสง ขณะที่เธอหลบชายทั้งสองคนและตรงไปยังกรงน้ำแข็ง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน