หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5313

"เข้ามา" คำพูดนั้นดังผ่านประตูสัมฤทธิ์ออกมา

ประตูเปิดออก ฉินหลี่ก้าวเข้าไปใต้เพดานโค้ง เปลวไฟในเชิงเทียนติดผนังโค้งลงราวกับกำลังทักทายราชา

เจ้าตำหนักหลิวแบมือ ฉินหลี่โยนดาบสั้นที่เปล่งประกายในความมืดมิด เจ้าตำหนักหลิวรับมันไว้ เขาจ้องมองดาบสั้นเหมือนไม่อยากวางลง

"เอาล่ะ ข้าจะช่วยท่าน แต่เฉินผิงมียอดฝีมือเก่งกาจใกล้ตัว ท่านควรรวบรวมพันธมิตรให้มากกว่านี้ก่อนลงมือ" เจ้าตำหนักหลิวกล่าว

"ขอบคุณ เจ้าตำหนักหลิว ข้าจะรีบหาพรรคพวกทันที" ฉินหลี่โค้งต่ำจนผมของเขาแตะพื้น

เจ้าตำหนักหลิวตอบรับ จากนั้นก็โบกมือ

ครู่ต่อมา ผู้บำเพ็ญเพียรสามคนที่สวมเกราะสีแดงเข้มก็ปรากฏขึ้น ใบหน้าของหัวหน้าพวกเขาไร้อารมณ์ รัศมีของเขาไปถึงขั้นเซียนโลกาแล้ว ไม่ด้อยไปกว่าหลี่ชุนเฟิง

“เจ้าตำหนักซานส่งเหล่าองครักษ์โลหิตมารับใช้ท่าน” เจ้าตำหนักหลิวประกาศ “หากได้พวกเขาช่วย เฉินผิงคงไม่รอดแน่”

ฉินหลี่ยินดียิ่ง หากได้นักรบสามคนนี้ข้างกาย ก็หมายความว่าหลี่ชุนเฟิงจะพังแผนการของเขาไม่ได้อีกต่อไป

เมื่อได้พลังระดับนี้มาเป็นพวก ภาพที่เขาเผชิญหน้ากับหลี่ชุนเฟิงก็ปลุกเร้าความตื่นเต้นมากกว่าความกลัว

เสียงของหัวหน้าองครักษ์โลหิตดังก้อง “ทำตามที่พวกเราบอก หากลงมือโดยไม่ได้รับอนุญาตเราจะฆ่าเจ้าซะ”

ฉินหลี่รีบตามเขาไป รู้สึกได้ว่าความหนักอึ้งที่เคยอยู่ในใจค่อยๆ หายไป

หากได้ตำหนักลำดับหกหนุนหลัง ฉินหลี่เชื่อว่าแม้แต่หลี่ชุนเฟิงก็ไม่อาจช่วยเฉินผิงให้รอดพ้นจากความตาย

ถึงกระนั้นก็ไม่ควรประมาท หลังจากพาองครักษ์โลหิตทั้งสามไปยังเคหาสน์ดาบศักดิ์สิทธิ์ เขาก็มุ่งหน้าไปหุบเขาลมดำโดยไม่ชักช้า

เขาพบสำนักย่อยของตำหนักวิถีมาร ซึ่งเฉินผิงก็กำลังตามหาเช่นกัน เนื่องจากเฉินผิงได้ก่อเรื่องวุ่นวายขึ้นในหอคอยกระซิบ

คนทั้งเมืองเจี่ยนเชิงต่างรู้เรื่องนี้

หากตำหนักวิถีมารช่วยฉินหลี่ จะไม่มีใครหยุดเขาได้

ลึกลงไปในหุบเหวที่ปกคลุมไปด้วยหมอกควัน มีแท่นบูชาที่สร้างจากกะโหลกกองรวมกัน เย่าหวู่เซี่ยนั่งอยู่บนแท่น ควันสีดำสนิทปกคลุมตัวเขา

ร่างอันว่างเปล่าของเขาเริ่มมีตัวตน เขาใช้วิชาลับของตำหนักวิถีมารฟื้นฟูร่างกาย จนได้กายเนื้อกลับคืนมา

“ท่านผู้เฒ่า ฉินหลี่แห่งเคหาสน์ดาบศักดิ์สิทธิ์ขอเข้าพบ” ทหารยามผู้มีผิวสีฟ้าโค้งคำนับ

ตั้งแต่ที่รีบหนีมา พวกเขาก็มาเก็บตัวอยู่กับเย่าหวู่เซี่ย พักฟื้นบาดแผลที่ยังไม่หายดี

“ท่านลุง เฉินผิงทำลายสำนักของเรา และเจ้าคนต่ำช้าหูหม่าซือทำร้ายข้า!” หยูเยว่ตวาด เสียงของเธอสั่นเทาด้วยความโกรธ

เธอเฝ้าฝันถึงการได้ฆ่าเฉินผิงและหูหม่าซือมาหลายคืน แต่เย่าหวู่เซี่ยยังฟื้นคืนกายเนื้อไม่เสร็จ เธอจึงรอคอย

ฝ่ามือของเย่าหวูจื่อลูบไล้เส้นผมของลูกสาวอย่างอ่อนโยน เขาพูดอย่างเจ็บปวด "ท่านพี่ เราต้องตามล่าเฉินผิงและจัดการมันซะ! ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม"

เย่าหวู่เซี่ยค้อมหัวลง สายตาคมกริบ เขาหันไปหาฉินหลี่แล้วถาม “ประมุขฉิน ท่านวางแผนไว้ว่ายังไง?”

“ตำหนักลำดับหกของตำหนักทวยเทพยื่นมือเข้ามาช่วยแล้ว หากตำหนักวิถีมารร่วมมือ เฉินผิงจะหนีไปไหนได้ เมื่อได้ศพของเขามา ตำหนักของท่านจะได้สมบัติทุกชิ้นที่เขาครอบครอง”

ความโลภผุดขึ้นบนสีหน้าของเย่าหวู่เซี่ย แววตามีประกายหิวโหย “ท่านพูดจริงหรือ”

“ข้าหาได้หลอกลวง” ฉินหลี่รับปากขณะยืนต่อหน้าแท่นบูชา

เสียงกระซิบดังออกมาจากเบื้องลึกของแท่นบูชา “หากเฉินผิงมีหลี่ชุนเฟิงคอยปกป้อง จะให้ข้าอยู่เฉยได้อย่างไร?”