หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5312

เมื่อเห็นหลี่ชุนเฟิงจากไป เฉินผิงรู้สึกถึงอารมณ์ที่ผสมปนเปกัน

หลิงเสวี่ยรีบวิ่งไปข้างๆ ดวงตาสีเข้มของเธอฉายความกังวล “เฉินผิง เจ้าบาดเจ็บหรือเปล่า”

เฉินผิงส่ายหัวแล้วเหลือบมองม่อเฉิน ซึ่งเหล่าศิษย์กำลังอุ้มเขาอยู่ “อาจารย์ ท่านปลอดภัยไหม”

แม้ใบหน้าของเขาจะซีดเผือด แต่ม่อเฉินก็ฝืนยิ้มอย่างเหนื่อยล้า “ข้าไม่เป็นไร แต่ฉินหลี่ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ แน่ พวกเรากำลังเผชิญปัญหาใหญ่”

หูหม่าซือเกาคางพลางมองไปยังขอบฟ้า “เจ้าแก่นั่นแผ่อำนาจไปทั่วชั้นห้ามานาน ถ้ามันรวบรวมทุกสำนักที่เป็นพันธมิตร แม้แต่ปรมาจารย์หลี่ก็อาจช่วยเราไม่ไหว”

เฉินผิงไม่ได้ตอบ เขาสัมผัสได้ถึงอันตรายคืบคลาน การแก้แค้นของฉินหลี่จะมาถึงเร็วและโหดร้ายยิ่งกว่าที่คาดไว้

ภายในรถม้าโคลงเคลง ฉินหลี่นั่งด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ทุกครั้งที่ล้อสะเทือนจะปลุกความโกรธที่เดือดพล่านในใจ

ฉินเฟิงก็อยู่ในรถม้า แขนของเขาถูกตัดขาด พลังบำเพ็ญเพียรของเขาแหลกสลาย นอนแผ่อย่างไร้ชีวิตชีวา ใบหน้าของเขาซีดเผือดไร้สี เหลือเพียงไฟแห่งความเกลียดชังที่ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นความสิ้นหวัง

“ท่านพ่อ ข้าจะฆ่ามัน!” ฉินเฟิงคำรามเสียงแหบแห้ง “ข้าจะฉีกเฉินผิงเป็นชิ้นๆ!”

การระเบิดอารมณ์ทำให้แผลที่ยังหายไม่สนิทบนไหล่ของเขาแตก เลือดไหลลงมาเป็นทาง เสียงครางของเขาทำเอาตะเกียงที่อยู่ข้างบนสั่น

ฉินหลี่ทุบกำปั้นลงบนผนังรถม้า ไม้แตกเป็นเสี่ยงๆ ประตูรถไม้หักงอ “ใจเย็นๆ ลูกพ่อ มันจะต้องร้องขอความตาย” เขาตอบ

ฉินหลี่นึกว่าเขาจะทำลายสำนักดาบได้หากมีเหล่ากุ้ยและเจ้าสำนักคนอื่นๆ หนุนหลัง แต่คาดไม่ถึงว่าหลี่ชุนเฟิงจะปกป้องเฉินผิง

ถ้าหลี่ชุนเฟิงอยู่ในเมืองเจี่ยนเชิง ก็ไม่มีใครเอาชนะเขาได้

“เฉินผิง” ฉินหลี่กัดฟันแน่น “คิดว่าจะอยู่รอดในเมืองเจี่ยนเชิงได้ตลอดไปงั้นหรือ?”

ฉินหลี่ตัดสินใจขอความช่วยเหลือ เคหาสน์ดาบศักดิ์สิทธิ์มีชื่อในด้านการตีดาบ ด้วยเหตุนี้จึงค่อนข้างมั่นใจว่าพวกนั้นจะช่วย

เขารู้ด้วยว่าเฉินผิงบาดหมางกับตำหนักทวยเทพ เจ้าตำหนักหลิวเคยส่งคนมาล่าเฉินผิง

ศัตรูของศัตรูคือมิตร ฉินหลี่จึงตัดสินใจไปพบเจ้าตำหนักหลิวที่ชั้นหก