หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5351

สมุนไพรวิเศษลำต้นสูงตระหง่านกระจายไปทั่วที่ราบ ใบระยิบระยับด้วยแสงพลังวิญญาณ และมีผลสีแดงทับทิมอยู่บนยอด เต้นระรัวด้วยพลังวิญญาณอุดมสมบูรณ์

เส้นสีเขียวผุดขึ้นมาจากพื้นดินเป็นหย่อมๆ เผยให้เห็นเส้นปราณเซียน พลังวิญญาณสีทองกระพริบตามโขดหินโปร่งใส

“นี่น่ะเหรอที่ราบเฉินหยุน” เฉินผิงพึมพำ แววตาที่เคยเยือกเย็นเปลี่ยนเป็นสงสัย เคยเห็นเส้นพลังวิญญาณมากมายที่ชั้นห้า แต่ไม่เคยพบเครือข่ายเส้นปราณเซียนที่หนาแน่นและบริสุทธิ์เหมือนที่นี่

แค่ทรัพยากรใต้เท้าตอนนี้ก็เทียบได้กับครึ่งหนึ่งของทั้งหมดในชั้นห้ารวมกัน

เป็นเหตุผลที่แคว้นเฉินเป็นหนึ่งในมหาอำนาจแห่งชั้นหก เมื่อได้รู้เช่นนั้นเฉินผิงก็อดชื่นชมไม่ได้

องค์หญิงจื่อที่ถูกมัดไว้อยู่เงียบๆ รู้สึกถึงรัศมีอันคุ้นเคยของบ้านเกิดที่โชยมาต้อนรับ แทนที่จะสบายใจ ความรู้สึกนั้นกลับเป็นความขมขื่น เธอหันหน้าหนีจากที่ราบอันอุดมสมบูรณ์ ราวกับว่าผืนดินที่หล่อเลี้ยงชาวสวรรค์ทำให้อึดอัด

“นครหลวงอยู่ข้างหน้า” ในที่สุดเธอก็พูด “มีกำแพงสามชั้นล้อมรอบเมือง มีเพียงผู้ที่มีตราประทับหรือสายเลือดชาวสวรรค์เท่านั้นที่จะผ่านไปได้ หากบุกรุกเข้าไป กำแพงที่สร้างขึ้นด้วยพลังแห่งชาวสวรรค์จะฉีกกระชากเจ้าเป็นชิ้นๆ”

เฉินผิงไม่ตอบ ดวงตาของเขาหรี่ลงขณะมองขอบฟ้า

ปลายสุดของที่ราบ เงาขนาดมหึมาปรากฏขึ้น ยอดกำแพงเมืองโผล่พ้นขึ้นมา

เชิงกำแพงถูกสกัดจากศิลาสวรรค์สีทองอ่อน สูงตระหง่านสามร้อยเมตร มีอักขระศักดิ์สิทธิ์อันซับซ้อนจารึกทั่วกำแพงอิฐ แสงเรืองรองโอบล้อมทั่วมหานคร แผ่รัศมีกดดันน่าเกรงขาม

ที่ประตูมีนักรบสวรรค์หลายสิบนายสวมชุดเกราะสีเงิน รัศมีของแต่ละคนอยู่ที่ขั้นเซียนโลการะดับเจ็ดหรือสูงกว่านั้น ตราปีกศักดิ์สิทธิ์บนหอกของพวกเขาเปล่งประกายราวแสงดาว