หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5317

เฉินผิงปลดปล่อยท่าเท้าประกายไฟจนถึงขีดสุด ร่างของเขาสั่นไหวหลบคมดาบราวกับภูตผี ขณะที่กระบี่พิฆาตมังกรคุ้มกันจุดสำคัญ การปะทะแต่ละครั้งทำเอาอวัยวะภายในของเขาปั่นป่วน

“เฉินผิงคิดจะฆ่าตัวตายหรือไง?” หูหม่าซือเท้ากระทืบพื้น สีหน้าตื่นตระหนก

“เขากำลังทดสอบความแข็งแกร่งของฉินหลี่” หลี่ชุนเฟิงพูด “กระบวนท่าของฉินหลี่ดิบเถื่อนและหนักหน่วง แทบไม่มีช่องโหว่ให้เฉินผิงโจมตี”

ภายในสนามประลอง สถานการณ์ของเฉินผิงเลวร้ายลงเรื่อยๆ

ดาบของฉินหลี่เคลื่อนที่เร็วเกินสายตามนุษย์ ปราณดาบหลอมรวมเป็นร่างสัตว์อสูรเสือที่พุ่งทะยาน กรามสีแดงเข้มอ้ากว้างเตรียมกัดคอของเฉินผิง

ปราณดาบเสือคำราม ร่างของมันทะยานไปในอากาศ

ดวงตาของเฉินผิงแข็งกร้าวด้วยความมุ่งมั่น รัศมีมารในตัวเขาพวยพุ่งออกมาจนท่วมเส้นเลือด ปกคลุมกระบี่พิฆาตมังกรด้วยหมอกสีดำราวกับจะกลืนกินแสงสว่าง “ดาบมังกรมาร!”

มังกรดำที่ก่อตัวขึ้นจากรัศมีมารพุ่งทะลุเข้าไปปะทะเข้ากับปราณดาบร่างเสือ

ตูม!

คลื่นพลังแผ่กระจายไปทุกทิศทาง เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรถอยกรูด

เมื่อควันจางลง เฉินผิงเซไปข้างหน้า ใบหน้าถอดสี หน้าอกมีรอยยุบขนาดเท่าฝ่ามือ เขาบาดเจ็บสาหัส

ฉินหลี่ถอยหลังไปหนึ่งก้าว มุมปากกระตุกด้วยความประหลาดใจ

“น่าสนใจ” ฉินหลี่พึมพำพลางเลียเลือดที่ริมฝีปาก “แต่เจ้ายังแกร่งไม่พอ”

ฉินหลี่วางมือสองข้างลงบนดาบ อัดพลังวิญญาณทั้งหมดเข้าไป เปลวเพลิงลุกโชนไปตามเหล็กกล้าจนกระทั่งดาบส่องสว่างราวดวงตะวัน “วิชาดาบผลาญนภา!” ดาบแยกเป็นหลายเล่ม แต่ละเล่มแผ่ความร้อนจนอากาศบิดเบี้ยว

เฉินผิงหรี่ตา เขารู้สึกว่าวิชาดาบนี้รุนแรงกว่าก่อนหน้าอย่างน้อยหลายเท่า หากโดนเข้าไปคงไม่รอดแน่

เหลือแค่วิธีนี้แล้ว!

เขากัดฟันแน่น พลังมังกรแผ่ไปทั่วร่าง เกล็ดทองคำผุดขึ้นบนผิวหนังราวกับเกราะ

พริบตานั้นร่างเกราะทองคำก็ทำงาน ปกคลุมตัวเขาด้วยทองเงาวับตั้งแต่หัวจรดเท้า

หลิงเสวี่ยอ้าปากค้าง น้ำเสียงไม่อยากจะเชื่อ “นั่นเกล็ดมังกรเหรอ?”

แม้แต่ม่อเฉินที่ปกติไม่หวั่นไหวยังชะงัก “หรือเขาจะเป็นทายาทของเผ่ามังกร”

"แบบนี้นี่เอง" ฉินหลี่พูดและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโลภ "เจ้ามีสายเลือดมังกร มิน่าถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้"

การโจมตีของเขาถี่ยิบ ทุกครั้งจะมุ่งเป้าไปที่จุดตายของเฉินผิง