หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5306

“หลบไป! ข้าคือฉินเฟิง ตุณชายแห่งเคหาสน์ดาบศักดิ์สิทธิ์ เฉินผิงออกมาเจอข้าเดี๋ยวนี้!”

เสียงดาบกระทบกัน เหล่าศิษย์ตะโกนออกคำสั่ง ขณะที่เสียงเย่อหยิ่งดังผ่านความโกลาหลเข้ามา

เฉินผิงหรี่ตาลง ลุกขึ้นยืนพร้อมกับหลิงเสวี่ย

ที่ทางเข้ามีชายหนุ่มในชุดคลุมยืนอยู่ เขาเพิ่งจะเตะศิษย์สำนักดาบสองคนจนกระเด็นไป ชายคนนั้นคือฉินเฟิง

องครักษ์ชุดดำนับสิบยืนข้างหลังเขา รัศมีของพวกเขาเฉียบคมเป็นระเบียบ ทุกคนอยู่ที่ขั้นเซียนโลกา

เพราะรู้ว่าเฉินผิงและม่อเฉินบาดเจ็บจึงทำให้ฉินเฟิงมีความกล้า เขาบุกมาท้าทายสำนักดาบ

“เฉินผิงอยู่ไหน? เลิกมุดหัวหลบเหมือนคนขี้ขลาดได้แล้ว” ฉินเฟิงเย้ยหยัน

สายตาของเขาจับจ้องชายหนุ่มที่กำลังเดินเข้ามา “นึกว่าเจ้าตายไปแล้วเสียอีก” เขาหัวเราะเบาๆ “ได้ยินมาว่าเจ้าเจ็บหนักไม่ใช่น้อย”

เฉินผิงก้าวเข้ามาพร้อมหลิงเสวี่ย พลังในตัวของเขาค่อยๆ โคจรอย่างเงียบเชียบ “มีธุระอะไรถึงบุกมาที่สำนักเรา”

เขาสัมผัสได้ว่าถึงแม้ฉินเฟิงจะเป็นเซียนโลการะดับสี่ แต่จิตดาบที่แผ่ออกมาจากตัวเขานั้นคมกริบ บ่งบอกถึงการฝึกอันหนักหน่วง

ฉินเฟิงไม่สนเฉินผิง สายตาจับจ้องหลิงเสวี่ยอย่างเย็นชา “หลิงเสวี่ย ยังไม่รู้ผลแพ้ชนะเลย มาประลองกันอีกรอบไหม?”

“ไม่มีทาง!” เสียงของเฉินผิงดังไปทั่วสำนัก

ฉินเฟิงมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าราวกับมองแมลง “เจ็บตัวขนาดนี้ยังจะกล้าพูดอีกหรือ เจ้าฆ่าจ้าวจิงเฟิง ข้ายังไม่ได้แก้แค้นให้เขาเลย”

“จ้าวจิงเฟิงตายด้วยน้ำมือฉัน” เฉินผิงกล่าว “ถ้าอยากแก้แค้นก็เข้ามาเลย ถ้าแกทำได้ก็ลองดู”

“ปากดีนัก” ฉินเฟิงหัวเราะ รอยยิ้มแฝงด้วยโทสะ

“วันนี้ข้าไม่ได้มาพูดพล่ามเรื่อยเปื่อย” เขาพูดพลางชักดาบราวกับเตรียมพร้อมหลั่งเลือด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน